پیرمردهای آرسنال سرانجام می میرند

به نظر می رسد که پس از سالها صبر و انتظار سرانجام زمان افول مدافعان معروف تیم فوتبال آرسنال انگلستان رسیده باشد

کد خبر: ۲۰۷۵

بالا رفتن سن مصدومیت های مزمن جدا شدن از آرسنال و آمدن تازه واردانی مانند سول کمپل و مردانی دیگر مثل لوژنی و جوانانی چون اشلی کول و متیواپسون ، این امر را اجتناب ناپذیر کرده است تا پیش از رسیدن فصول اخیر آدامز کئون واستیو بولد مرکز خط دفاعی آرسنال را شکل می دادند و توان آنها قدرت دفاعی آرسنال را تشکیل می داد دیکسون سمت راست را پوشش می دادو نایجل وینتربرن هم مدافع سمت چپ بود و البته پشت سر تمام آنها دیوید سیمن معروف که مدتی است مودم اسبی شده درون دروازه می ایستاد چنین ترکیبی در زمین کوچک و فشرده آرسنال غیرقابل تسخیر نشان می داد تماشاگران فریاد می زدند: 1بر0به نفع آرسنال چون می دانستند اگر این تیم یک گل هم بزند برای کسب و حفظ برتری کافی است و آن خط دفاعی دیگر گل نمی خورداین چنین بود که آرسنال در سالهای 1989 تا1998 سه بار قهرمان لیگ برتر انگلستان ، دو بار فاتح جام حذفی این کشور و یک مرتبه هم فاتح جام برندگان جام اروپا شداولین قطعه این خط زمانی جدا شد که بولد مو ریخته در تابستان 1998 آرسنال را به مقصد ساندرلند ترک کرد سپس نوبت به وینتربرن چپ پارسید که می دید پس از جاافتادن سیلوینیو برزیلی دیگر بازیکن ثابت و انتخاب اول ارسن ونژه مربی فرانسوی باشگاه نیست سیلوینیوهم مدتی است که جای خود را به اشلی کول داده و خود راهی لیگ اسپانیا شده است با این حساب و همان طور که پیشتر گفتیم آدامز کئون دیکسون و سیمن هنوز در صحنه و در هایبوری حاضرند اما دونفر اول با36 سال دو نفر بعدی با38 سال موقعیتی دشوار و کاری سخت برای باقی ماندن در میدان دارند و گاهی باید از بدنشان التماس کنند که کشش در میدان را به آنها ببخشد و از دستورات مغز آنها تبعیت کند.سه شنبه شب 24 مهر که آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا در هایبوری با پاناتینایکوس بازی کرد و21 - برنده شد، ونژه سرانجام در مقابل وسوسه به کارگیری مجدد کون مقاومت کرد و او را روی نیمکت نشاند و در نتیجه ترکیب خط دفاعی تیمش سرشار از جوانان شد. دیکسون در طول فصل جاری حتی یک بازی هم نکرده ،ولی دلیل آن ناراحتی زانوی اوست . سیمن اخیرا از درد شانه رنجور بوده و ریچارد رایت دروازه بان فصول پیشین ایپسویچ جای او را گرفته است و ادامز پس از عودکردن درد پایی که ابتدا18 سال پیش گریبان او را گرفت ، حداقل برای دو هفته دیگر حاشیه نشین خواهد بود و البته 15 / ماه است که در میدانها دیده نشده است.استیو بولد که به عنوان یکی از مربیان تیم ملی جوانان آرسنال به این باشگاه برگشته است می گوید: استخوان های آنها به سر و صدا افتاده و سرانجام زمان و طبیعت از آنها پیش افتاده است ، اما همین که تا این سن و سال در صحنه حاضرند و اگر مصدومیتی در کار نباشد، باز هم بازی خواهند کرد، خودش یک شگفتی بزرگ است . انگار روی ناخنهایشان راه می روند؛ چون بدنها و پاهایشان دیگر کشش ندارند.ونژه که در تمام این سالها یاور اصلی و حامی عمده این پیرمردها بود و در مقابل انتقادات قبلی که گاه به گاه و به طور مقطعی و فصلی از این بازیگران صورت گرفت ، ایستادگی می کرد، حالا بر این باور است که زمان تغییر و عوض کردن آنها رسیده است ، او می گوید: در سال او حضورم در هایبوری ،8 بازیکن بالای 30 سال داشتیم ، ولی اینک در برخی روزها حتی یک بازیگر مسن را نیز در تیم خود نمی بینیم . این شاید یک انقلاب در هایبوری باشد، اما هنوز برای برخی روزها و بعضی مسابقات بزرگ به نفرات پرتجربه و مسن مان احتیاج داریم و بازی و بینش آنها به کار میآید.تا همین یک سال پیش ، دارندگان پیراهن های شماره یک تا5 یعنی دروازه بان تا دفاع چپ کاملا مشخص بودند و عکس آن نمی شد، مگر این که کسی آسیب دیده بود. اینک چنین نیست و ونژه در هر بازی این پیراهن ها و به واقع بازیگران مستقر در پستهای مختلف را عوض می کند. به عنوان مثال در مسابقه اخیر با پاناتینایکوس در لندن ، ونژه چهارمین ترکیب متفاوتش را در مرکز خط دفاعی سنجید که متشکل از کمپبل و اپسون بود. همان زوجی که گمان می رود سالهایی طولانی مثل زوج ادامز و کون قلب دفاعی آرسنال را پوشش دهد. عنصر کلیدی در این منطقه کمپبل 27 ساله بوده است . مردی که طی تعطیلات تابستانی از تاتنهام یعنی دشمن خونین آرسنال به این تیم کوچ کرد و دنیایی لحن و نفرین را برای خود خرید.