زیست

شناسایی ماهیان آب شیرین منطقه حفاظت‌شده کشار

اغلب منابع آبی استان هرمزگان، شوری نسبتا بالایی (بیش از 5/1 درصد) دارند تاکنون 17 گونه ماهی از هشت خانواده در آنها شناسایی شده که پنج خانواده آنها دارای یک جنس و یک گونه هستند.
کد خبر: ۶۰۳۱۵۹

در این استان خانواده کپورماهیان با هشت گونه از شش جنس، بیشترین تنوع را در بین ماهیان دارند. به طور کلی، ماهی پرچمی گنو (Aphanius ginonis) و سیکیلید ایرانی (Iranocichla hormuzensis) دو گونه بوم‌زاد (Endemic) ایران و استان هرمزگان هستند. سیکیلید ایرانی تنها گونه سیکیلید در ایران محسوب می‌شود. پژوهش زهراد و همکارانش در سال 1376 نشان داد گونه (Cyprinion watsoni) با حضور در 16 ایستگاه نمونه‌برداری و گونه (Aphanius ginaonis) با حضور در یک ایستگاه، بیشترین و کمترین فراوانی را داشته‌اند. از گونه‌های شناسایی‌شده 13 گونه بومی (native) استان هرمزگان هستند. همچنین چهارگونه دارای ارزش اقتصادی، چهارگونه دارای ارزش صید ورزشی و چهارگونه دارای ارزش زینتی هستند. بتازگی پژوهشی در منطقه حفاظت‌شده کشار انجام شده که به موجب آن دو گونه ماهی آب شیرین به نام‌های پرچمی و سیکیلید ایرانی در تنگ تنخا نمونه‌گیری و شناسایی شد.

ماهی پرچمی

بیشترین طول ماده‌ها 39 و نرها 49 میلی‌متر در رودخانه دالکی اندازه‌گیری شد. این گونه در نوار جنوبی ایران در حوضه خلیج فارس، دریای عمان و جازموریان پراکنده است. این گونه در حوضه آبخیز دجله و فرات پراکنده است و اکنون همه جمعیت‌های این گونه در ایران از زیرگونه A. dispar dispar هستند. نرها در فصل زادآوری قهوه‌ای ـ خاکستری با لکه‌های پهلویی به رنگ آبی درخشان و نوارهای باریک، نامنظم، نارنجی‌روشن یا آبی‌روشن هستند. خارج از فصل زادآوری، نرها درخشندگی کمتری دارند. رنگ ماده‌ها از خاکستری تا نقره‌ای و 8 تا 20 نوار باریک در پهلوها و خطوط قهوه‌ای روی پشت تغییر می‌کند.

سیکیلید ایرانی

طول این گونه از 02/11 تا 92/12 سانتی‌متر متغیر است؛ البته طول 13 سانتی‌متر هم ثبت شده است. این گونه تنها سیکیلید بوم‌زاد جنوب ایران است و در رودخانه‌های منتهی به تنگه هرمز پراکنده است. نر و ماده هم شکل نیستند و از جلبک‌ها و دیاتومه‌ها تغذیه می‌کنند.

علی ترک قشقایی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها