ورزش مادر در چالشی تازه

مسابقه‌های دوومیدانی قهرمانی آسیا که در شهر پونای هند برگزار شد، فرصت خوبی برای نمایش واقعیت‌های این رشته پس از المپیک بود؛ مسابقه‌هایی که در آن تیم ملی ایران با عقبگردی فاحش در رده سیزدهم آسیا ایستاد. این ضعیف‌ترین نتیجه دوومیدانی کشورمان در یک دهه گذشته محسوب می‌شود، یک هشدار جدی و واقعی. آیا مسئولان ورزش این عقبگرد بزرگ را دیدند؟

تیم ملی دوومیدانی ایران در حالی این نتیجه را در بیستمین دوره رقابت‌های قهرمانی آسیا کسب کرد که در دوره قبل روی سکوی سوم قهرمانی آسیا ایستاده بود و با کسب دو مدال طلا، دو نقره و دو برنز شرایط خوبی را برای خود رقم‌زده بود، ولی این بار سه مدال نقره محمد صمیمی، کیوان قنبرزاده و لیلا رجبی تنها دلخوشی ورزش مادر از مسابقه‌های قهرمانی آسیا بود.

انتقادهای بی‌فایده

از دو سه ماه پیش تاکنون، ملی‌پوشان دوومیدانی کشورمان به عناوین مختلف نسبت به آنچه در تمرینات این تیم می‌گذشت ابراز نگرانی کرده و انتقادهای زیادی را درخصوص شرایط دوومیدانی کشورمان مطرح می‌کردند، شرایطی که با یک سال گذشته قابل قیاس نبود. سال گذشته به دلیل در پیش‌بودن بازی‌های المپیک 2012 لندن، فدراسیون دوومیدانی، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ورزشکاران این رشته را مثل سایر رشته‌های المپیکی مورد حمایت قرار داده بودند تا این رشته حضوری آبرومند در بازی‌های المپیک لندن داشته باشد، ولی مشکلات بعد از بازی‌های المپیک لندن کلید خورد. ورزشکاران مدت‌ها بدون برنامه به کار خود ادامه دادند و فدراسیون که بودجه کافی برای ارائه برنامه‌های خود نداشت در اجرای تقویم خود هم با مشکلات ناخواسته‌ای مواجه شد. بسیاری از ورزشکاران مواد مختلف بدون مربی خارجی ماندند و برخی نیز بدون مربی داخلی به کار خود ادامه دادند. اردوها و امکاناتی که در نظر گرفته شده بود نیز با گذشته قابل قیاس نبود و این باعث شد صدای اعتراض ورزشکاران گهگاهی در رسانه‌ها به گوش برسد، اما به نظر می‌رسد این انتقادها چندان ثمربخش نبوده است.

محمد صمیمی در این باره حرف‌های جالبی می‌زند: «ما هر وقت از فدراسیون خواسته‌ای داشته باشیم فقط می‌گویند پول نداریم. حرف من این است که اگر همیشه پول ندارند بهتر است فدراسیون را تعطیل کنند. ما نه مکملی داریم و نه تغذیه خوب. من یک ورزشکار قدرتی هستم که به تغذیه خوب و مکمل غذایی نیاز دارم. اگر می‌خواهیم به رکورد 66 متر برسیم باید شرایط را تغییر دهیم، نه این که فقط در تهران اردو بزنیم و فدراسیون هم تنها امکاناتی که به ما می‌دهد حقوق ماهانه 600 یا در نهایت 700 هزار تومان است. با این پول من چه کاری می‌توانم انجام بدهم؟ از دوومیدانی انتقاد کردند، ولی باید بگویم با توجه به مشکلاتی که داریم تازه خوب هم نتیجه گرفته‌ایم. ورزشکاران را به اردو یا تورنمنت‌های خارجی نمی‌فرستند و هر بار هم فقط در تهران اردو تشکیل می‌دهیم، با این شرایط چه انتظاری می‌توان از ملی‌پوشان داشت؟

