آشفته بازار این فوتبال فوتبال

جیغ، هورا، سوت و پایکوبی‌های خیابانی به خاطر بازی‌های آبرومند تیم ملی در جام‌جهانی خیلی زود فروکش کرد، مثل هر خبر و اتفاق دیگری.

کم‌کم واقع‌بینی و نقدهای منصفانه و غیرمنصفانه جای هیجان و فضای احساسی را گرفت و حالا دیگر برعکس آن روزها که اگر کسی بازی تیم ملی را نقد می‌کرد به شنا کردن برخلاف جهت آب و مخالفت با کارکردهای اجتماعی فوتبال از جمله نشاط اجتماعی متهم می‌شد، خیلی‌ها از جمله وزیر ورزش به راحتی کارنامه کارلوس کی‌روش را به چالش کشیده و فدراسیون فوتبال را در تصمیم خود برای تمدید قرارداد، دودل می‌کند.

فدراسیون فوتبال در حالی روزها و حتی هفته‌هاست برای تمدید قرارداد با کارلوس کی‌روش امروز و فردا می‌کند که از یک طرف اصرار مربی پرتغالی برای اعمال شدن همه شرایط مد نظرش و از طرف دیگر تهدید وزارت مبنی بر پرداخت کردن ریال آخر این قرارداد ـ حدودا 30 میلیاردی ـ از سوی فدراسیون فوتبال و اعمال شرایط سفت و سخت برای این مربی باعث شده است پروسه تمدید قرارداد تا این حد طولانی شده و همچون کلافی سردرگم، افکار عمومی را گیج کند، اما فقط قرارداد کی‌روش نیست که چنین بلاتکلیف مانده، بلکه برخی مدیران رده بالای فدراسیون و حتی خود علی کفاشیان رئیس فدراسیون نیز به نوعی بلاتکلیفند.

مدیرانی که با وجود مخالفت قاطع تیم سابق مدیریتی وزارت ورزش و با چماق تعلیق فیفا، خود را در راس فوتبال کشور ابقا کردند، ظاهرا جدی‌تر از آن چیزی که تصور می‌کردند با تیم جدید مدیریتی ورزش دچار چالش شده‌اند طوری که آنها نه‌تنها دست و بالشان برای تمدید قرارداد با کی‌روش می‌لرزد که بعضا نیز تنشان بابت ماندن یا رفتن از فدراسیون وضع مشابهی دارد.

این آشفته‌بازار مدیریتی و انتظار برای معرفی سرمربی تیم ملی فوتبال در حالی مجموعه ورزش کشور را تحت تاثیر قرارداده است که علاوه بر این‌که فوتبال ملی در راه آماده‌سازی برای جام ملت‌های آسیا دچار فرصت‌سوزی می‌شود کمتر از سه هفته دیگر هم بازی‌های آسیایی اینچئون آغاز می‌شود؛ بازی‌هایی که برای مجموعه ورزش کشور حیثیتی بوده و به نظر می‌رسد به جای امروز و فردا کردن درباره تمدید قرارداد کی‌روش، ضمن تسریع در تعیین تکلیف این موضوع، رفع و رجوع مشکلات تیم‌های اعزامی به اینچئون و شارژ روحی آنها چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی، نباید مورد غفلت قرار گیرد.

امید توفیقی ‌/ ‌گروه ورزش