رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جام جم آنلاین:
رضا جاودانی، مجری کهنه‌کار ورزشی:
مردم، زیادی حساس هستند
رضا جاودانی، مجری و گزارشگر ورزشی است. خارج از قاب تصویر، وکیل است و پرونده‌های حقوقی می‌پذیرد. انگار زیاد از تلقی‌ای که درباره حرفه‌اش در تلویزیون وجود دارد راضی نیست. انگار بخواهد این شغل جدی‌تر باشد. می‌گوید مجری برند یک برنامه است.
تعریف؟
مجری تلویزیون و وکیل پایه یک دادگستری.
اولین اجرای زنده تلویزیونی؟
حس خیلی خوبی داشتم.
استرس نداشتید؟
اصلا.
معمولا اولین اجرا با استرس همراه است.
شاید برای این بود که خوب آموزش دیده بودم.
کجا آموزش دیدید؟
همان جایی که کار می‌کردم. شبکه خراسان.
عکس‌العمل خانواده چه بود؟
«چه جالب! بچه‌مان توی تلویزیون است.»
دوران مدرسه؟
تا آخر دبیرستان همه چیز فوق‌العاده بود.
شیطنت؟
بله. ولی بی‌ضرر بودم.
سر صف هم اجرا می‌کردید؟
نه. راستش هیچ فعالیت فرهنگی و هنری نداشتم.
به هم ریختن صف چه؟ البته کار فرهنگی نیست.
خیلی زیاد.
چند وقت یک بار می‌روید مشهد؟
خیلی کم.
چرا حقوق خواندید؟
برای این که سرم کلاه نرود.
سالی چند پرونده قبول می‌کنید؟
بستگی دارد.
به چه چیزی؟
مدیوم پرونده. برایم مهم است چه پرونده‌ای قبول کنم.
چند درصد پرونده‌ها با شکست همراه می‌شود؟
خیلی کم. در این ده سال یکی دو مورد.
چهره بودنتان به این پیروزی‌ها کمک می‌کند؟
نه اصلا. چهره بودن شمشیر دولبه است.
یعنی چه؟
بیشتر کار را سخت می‌کند.
وقتی تیم ملی شکست می‌خورد، چطور احساس خودتان را جلوی دوربین کنترل می‌کنید؟
حقوق به من یاد داده منطقی باشم.
شده گریه هم بکنید؟
خیلی زیاد.
با آن منطقی بودن تداخل ندارد؟
به هر حال من هم انسانم و احساس دارم.
والیبال؟
غیرقابل تصور هستند.
از چه نظر؟
حتی اگر ببازند هم فوق‌العاده هستند.
ورزش هم می‌کنید؟
نه خیلی مرتب. ولی حالا دیگر حال و روز پایم زیاد خوب نیست.
قضاوت فوتبال سخت‌تر است یا توی زندگی؟
فوتبال، حتی اگر اخراجت کنند بعد از دو بازی باز می‌آیی داخل زمین.
اما در زندگی؟
اخراجت کنند دیگر تمام است. دیگر نمی‌توانی برگردی.
تا به حال از جایی اخراج هم شدید؟
بله. چند بار.
حس کارت قرمز گرفتن چیست؟
بعضی وقت‌ها باید قبول کنی که اشتباه کرده‌ای. اما امان از وقتی اشتباه نکرده باشی.
اشتباه کرده باشید سخت می‌پذیرید اخراج را؟
سخت می‌گذرد.
لذت‌بخش‌ترین برد تیم فوتبال ایران؟
برد از آمریکا. دو بر یک بردیم.
چند روز می‌توانید بدون اینترنت
سر کنید؟
بعید می‌دانم به چند ساعت برسد.
سفر غیرکاری؟
کم می‌روم.
چرا؟
چون خیلی کار می‌کنم.
اگر روبه‌روی دریا روی یک نیمکت نشسته باشید، به چه چیزی فکر می‌کنید؟
به این که چقدر خوب است اینجا!
تماشاگران ایرانی؟
استحقاق احترام بیشتری را دارند. خیلی خوب‌اند.
فرقشان با تماشاچیان دیگر کشورها؟
شور و نشاط ایرانی‌ها استثنایی است.
عرب‌ها در فوتبال اهل جرزنی هستند؟
عرب‌ها؟
بله.
مگر اصلا فوتبال هم بازی می‌کنند؟ همه‌اش جرزنی.
تیم فوتبال بعد از کی‌روش؟
به راه خودش ادامه می‌دهد.
بین ورزشکار‌ها با چه کسی رفاقت خانوادگی دارید؟
کارم از زندگی خصوصی جدا شده است.
مردان آهنین؟
یک تجربه بود که اگر بازگردد مرتکبش نمی‌شوم.
چرا؟
چیز جالبی نبود.
