هرج و مرج‌های سال1332

1-‌ قتل عمدی در سال 1331 به وسیله تبر، چاقو، ضربات سنگین و آهنین، چماق، میله آهنین، گلوله و غیره 160 فقره.

2- در حوادث مختلف سیاسی 143 نفر با گلوله،‌ باتوم، چماق و سایر آلات به قتل رسیده‌اند.

3- در تصادفات وسایط نقلیه 213 نفر در تهران و شهرستان‌ها و جاده‌ها کشته شدند.

4- 26 فقره قتل مرموز که از سوی اداره پزشکی قانونی وقت گزارش شده است.

5- در زد و خوردهای خیابانی میان افراد وابسته به احزاب و جمعیت‌های سیاسی 3450 نفر مجروح شده‌اند.

6- 11762 حادثه به اداره پزشکی‌قانونی ارجاع شده که 4226 فقره قتل و جرح بوده است.

7- تهران در آن زمان کمی بیش از یک میلیون نفر جمعیت داشته و 776 فقره قتل اتفاق افتاد و فقط یک قاتل به نام زکی ترک به دار آویخته شده بود.

در سال 1331 درآمد نفتی کشور درحد صفر بوده و کشتی‌های روزمری و میری یلد که اولی 600 تن و دومی 500تن نفت حمل کرده بودند مورد تعقیب مراجع قضایی انگلستان قرار گرفته و نفت محموله کشتی اول در عدن مستعمره انگلیس ضبط شده و نفت دومی در بنادر ایتالیا توقیف شده بود.

احزاب توده ( جمعیت مبارزه با شرکت‌های استعماری نفت، جمعیت هواداران صلح، سازمان زنان، کانون جوانان دموکرات، شورای کارگران ایران و غیره) حزب ایران، حزب زحمتکشان ملت ایران، جمعیت فداییان اسلام، مجمع مسلمانان مجاهد، نیروی سوم، حزب پان‌ایرانیسم، حزب ملت ایران بر بنیاد پان‌ایرانیسم، حزب سولکا، حزب آریا، حزب ذوالفقار، حزب آوارگان و حدود یکصد جمعیت و انجمن و گروه دیگر مدام در خیابان‌ها در حال دمونستراسیون و میتینگ و راهپیمایی و زد و خورد بودند.

آمریکا سالی 23 میلیون و 500هزار دلار به عنوان کمک‌های نقدی و کالایی و نظامی اصل 4 به ایران کمک‌رسانی می‌کرد و بخش زیادی از این وجه به مصرف حقوق کارشناسان آمریکایی و ایرانی اصل 4 می‌رسید که آقای جمشید آموزگار و اردشیر زاهدی جزو آنان بودند.

اعتصاب‌های کارگری به تحریک حزب توده مرتبا ادامه داشت و حزب توده از کارگران می‌خواست جلوی سفارت شوروی بروند و نان و کار بخواهند.

اختلافات میان وزیران بسیار زیاد و فاحش بود و دکتر مصدق به اغلب وزیران خود مشکوک بود.

باقر کاظمی می‌گوید در فروردین 1332 میان او و دکتر مصدق برخورد لفظی شدیدی روی داد و او حدود یک ماه با مصدق ملاقات نمی‌کرد و سرانجام توانست فرمان سفارت ایران در پاریس را تحصیل کند و پست نایب نخست‌وزیر و وزارت دارایی را رها کند و به سمت سفیر به فرانسه برود.

صدور رای یک شعبه از دادسرای تهران که حزب توده را حزب غیرقانونی اعلام نکرد و فعالیت آن را آزاد اعلام داشت موجب رنجش علما و احزاب ضد توده‌ای از دولت شد و مصدق از اعلام و ابلاغ رای شعبه مزبور جلوگیری کرد.

خسرو معتضد
مورخ