ردپای چاقی بر ناباروری

شاخص توده بدنی ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم برمترمربع اضافه وزن و زمانی که بیامآی بالای ۳۰ کیلوگرم برمترمربع باشد، چاق تعریف میشود. شاخص توده بدنی بین ۱۸ تا ۲۵ طبیعی تلقی میشود.اضافهوزن و چاقی میتواند منجر به اختلالات هورمونی شود که بر فرآیندهای تولید مثل زنان و مردان تأثیر میگذارد. سیگنالهای هورمونی غیرطبیعی، در نتیجه وزن اضافی، برتخمکگذاری و تولید اسپرم تأثیر منفی میگذارد. در زنان، میتواند باعث تولید بیش از حد انسولین و تخمکگذاری نامنظم شود. سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) ارتباطی بین چاقی، تولید بیش از حد انسولین و ناباروری است. PCOS نوعی بیماری خاص است که با دورههای قاعدگی نامنظم، اختلال تخمکگذاری (کاهش یا توقف تخمکگذاری)، چاقی و افزایش سطح هورمونهای مردانه همراه است.چاقی تنها بر باروری زنان تأثیر نمیگذارد، مطالعات اخیر نشان داده مردانی که شاخص توده بدنی بالاتری دارند به طور قابلتوجهی بیشتر از مردان با وزن طبیعی نابارور هستند. دادههای این مطالعات نشان میدهد که افزایش حدود ۱۰ کیلوگرم در وزن مردان، ممکن است احتمال ناباروری را تا حدود ۱۰ درصد افزایش دهد. چربیهای اضافی باعث میشود که هورمون مردانه (تستوسترون) در بافت چربی به هورمون زنانه (استروژن) تبدیل شود و افزایش این هورمون میتواند به اختلال عملکرد غدد جنسی مردان شود. محققان نشان دادند که بیامآی بالا در مردان با کاهش سطح تستوسترون مرتبط است. مردانی که بیامآی بالایی دارند، معمولا آزمایش مایع منی غیرطبیعی نیز دارند.چربی اضافی بدن همچنین بر تولید هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) که از هیپوتالاموس در مغز ترشح میشود، تأثیر میگذارد. این هورمون برای تخمکگذاری منظم در زنان و تولید اسپرم در مردان ضروری است. مطالعهای که اخیرا منتشر شده، نشان میدهد چاقی علاوهبر اختلال در باروری طبیعی بر میزان موفقیت درمانهای کمکباروری تاثیر دارد. این مطالعه نشان داد که زنان چاق موفقیت کمتری در مقایسه با زنان دارای اضافهوزن یا زنان با وزن طبیعی داشتند. مطالعات متعدد نشان میدهد که زنان دارای اضافهوزن یا چاق، نسبت به زنان با وزن طبیعی، دوران بارداری دشوارتری دارند. علاوهبر این، زنان چاق شانس سقط بیشتری دارند. محققان پیشنهاد میکنند که پزشکان قبل از اقدام به لقاح آزمایشگاهی، بیماران خود را تشویق کنند تا به وزن مناسب برسند.روزنامه جام جم