جهت جلوگیری از انقراض پلنگ ایرانی

معترضان مقابل سازمان محیط زیست تجمع کردند

سرنوشت محتوم: انقراض

کمین پلنگ روی خط انقراض

گربه‌سانی به زیبایی و کمیابی پلنگ باید زندگی آسوده‌ای داشته باشد و چتر حمایتی بر سرش گسترده شود، ولی پلنگ ایرانی گرچه زیباست و چشم‌قشنگ، اما نه حمایت‌های دولتی دارد، نه احترام مردمی.
کد خبر: ۷۹۸۷۷۰
کمین پلنگ روی خط انقراض

پلنگ ایرانی گونه‌ای در معرض انقراض است که از شر دشمنان طبیعی در امان است، ولی تاکنون نتوانسته از چنگ تهدیدات انسانی جان سالم به در برد. آمار دقیقی از جمعیت پلنگ‌های ایرانی در دست نیست، اما گفته می‌شود احتمالا تعداد پلنگ‌ها باید حدود 600 قلاده باشد که این جمعیت اندک نیز به هزار و یک بهانه هر روز کمتر می‌شود.

سال 93 بود که 8 پلنگ در ایران کشته شد که یا زیر چرخ خودروهای عبوری جان دادند یا به دست افراد محلی کشته شدند. امسال اما هنوز دو ماه از آغاز سال نگذشته جسد هشت پلنگ (به علاوه کشف یک تخته پوست پلنگ) در کشور پیدا شده که هر کدام با سرگذشتی دردناک جان داده‌اند. پلنگ اول در بردسیر کرمان و به دست دامداران منطقه آزاددشت اله‌آباد کشته شد. پلنگ دوم در استان فارس که گویی از کوه قبله پایین آمده و برای خوردن آب به سمت رودخانه شاپور رفته، به جاده پیراز کازرون برخورده و در اثر تصادف جان داده، راننده نیز بی‌اعتنا از این صحنه عبور کرده و کسی هم ردش را نزده است.

سومین پلنگ امسال باز هم به دست مردم کشته شد، در ارتفاعات روستای پشت کوه جلیل در مرز استان‌های فارس و کهگیلویه و بویراحمد. این پلنگ نه جای زخم داشت نه اثری از گلوله چون به دست دامدارانی کشته شده بود که طعمه مسموم را سر راهش گذاشته بودند.

پلنگ چهارم ولی با مرگی دردناک مواجه شد. این جانور به دست فرزند یکی از دامداران در نزدیکی شهرستان ایوان در ارتفاعات شره زول منطقه پلنگ کنام کشته شد، جوانی که با افتخار با جسد غرق در خون پلنگ عکس یادگاری گرفت. پلنگ پنجم کشته شده در سال 94 اما به سرنوشت پلنگ سوم دچار شد و جسدش در حالی در حاشیه روستای چشم آزاد تربت جام خراسان کشف شد که شواهد از مسموم شدن او به وسیله طعمه آلوده حکایت داشت. و اما پنجم اردیبهشت جسد ششمین پلنگ در حوالی شهرستان سرخس خراسان کشف شد که هنوز جزئیاتی درباره علت آن منتشر نشده است.

این مرگ‌ها برای جامعه کم‌جمعیت پلنگ‌های ایرانی مرثیه‌ای سوزناک است که خطر انقراض این گربه‌سان دوست‌داشتنی را تشدید می‌کند. ضربه‌ای که پلنگ‌های خوش‌تراش ایرانی می‌خورند از ناحیه بی‌اطلاعی مردم بومی است که از یک سو زیستگاه‌های پلنگ را دستکاری کرده و غذای این گوشتخوار را شکار می‌کنند و از سوی دیگر وقتی با پلنگ گرسنه مواجه می‌شوند به جای فراری دادن او و نجات دام‌های خویش، پلنگ را می‌کشند. این گربه‌سان کمیاب و منزوی از جاده‌های دست‌ساز بشر نیز آسیب‌های جدی دیده‌ است، همان جاده‌هایی که یا در آنها تصادف در انتظار پلنگ‌هاست یا تکه پاره شدن زیستگاه‌ها ثمره آنهاست.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها