چرا پنهان‌ کاری؟

پنهان کردن اختلال روانی

اما چطور چنین بیمارانی مشکل روانی‌شان را پنهان و بعد ازدواج می‌کنند؟ این افراد اغلب سراغ ازدواج با کسانی می‌روند که آشنایی قومی و فامیلی ندارند. چون اگر فامیل باشند از این موضوع باخبر هستند. روش دیگر این است که تحت درمان با دارو‌ یا بستری در بیمارستان یا استفاده از شوک تراپی هستند و بیماری خود را کنترل می‌کنند. با این وجود، چنین فردی رفته رفته در مسیر زندگی و محتوایی آن، علائم و نشانگان بیماری را از خود نشان می‌دهد و زن یا مرد به این نتیجه می‌رسد که همسرش بیمار روانی است.

نشانه‌های بیماری

شخص مبتلا به اختلال روانی در موقعیت‌های مختلف یا به مرور زمان مشکلات روانی خود را نشان می‌دهند. ممکن است بروز یک عصبانیت از همسری که مبتلا به اختلال دو قطبی است باعث شود نشانگان بیماری دو قطبی در او نمایان شود. عصبانیت بیش از حد، گریه، اندوه خوشحالی بیش از حد و خشونت به خرج دادن از جمله نشانه‌هایی هستند که می‌توان در این‌گونه افراد مشاهده کرد.

شاخص‌ترین علامت بیماری روانی

هر اختلالی یک علامت فاحش دارد. در بیماری پارانویا شک و ظن و خودبزرگ‌بینی از بارزترین و عمده‌ترین ویژگی‌های شخصیتی اختلال روانی است. دیر آمدن همسر از مهمانی می‌تواند شک و شبهات زیادی را در فرد مبتلا به بیماری زنده کرده و مدام سوال و جواب کند و به او مظنون شود.

همسران با دیدن این دو علامت به راحتی می‌توانند به وجود اختلال در فرد پی ببرند. یا در کسی که درگیر بیماری بایپولار است، می‌توانیم خوشحالی بیش از اندازه و بلافاصله پس از آن گریه و غم و اندوه را ببینیم. در بیماری اسکیزوفرنیک، ویژگی شناخت این اختلال عدم تشخیص موقعیت زمانی و مکانی است. از او می‌پرسی کجا هستی، می‌گوید خانه‌ام. یک ربع دیگر بپرسید می‌گوید مسجد هستم‌ یا در کسانی‌که مبتلا به توهم هستند، چیزهایی می‌بینند که افراد عادی نمی‌بینند. اینها یک درخت بی‌برگ را درختی سبز که روی آن بلبلی و پرنده های آوازه خوان نشسته‌اند، می‌بینند. نمونه این‌مورد را زمانی که با دانشجویانم به بیمارستان رفته بودم، مشاهده کردیم.

درمان دارد؟

همه اختلالات روانی در طیف درمان قرار می‌گیرند. اما این‌که درمان شود یا نشود بسته به شدت و مدت زمان بیماری است. ممکن است عامل بروز بیماری ارثی باشد. اگر بیمار شیزوفرنیک باشد چون ارثی است، درمانش هم سخت است.

راهی برای جلوگیری

راهی ندارد جز این‌که افراد قبل از اقدام به ازدواج بین شش تا 9 ماه دوره آشنایی‌شان باشد و در طول این دوران و شناحتی که ایجاد می‌شود، رفتارهای یکدیگر را بررسی کنند. حتما ‌ قبل از ازدواج به یک مشاور مراجعه کرده و تست شخصیتی از آنها گرفته شود.

دکتر پرویز رزاقی - روان‌شناس