ابداع روش جدید‌ انگشت‌نگاری

این خطوط و دایره‌های مواج علاوه بر این‌که در حس لامسه دخیل است در انگشت‌نگاری و تشخیص هویت اشخاص نیز به کار می‌رود. به علائم آناتومی و خطوط پاپیلاری که در سر انگشتان وجود دارد «اثر انگشت» می‌گویند.

اثر انگشت بیش از یک قرن است که به وسیله‌ای برای تشخیص هویت انسان تبدیل شده و اسکن اثر انگشت نیز حدود یک دهه است‌ به فناوری‌ها اضافه شده تا راهگشای نیروهای امنیتی برای تشخیص و کشف هویت متهمان و متخلفان باشد.

در تشخیص هویت براساس اثر انگشت، نمونه‌برداری تصویری از مشخصات نقاط مینوشیا (نقاط و خطوط ریز انگشت که باهم تلاقی داشته یا از یکدیگر جدا شده‌است) گرفته می‌شود. اثر انگشت منحصربه‌فرد بوده و در طول عمر ثابت و بدون تغییر باقی می‌ماند. روش‌های شناسایی اثر انگشت، یکی از جالب توجه‌ترین روش‌های تشخیصی برای تعیین، تائید و مشخص شدن هویت افراد است، اما اثر انگشت جنبه‌های منفی متعددی نیز دارد که گاه استفاده از آن را محدود می‌کند.

برای مثال مواردی مانند سوختگی‌، بریدگی، استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، رطوبت، آلودگی‌های روغنی و... می‌تواند دستگاه تشخیص هویت را در شناسایی کاربران دچار مشکل یا اشتباه سازد یا بسیاری از اشخاص به دلیل استفاده مداوم از انگشتان خود دچار ساییدگی یا حتی پاک شدن اثر انگشتانشان می‌شوند. تکنیک‌های شناسایی اثر انگشت متفاوت هستند و با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش‌های جدید و مطمئن‌تری جایگزین روش‌های قدیمی شده‌اند.

در قدیمی‌ترین روش تشخیص هویت از کاغذ و رنگ استفاده می‌شد. ابتدا سطح انگشت را به رنگ آغشته و سپس روی کاغذ می‌فشردند، اما امروزه برای شناسایی و همین‌طور تشخیص هویت، تصویر اثر انگشت را ‌روی سیستم کامپیوتری اسکن می‌کنند که به آن اسکن زنده می‌گویند.

این روش جدید می‌تواند مفید باشد، اما هنوز عواملی مانند خشکی پوست، کثیفی، بریدگی، خراشیدگی و... می‌تواند در ارائه تصویری نامفهوم تاثیر داشته باشد.

در روش جدیدی که دانشمندان کره‌ای کشف کرده‌اند، برای تشخیص هویت از عرق انگشتان استفاده می‌شود.
سر انگشتان انسان دارای منافذ ریزی است که از آنها قطرات بسیار ریز عرق ترشح می‌شود. با فشار انگشت روی یک سطح می‌توان به نقشه منظمی از شکل قطره‌ها دست یافت که این نقشه و اثر انگشت هر شخصی با شخص دیگر متفاوت است و می‌تواند در تشخیص هویت راهنمای مراجع قانونی باشد.‌

روزنامه فرانسوی لوموند در این رابطه نوشت: «گروهی از دانشمندان علوم مواد از دانشگاه هانیانگ در کره جنوبی موفق به کشف نوعی پلیمر شده‌اند که در تماس با قطرات ریز عرق ترشح شده از منفذهای پوستی تغییر رنگ داده و از رنگ آبی به قرمز تبدیل می‌شوند. سپس در اثر تماس قطرات آب با دانه‌های پلیمری تغییرات فیزیکی در آنها به وجود می‌آید که به نوبه خود طول موج‌های کوتاه‌تری را جذب کرده و به رنگ قرمز تبدیل می‌شود.

دانشمندان امیدوارند با کشف‌های اینچنینی بتوانند آنها را در کشف و تشخیص اثر انگشت‌هایی که دارای قدمت‌های طولانی یا حتی چندین ساله است‌، یاری کند.

ندا فراهانی / جام جم

منبع: passeurdesciences