کشف انبار جدید شبنم نعمت‌زاده

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، قاضی مسعودی مقام که در سومین جلسه رسیدگی به اتهامات شبنم نعمت‌زاده، احمدرضا لشگری‌پور و شرکت توسعه دارویی رسا صحبت می‌کرد، ضمن تذکر به متهمان گفت: صداقت را رعایت نمی‌کنید و همچنان به موارد به دور از حقیقت اصرار می‌ورزید. به تازگی اموالی در کرج از شما کشف و گزارش آن رسیده است.
رئیس دادگاه مجددا تذکر داد: دفاعیاتی که به دور از واقعیت باشد قابل پذیرش نیست، هر یک از شما تقصیرات را به گردن دیگری می‌اندازید که این مورد توجه دادگاه است.
قاضی مسعودی مقام بیان کرد: حواشی مطرح شده هیچ تاثیری در مسؤولیت کیفری شما نخواهد داشت. از شما می‌خواهم حقیقت را بگویید. ما واقعیت را کشف کردیم و بقیه متهمان نیز در حال تعقیب هستند، انبارها در حال کشف است و خروج کالاها از کشور رصد می‌شود. در این هنگام قاضی مسعودی مقام از متهم لشگری‌پور خواست به ادامه دفاعیات خود بپردازد. لشگری‌پور ادعا کرد: هیچ دروغی در جلسه قبل نگفتم و تا پایان سال 96 تعداد 22 انبار وجود داشت که دارای مجوز بودند و تا روزی که در شرکت حضور داشتم زیر بار تاسیس انبار جدید نرفتم. وی ادامه داد: بدهی شرکت به خاطر تخفیف به مشتریان است، به شرکت‌ها بدهکار هستیم. تمام تخفیف 180 میلیارد تومانی از موجودی شرکت نبوده و تحصیل مال نامشروع صورت نگرفته است. وقتی شرکت‌ها تخفیف می‌دادند به تمام شرکت‌های پخش ارائه می‌شد؛ به طور مثال شرکت راموفارمین به ازای خرید یک داروی اعصاب و روان، دو دارو تحویل می‌داد و چک آن نیز برای 300 روز بعد وصول شد اگر نقدینگی شرکت‌های تولیدی دچار اختلال می‌شد چگونه چک 300 یا 400 روزه را قبول می‌کردند. لشگری‌پور افزود: از شرکت فارابی عذرخواهی می‌کنم، چرا که بیشترین بدهی ما مربوط به این شرکت است. این شرکت به ما جایزه‌ای ارائه می‌کرد که با فروش 5/4 میلیارد تومان در ماه، 5‌درصد جایزه داده می‌شد.

قاضی پرسید: از چه زمانی متوجه کسری شدید؟
متهم پاسخ داد: از سال 95 متوجه کسری شدیم. در تاریخ 20/11/96 خانم نعمت‌زاده کارگروهی را ایجاد کرد که مدیران و سرپرستان در آن حضور داشتند و همیشه اذعان می‌کردند مشکل جذب سرمایه وجود ندارد و هنگامی که در خصوص کسری بودجه سخن می‌گفتم بیان می‌کرد با فلان بانک صحبت کردم و به‌زودی حل می‌شود. قاضی پرسید: با وجود کسری در شرکت چگونه برخی تعهدات صورت می‌گرفت؟
متهم پاسخ داد: شرکت‌های پخش دارو نقدینگی بالایی ندارند و از بانک شهر و بانک ملت (از هرکدام چهار میلیارد تومان) وام گرفتیم. این موارد زیاد رخ می‌داد و خانم‌نعمت‌زاده نامه می‌زدند که باید فلان مبلغ را پرداخت کنید. خانم نعمت‌زاده می‌گفت داروخانه مانند کیف پول است.
لشگری‌پور بیان کرد: از شرکت دارویی اسوه نیز عذرخواهی می‌کنم. یکی از محصولات این شرکت که مربوط به بیماری قلبی است 24 درصد فروش سهم اسوه را برعهده داشت و ما این کالا را با بازپرداخت 300 روزه می‌خریدیم و به ازای دو قلم دارو یک قلم دیگر به عنوان جایزه داده می‌شد و باید 150 هزار جعبه خریداری می‌کردیم. وی افزود: من درباره نگهداری کالا در انبارها دخالتی نداشتم و آن را تایید نمی‌کنم. درست است که ما دوست داشتیم اکثریت سهم بازار برای ما باشد، اما برای رسیدن به این هدف دنبال انحصار نبودیم و در طول چهار سالی که کار کردم یک درصد از سهم بازار برای ما بود. آیا می‌توانستیم با این که سرنوشت هیچ کالایی را به دست نگرفته بودیم این انحصار را به‌وجود آوریم. وکیل لشگری‌پور هم درباره کشف انبارهای جدید بیان کرد: درخصوص موضوع کشف انبارهای جدید موکلم بیان می‌کند که در شرکت حضور نداشته‌ام.