کمپبل با یک مصدومیت مزمن به هایبوری آمد و در3 ماه اخیر نیز بکرات مصدوم بوده و وقتی هم به میدان آمده ، قدری کند و سنگین نشان داده ، اما مشخص است که او را باید آینده باشگاه نامید. در تیم ملی انگلستان نیز کمپبل مهره ای اساسی بوده و اگر سن و دوام و ایستادگی او به همان میزان برسد که برای ادامز و کون بوده است ، قطعا او را در10 سال آینده در مرکز خط دفاعی آرسنال خواهیم دید.اپسون 22 ساله ، با5 سال جوانی بیشتر در قیاس با کمپبل ، طبعا آینده ای طولای تر هم در پیش دارد و اگر همانی شود که انتظار می رود، یک کون تازه خواهد بود. او در دسامبر1999 دچار مصدومیت شدید لیگمان های پا شد و همین مساله او را مدتها از تیم و از روند صعود تدریجی اش دور نگه داشت.اما حالا که ادامز وضعیتی مشابه دارد و از صحنه دور مانده ، این اپسون است که جای او را گرفته و در مرکز خط دفاعی ایستاده است و آینده را فریاد میکند.اپسون از این واقعه به نحو احسن سود جسته و موقعیت موجود را دودستی چسبیده است . با این حال ونژه می گوید: اپسون مدتی طولانی از صحنه دور بوده است . در نتیجه طبیعی است که شکهایی به خود داشته باشد و محکم و مطمن کار نکند. البته اپسون در بازگشت آن قدر خوب عمل کرده که به او اطمینان هایی را بخشیده است و همین مساله او را خوشبین کرده و به سطح و حدی که از بازیکنی مثل او انتظار میرود، نزدیک کرده است.شاید برای ادامز چنین امری تلخ و مخاطره آمیز باشد، چون به معنای تسریع در امر جانشینی این بازیکن قد بلند و قدرتی توسط اپسون است . ادامز که از قبل اعلام کرده است در پایان فصل جاری تحت هر شرایطی چه موفق و چه ناموفق از ورزش قهرمانی و فوتبال کنار خواهد رفت ، می گوید: هر کسی باید از فرصتهای موجود و آنچه پیش می آید، بهره گیرد و منتظر آنها باشد و عقب نکشد، خود من زمانی به ترکیب ثابت آرسنال راه یافتم که برای دیوید اولری )مدافع کلیدی وسط سابق آرسنال و سرمربی کنونی لیدز( مشکل آسیب دیدگی پیش آمد. حالا اپسون نیز چنین کرده و نمیتوان خرده ای به او گرفت.اگر فصل پیش بود، اولگ لوژنی اوکراینی جای لی دیکسون را در پست بک راست آرسنال می گرفت ، اما ونژه برای فصل جاری لورن اتامه مایر کامرونی را از خط میانی یک خط عقب کشیده و در پست مدافع راست کاذب قرار داده است و به این ترتیب گرفتن جای دیکسون به عهده اوست.در بک چپ ، کول جوان چنان خوب بازی کرده که مدتی است بازیکن ثابت تیم ملی انگلستان نیز شده است و حتی وقتی اسون گوران اریکسون مربی سوئدی تیم ملی انگلستان او را زمستان گذشته به اردو فراخواند، صدای ونژه هم درآمد و اعتراض کرد که برای ملی پوش شدن این بازیکن سیاهپوست ، هنوز بسیار زود است . اریکسون گوش نکرد و طبعا کول به تدریج و بر اثر استمرار حضور در میادین ملی پخته تر شده است و کارایی و جواب دادن سیاست استفاده از کول بود که سبب شد سیلوینیو فقط یک سال پس از جا افتادن و درخشش در آرسنال و جور کردن وسیله و دلیلی برای بیرون راندن وینتربرن، خودش از هایبوری راهی محلی دیگر و مسافر اسپانیا شود.با این حساب باید وقایع هفته های بعدی را دید و دریافت که امکان و میزان موفقیت خط دفاعی بالنسبه تازه آرسنال چقدر خواهد بود. هر چند ادامز و دیکسون پس از کسب سلامت مجدد، حتما در برخی دیدارهای این تیم مورد استفاده قرار خواهند گرفت . بخصوص که تعداد مسابقات آرسنال به دلیل اشتغالش در سه جام داخلی و یک جام خارجی )جام قهرمانی باشگاه های اروپا( بسیار زیاد است و باید دایما ترکیب تیم را تغییر داد و نفرات را جابه جا کرد تا مهره ها سر حال بمانند و بر همین اساس نمی توان از کمپبل و اپسون انتظار حضور در تمام بازیهای آرسنال را داشت ، ضمن این که احتمال آسیب دیدگی نیز برای همگان متصور است و همه این ها بدان معناست که زندگی ورزشی خط دفاعی معروف آرسنال و اعضای مسن آن ادامه خواهد یافت.