خلاقیت با کمترین امکانات

یکی از وظایف معلم در آموزش دروس شناخت استعدادها، ظرفیت‌ها و روحیات شاگردان است. شناخت این ظرفیت و توانایی از راه‌های گوناگون قابل دستیابی است. او می‌تواند توانایی دانش‌آموزانش را با آزمون‌های مختلف و طرح سوالات گوناگون در کلاس شناسایی کند.

نحوه تدریس معلم نیز یکی از عوامل کلیدی است که سبب تمرکز و جذب دانش‌آموز بر سر کلاس درس می‌شود. هنگامی که معلم مطلبی را که قصد تدریس دارد دقیقا مشخص و حدود آن را از پیش تعیین کند و از پراکنده‌گویی و تداخل موضوعات و حاشیه‌پردازی بی‌ثمر بپرهیزد، مسلما شاگردان با رغبت و تمایل زیادی به درس گوش می‌دهند. در این شرایط پیشرفت درسی دانش‌آموزان نیز قابل توجه خواهد بود. به اعتقاد کارشناسان علوم تربیتی، بهترین روش برای پیشرفت دانش‌آموزان احساس شخصیت در آنهاست و تشویق، یکی از لوازم آن است.

آنچه مسلم است شکوفا کردن استعدادهای دانش‌آموزان یکی از رموز موفقیت معلم است که باید با نحوه و شیوه آن آشنا باشد. البته آشنایی با روش‌های تربیتی موثر نیازمند فراگیری دانش روان‌شناسی و تربیتی خاصی نیست بلکه داشتن دغدغه فکری به تنهایی کافی است تا معلم را در جهت شکوفایی استعداد دانش‌آموزان یاری کند. همانند معلم عشایری که با ابتکار خود دریافت که بهتر است درس اجتماعی را به صورت عملی به دانش‌آموزانش یاد دهد. به اعتقاد او، دانش‌آموزان هر چیز را که به صورت لمسی و فعالیتی باشد، بهتر درک می‌کنند. به همین دلیل بچه‌های کلاس او شادتر از بقیه کلاس‌ها بودند و به گفته والدین این شاگردان، دانش‌آموزان این کلاس علاقه بیشتری به درس پیدا کرده‌ بودند . چنین رفتارهای خلاقانه در شهرستان‌ها و مناطق محروم کشور ما بخوبی قابل مشاهده است. معلمان این مناطق گرچه از حداقل امکانات آموزشی برخوردارند ولی در به‌کارگیری روش‌های موثر برای یادگیری و آموزش بهتر به دانش‌آموزانشان همواره پیشقدم هستند.

ناهیده عبادالله‌پور

جام‌جم