محمود صمیمی، برادر وی هم که در لیگ برتر شرایط نسبتا بهتری در قیاس با محمد صمیمی داشت، از شرایط گله‌مند است: «وقتی مربی نداریم نتیجه همین می‌شود. من چهار متر زیر رکورد خودم در لیگ پرتاب کردم. ما حتی یکی دو روز قبل از مسابقات هم به هندوستان اعزام نشدیم که استراحت کافی داشته باشیم و به شرایط آب و هوایی عادت کنیم. فدراسیون اگر پول ندارد در برنامه‌ریزی هم خوب عمل نکرده است. ما هم درخواست مربی داشتیم و هم کمک هزینه برای اردوها، ولی هیچ اتفاقی رخ نداد و عاقبت هم نتایج تیم واقعیت‌ها را نشان داد.

دفاع ورزشکاران از عملکرد خود

نکته جالب این که ورزشکارانی که در مسابقات اخیر قهرمانی آسیا حضور داشتند از عملکرد خود بشدت دفاع می‌کنند و این را نتیجه بدی نمی‌دانند. سجاد مرادی، چهره سرشناس دوهای نیمه استقامت ایران که در دو ماده 800 و 1500 متر نتوانست افتخارات گذشته را تکرار کند، در این باره به جام‌جم می‌گوید: «سطح مسابقات بالا بود و با توجه به شرایط جوی که وجود داشت، مسابقه خوبی را برگزار کردم. به دنبال این بودم که مدال کسب کنم، ولی متاسفانه در صد متر پایانی مصدوم شدم و نتوانستم به کار خودم ادامه بدهم. ما بر اساس میزان آمادگی که داشتیم این نتایج را کسب کردیم. وقتی بودجه فدراسیون اندازه یک فوتبالیست هم نمی‌شود چه انتظاری می‌توان از دوومیدانی کشور داشت؟ اگر می‌خواهیم مدال کسب کنیم باید این فدراسیون را مورد حمایت قرار دهیم.

رضا قاسمی، دونده دوهای سرعت ایران هم در پاسخ به ما می‌گوید: «من تا یکقدمی مدال هم رفته بودم و دو عنوان چهارمی را کسب کردم. امسال سطح مسابقه‌ها بسیار بالا بود، ولی این را بگویم که آمادگی و برنامه‌ریزی ما در همین حدی بود که در مسابقات پونای هند نتایج آن را دیدیم. من فکر می‌کنم در این دوره از رقابت‌ها بد کار نکردیم. البته انتقادهای زیادی صورت گرفته است، ولی باید ببینیم چقدر هزینه کردیم و چه انتظاری داشته‌ایم.»

این دونده اصفهانی ادامه می‌دهد: «وقتی به فدراسیون بودجه نمی‌دهند کاری نمی‌شود کرد. وزارت ورزش باید به فدراسیون بها بدهد.» قاسمی با هشدار به مسئولان ورزش کشور درباره روند کنونی دوومیدانی می‌افزاید: «این روند اگر ادامه یابد ما در بازی‌های آسیایی کره جنوبی به مشکل برخواهیم خورد. من به شما اطمینان می‌دهم با این وضعی که دوومیدانی دارد، سال آینده همین سه مدالی را که در پونای هند کسب کردیم هم نمی‌توانیم بگیریم.»

انتقادهای زیادی پس از مسابقه‌های قهرمانی آسیا به فدراسیون دوومیدانی وارد شده و هنوز هم بحث‌ها در خصوص نتایج کسب شده ادامه دارد. اگرچه فدراسیون با توجه به بودجه کمی که داشته است برنامه‌ها را پیش برده، ولی در برخی موارد ایراداتی به برنامه‌ریزی آنها نیز گرفته شده که جای سوال باقی می‌گذارد. آیا فدراسیون نمی‌توانست در یک منطقه مشابه آب و هوایی هندوستان، اردوی تیم ملی را دایر کند؟ و آیا بهتر نبود ورزشکاران برای آشنایی با شرایط جوی چند روز زودتر به پونا اعزام می‌شدند؟

علی رضایی ‌/‌ جام‌جم