افسانه فلامینگوهای کوتوله

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مگزین نتور، دریاچه ناترون در شمال کشور تانزانیا که فلامینگوهای کوتوله با نام علمی فوئنیکوپتروس مینور در آن متولد می شوند دارای طبیعتی زیبا و گاهی اوقات بیرحم است.

در این گزارش تصویری 10 عکس از فلامینگوهای دریاچه ناترون ارائه می شود.دریاچه ناترون و افسانه فلامینگوهای کوتوله.

            
یک فلامینگوی کوتوله دردریاچه ناترون که با دویدن در آب های کم عمق آن قصد پرواز دارد.

            
هر سال یک جفت فلامینگو ققط یک جوجه به دنیا می آورند. جوجه این تصویر دو یا سه روزه است . او تا چند روز دیگر تلاش خواهد کرد روی پاهایش ایستاده و تحت مراقبت والدینش به اکتشاف پیرامون خود بپردازد.

            
دریاچه ناترون در شمال تانزانیا محل بزرگترین تجمع فلامینگوهای کوتوله در جهان است. پس از بخار شدن آب ها فلامینگوها می توانند ازجلبک های ریز که تعدادشان افزایش می یابد ، تغذیه کنند.

            
در دره ریفت دریاچه کم عمق ناترون سرزمینی نامهربانی با انسان است. هوای بسیار گرم و آب های مملو از نمک موجب شد تا ماسایی ها و نیز مکتشفان قرون گذشته جلب این سرزمین نشوند.

            
منظره بخش کوچکی از دریاچه ناترون و نخستین گروه های فلامینگوها که از راه رسیده و در حال تغذیه از جلبک های ریز هستند.

            
در سواحل دریاچه ناترون فلامینگوها دشمنان زیادی دارند که کوچکترین و ضعیف ترین آنها را مورد حمله قرار می دهند ، مانند این کفتار خالدار که فلامینگویی را شکار کرده است.

            
چند فلامینگوی نر و ماده در ساحل دریاچه ناترون.

            
فلامینگو جانوری ظریف و ضعیف است .این پرنده فقط در جمع انبوه می تواند فرصت بیشتری برای بقا در برابر شکارچیان به ویژه در زمان لانه سازی داشته باشد.

            
پرواز فلامینگوها در هنگام غروب و بر فراز دریاچه ناترون.

            
فلامینگوهای کوتوله هر سال هزاران کیلومتر را می پیمایند تا برای جفتگیری ، لانه سازی و تولد تنها جوجه خود به زادگاهشان در دریاچه ناترون بازگردند. جمعیت جهانی فلامینگوها حدود6 میلیون برآورد شده که سه چهارم آنها در دریاچه های قلیایی دره ریفت زندگی می کنند.گزارش: بهرام افتخاری.