داستان اتوبوس ‌پندآموز و کتک

پیرمردی که بر صندلی کنار پله‌ها نشسته بود، با لحنی سرشار از اضطراب به مرد گفت: نرو بالا. مرد گفت: چرا؟ پیرمرد گفت: خطرناکه. خیلی خطرناکه. مرد با خود اندیشید لابد در بالا اتفاقی افتاده است، اما از آنجا که خسته بود و حال نداشت، چیزی از پیرمرد نپرسید و در طبقه اول ماند و میله را گرفت و به‌طور ایستاده به استراحت پرداخت. در ایستگاه‌های بعد، مسافران دیگری سوار شدند و وقتی خواستند به طبقه بالا بروند، پیرمرد به آنها هشدار داد و آنها نیز در طبقه اول ماندند. در ایستگاه یکی مانده به آخر، در حالی‌که طبقه اول اتوبوس از شدت مسافران در حال انفجار بود، جوانی سوار اتوبوس شد و از روی سر و کله مسافران عبور کرد و خود را به پله‌ها رساند. پیرمرد گفت: نرو بالا. جوان گفت: بی‌خیال بابا و از پله‌ها بالا رفت.
مسافران به پیرمرد نگاه کردند. یکی از مسافران سرش را از زیربغل مسافر دیگری بیرون آورد و گفت: الان چی می‌شود؟ بالا چه خطری هست؟ پیرمرد گفت: چه خطری؟ مسافران گفتند: بله، چه خطری؟ پیرمرد گفت: مگر ندیدید؟ بالا راننده ندارد و پس از لحظاتی قارقار خندید. مسافران پس از آن‌که چند ثانیه از لای دست و پای یکدیگر به یکدیگر نگاه کردند متوجه ماجرا شدند و به طرف پیرمرد هجوم بردند تا او را مورد اصابت کتک قرار دهند. در این هنگام پیرمرد از جا برخاست و گفت: دست نگه دارید‌. من پیرمردی ساده نیستم. من حکیمم و در دانشگاه تدریس می‌کنم. اکنون هم مشغول همکاری با تیم سازندگان سلسله‌برنامه‌های دوربین مخفی هستم. بلی، شما در مقابل دوربین مخفی هستید و به چهار گوشه اتوبوس اشاره کرد. مسافران بسرعت آرام شدند و به دوربین‌ها لبخند زدند و با لبخند به لابه‌لای یکدیگر بازگشتند. در این هنگام پیرمرد رو به یکی از دوربین‌ها کرد و گفت: همان‌گونه که دیدید، هیچ‌گاه بدون آن‌که دلیل کاری را بدانید آن کار را انجام ندهید. سپس تا برنامه‌ای دیگر بینندگان عزیز را به خدا سپرد. مسافران به محض آن‌که متوجه خاموش شدن دوربین‌ها شدند، بر سر پیرمرد ریختند و بدون توجه به مراتب حکمت وی، او را مورد اصابت کتک قرار دادند.

امید مهدی‌نژاد

طنزنویس