توی زندگی زیر وزنه هم رفتید؟
فکر می‌کنم سوالتان اشتباه است. باید بپرسید بیرون هم آمده‌ای!
بیرون هم آمده‌اید؟
شاید آن وقت که جلوی دریا نشسته‌ام از معدود وقت‌هایی است که فشار وزنه زندگی را حس نمی‌کنم.
توی زندگی مرد آهنی هم دیده‌اید؟
هیچ مردی آهنین نیست.
مردم زیر بار وزنه معیشتی کمر خم کرده‌اند؟
اگر بخواهی سالم زندگی کنی سخت می‌گذرد.
اگر مجری نباشید؟
حقوقدانم.
حقوقدان هم نباشید؟
هیچ هنری ندارم.
دوست دارید حقوق توی خانواده‌تان باقی بماند؟
نظری ندارم. خودش انتخاب می‌کند پسرم.
پارتی‌بازی هم می‌کنید؟
نه. البته شده بروم و رو بیندازم برای کسی. بله. در همین حد.
پیشنهاد زیر میزی؟
چون وکیل هستم عواقب وحشتناکش را می‌دانم. برای همین به آن فکر نمی‌کنم.
چرا فوتبال آن‌قدر حاشیه دارد؟
اصلا با حاشیه ساخته شده است.
بهترین مربی ایران؟
همه خوب هستند.
در خیابان ورزشکاران پرورش اندام را می‌بینید از آنها نمی‌ترسید؟
بیشتر آنها از من می‌ترسند.
از قدرت سوءاستفاده نمی‌کنند؟
همه از قدرت سوءاستفاده می‌کنند.
زیاد جلوی آینه می‌ایستید؟
نه. سعی می‌کنم گذارم نیفتد.
وقتی می‌افتد چه می‌بینید؟
خودم را می‌بینم که هر روز پیرتر می‌شوم.
چقدر گریم می‌شوید در اجرای زنده؟
زیاد نه.
گاهی نقاب به چهره می‌زنید؟
دارم طوری زندگی می‌کنم که نیاز به نقاب نباشد.
همیشه خندان هستید؟
بله. همیشه.
در اجرای زنده از دست مهمان عصبانی هم شده‌اید؟
تا دلتان بخواهد.
چطور مدیریت می‌کنید؟
بستگی دارد. از خط‌قرمزها گذشته باشد، سعی می‌کنم بیاورمش این طرف خط.
اگر عبور نکرده باشد؟
معمولا حرفی خارج از عرف زده است که از طرف او عذرخواهی می‌کنم.
مثال می‌زنید؟
مثلا یک بار یکی از همکاران شما درباره یک مربی یک حرفی زد که به درد تلویزیون نمی‌خورد.
خب؟
خیلی تلاش کردم رفع و رجوع کنم.
حالا هنوز یادآوری می‌کنید به او؟
خدا رحمتش کند. از دنیا رفت.
تماشای فوتبال را با اجرای چه کسی دوست دارید؟
عادل.
گزارشگر حق دارد نظرش را درباره کادر فنی بگوید؟
همه جای دنیا بله. حق دارد.
در ایران؟
جانیفتاده. متاسفانه حق ندارد.
جانیفتادن دلیل خاصی دارد؟
نه. گمانم مردم بیش از حد حساس هستند.
ورزش می‌تواند عامل همبستگی ملی باشد؟
یکی از اهدافش همین است.
شادی بعد از پیروزی؟
لذت. لذت محض.
بزرگ‌ترین پیروزی شما در زندگی؟
همین که مردم دوستم دارند.
چطور شادی می‌کنید؟
پیراهنم را در‌نمی‌آورم.
پیری باعث می‌شود از حرفه‌تان حذف شوید؟
در ایران بله. مرسوم است.
در جاهای دیگر؟
برند یک برنامه مجری‌اش است. هم باید درست انتخاب شود و هم بماند.
قضاوت عادلانه؟
تنها یک قاضی عادل می‌شناسم.
کیست؟
خداوند.
الناز اسکندری
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفتوگو با جام جم آنلاین:
کنترل تب دنگی در گرو تامین اعتبار | ۱۵۰ هزار کیت تشخیصی در گمرک خاک می‌خورد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
پیشرفت کشور با همراهی و همدلی
جواد فروغی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
لزوم مرور دوباره فلسفه برگزاری المپیک
گفت و گو
گفتوگو با منوچهر آذری، بازیگر،گوینده،مجری وصداپیشه پیشکسوت رادیو و تلویزیون
از شادی مردم لذت میبرم
فاطمه مجلل در گفتوگو با «جامجم»:
یک روز طلای المپیک را می‌گیرم
رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جام جم آنلاین:
خطر پرتو‌های فرابنفش، آلاینده ازون و گرمای بی‌سابقه | چرا کمیته اضطرار تشکیل نمی‌شود؟
