حضور اهریمن را جدی بگیریم

: روحانیون ، جامعه شناسان و کارشناسان آموزشی معتقدند ، مذهب بهترین نیروی بازدارنده از انجام کارهای ناشایست است. به همین دلیل است که آنها موکدا به خانواده ها توصیه می کنند فرزندان خود را از کودکی با تعالیم

کد خبر: ۱۴۸۰۳۷

مذهبی آشنا کنند تا در نوجوانی و جوانی ، کمتر دچارخطا شوند.
به وسیله مذهب می توان درباره وجود خیروشر سخن گفت و خیر را در وجود انسانهای شایسته جست وجو کرد و منشا شر را در شیطان پیدا کرد. با این مقدمه به سراغ سریال اغما می رویم که گویا سازندگان آن تصمیم دارند ، نفوذ شیطان را در زندگی روزمره انسانها به نمایش گذارند. برای دیدن این سریال و همراه شدن با آن شاید بهتر باشد معادلات پیچیده نقد را کنار بگذاریم و مانند یک مخاطب معمولی که با دیدن هر اثری هزاران اما ، اگر ، شاید و بهتر بود در ذهنش شکل نمی گیرد به اغما نگاه کنیم . شاید بهتر باشد دیگر با خودمان تکرار نکنیم که کارگردانان و نویسندگان ایرانی هنوز در ابتدای راه تجربه کردن سریالها و فیلمهای ماورایی هستند. شاید بهتر باشد به فیلمهای بزرگ سینمای دنیا از جمله جن گیر هم فکر نکنیم راستی مگر چند درصد از مردم کشور ما مثلا فیلمی مانند جن گیر ساخته فرید کین را دیده اند که خواسته باشیم با مقایسه این فیلم با سریالی چون اغما ذهن آنها را از آنچه می بینند منحرف کنیم ما هر روز با انبوهی از اخباری مواجه هستیم که ازحوادث مختلف سخن می گویند. یکی از آنها مربوط به دختری است که با ربودن پولها و جواهرات پدر و مادرش از خانه گریخته است اما پسری که به او قول ازدواج داده بود او را قال گذاشته و رفته است . یک خبر دیگر از مرگ مشکوک یک نزول خوار می گوید ، خبر دیگر مربوط به یک گروگانگیر است که طعمه او یک کودک است ، دختری به دلیل اجبار پدرش به ازدواج از خانه گریخته و... در کنار اینها می شنویم و می بینیم که دوستی های قدیمی به یکباره بهم می خورد ، روز به روز به خودخواهی و تکبر آدمها افزوده می شود و انسانهای امروزی کمتر به یکدیگر اعتماد می کنند. اکثر ما شاید این جمله را با خود تکرار می کنیم که چه باید کرد؛ اغما قصه خود را از همین مسائل و اخبار روزانه شکل داده است ، نویسندگان این سریال حتما اخبار حوادث روزنامه ها را که ریشه در واقعیت دارند ، مطالعه کرده اند ، آنها هم حتما با پرسش چه باید کرد روبه رو شده اند و به این نتیجه رسیده اند که تمسک جویی به مذهب بهترین راه چاره است . مذهبی که ریشه تمام بدی ها را در شیطانی می داند که نفس اماره انسان را فعال می کند. تاکنون در کشور ما و در دنیا آثار بسیاری درباره تقابل خیر و شر ، نیروهای آسمانی و نیروهای شیطانی ساخته شده است . کارگردانان متفاوتی که به مذاهب مختلف ایمان دارند ، می کوشند از راه آگاهی دادن به انسانها درباره نیروهای خدایی و شیطانی که در وجود انسانها نهفته است ، او را به مرحله ای برسانند که بتواند با اتکا به ایمان به خدا از کارهای ناشایست دست بردارد و در راه انسانیت گام گذارد. سازندگان این گونه آثار احتمالا انسانهای مومنی هستند که فقط به جنبه سرگرمی اثر توجه ندارند. برخی از این کارگردانان با بینش و سوادی که دارند توانسته اند آثاری جهانی و ماندگار تولید کنند البته این آثار بیشتر سینمایی هستند چون آن گونه که از شواهد پیداست تلویزیونهای دنیا که بیشتر در اختیار بخش خصوصی هستند کمتر گرایش به تولید فیلمها و سریالهایی دارند که در آنها به بعد معنوی انسانها و نیروهای خیر و شر توجه شده باشد. معمولا تلویزیونهای دنیا بیشتر برای سرگرمی مخاطبان خود و جذب آگهی بیشتر دست به تولید آثار ترسناک می زنند که در آنها نمی توان سراغی از آگاهی دادن و یا پرورش بعد معنوی انسانها گرفت . تلویزیون ایران چون یک تلویزیون دولتی است و سود مادی در آن اولویت ندارد ، بیشتر به آموزش مخاطبان خود می اندیشد. مذهب و ترویج تعالیم اسلامی برای رسانه فراگیر ایران اصل اول است بنابراین چندسالی است تولید سریالهای ماورایی را در دستور کار خود قرار داده است . برای ساخت این گونه سریالها الگوهای جهانی وجود ندارند از طرفی اگر تک و توکی هم باشند با فرهنگ و زندگی ما ایرانیان که با مذهب عجین شده است چندان همخوانی ندارد. بنا بر این کارگردانان تلویزیون ایران در ابتدای راه تجربه اندوزی هستند. سیروس مقدم که تاکنون نشان داده است یکی از کارگردان های موفق تلویزیون است برای روایت قصه اغما ساختاری را که می بینیم برگزیده است ، مطمئنا اگر کارگردان دیگری این کار را تقبل می کرد ما اکنون با شیوه دیگری از روایت روبه رو بودیم که آن وقت هم انتقادهایی بر آن سریال وارد می شد. به هر حال باید آثاری ساخته شوند و کارشناسان به ارزیابی آنها بنشینند تا در کارهای بعدی ما شاهد سریالهایی جامع تر و کم عیب تر باشیم اما آنچه اکنون مهم است قصه ای است که در اغما بازگو می شود ، اگر از اطراف خود و آنچه در پیرامون ما می گذرد افسرده خاطر و دل نگران هستیم شاید بهتر باشد رد پای یک نیروی قدرتمند بیرونی را در آن جستجو کنیم نیرویی که به درون و بیرون انسانها تسلط دارد و اگر آدمی ، یک لحظه از خود غفلت کند در حصار جاذبه این نیرو گرفتار می شود.
آدمها وقتی احساس می کنند عاقل شده اند این نیرو را کمتر می بینند اما کودکان با درون زلال خود بدی آن را حس می کنند و از شدت این بدی به گریه می افتند حتی حیوانات هم از آن نیروی پرقدرت که از خود شر ساطع می کند به وحشت می افتند اما انسان بالغ آن را نمی بیند و دل به گفته هایش می سپارد. اغما این دل سپردن را نشانمان می دهد پس شاید بهتر باشد معادلات نقد را از ذهنمان دور کنیم و قصه اغما را ببینیم ، شاید کمی به آنچه در درون و برونمان اتفاق می افتد بدبین شویم و فکر نکنیم که ما مظهر خوبی هستیم و آنچه می کنیم منشا خیرمطلق است.