بچه های زلزله زده به اردو نیاز دارند

عکس‌هایی که آن زمان از حضور خسروی در این مناطق منتشر شد نشان می‌داد که بچه‌ها هر چند هراسان و غمگین هستند اما عروسک‌های خسروی لبخندی بر لبانشان می‌نشاند.

خسروی برای بچه‌ها کتاب هم می‌برد و با آنها بازی هم می‌کرد. ایام نوروز نیز در کنار آنها بود، لباس عمو نوروز پوشید و به بچه‌ها ماهی قرمز داد تا عید را به کامشان شیرین کند.

چند ماهی از زلزله گذشته و برای بیشتر مردم زلزله کرمانشاه به حاشیه رفته است اما واقعیت این است که حال این مناطق اصلا خوب نیست نه از نظر اسکان و خانه‌سازی و نه از نظر بهداشت. با وحید خسروی هم‌صحبت شدیم تا از واقعیت‌های مناطق زلزله‌زده غرب برایمان بگوید.

تقریبا بیشتر کشور هوا سرد شده و برف و باران مردم را خوشحال و غافلگیر کرده است، در استان کرمانشاه شرایط جوی چگونه است و در این شرایط اسکان زلزله‌زده‌ها به کجا رسیده است؟

چند روز است بارندگی شدید شروع شده و هوا بشدت سرد است.هنوز بیشتر مردم در کانکس زندگی می‌کنند و برخی هنوز در چادر بسر می‌برند و حتی کانکس هم ندارند.ساخت‌ و سازها شروع شده اما سرعتش آنقدر زیاد نیست که بتوان توقع داشت مردم بزودی صاحب سقف و خانه‌ای شوند.و نکته مهم‌تر درباره برخی خانه‌‌های نوساز این است که اصولی ساخته نشده‌اند.

آیا دولت مسئولیت خانه‌سازی را به عهده دارد یا خود مردم با وام‌ دولتی این کار را انجام می‌دهند؟

به هر دو شکل این کار انجام می‌شود. تعدادی از مردم خودشان با کمک مالی دولت دست به کار شده‌اند و خانه‌هایشان را ساخته‌اند و گروهی هم به کمک بسیج و جهاد گران این کار را انجام می‌دهند.ساخت و سازها یکدست نیست به نظر می‌رسد بهتر بود کل ساخت و سازها را یک نهاد و سازمان به عهده می‌گرفت.

سرپل ذهاب و روستای کوئیک تقریبا ویران شده اوضاع در آن مناطق چگونه است؟

این مناطق از همان روز اول زلزله چون مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفتند، شرایط بهتری دارند و ساخت‌ وسازها از آنجا آغاز شد اما برخی خانه‌‌های ساخته شده این مناطق هم ایمن نیست.

آقای صادق زیباکلام نزدیک به سه میلیارد تومان برای زلزله‌زده‌ها پول جمع‌آوری کرد و قرار بود در آن منطقه شهری ایمن و هوشمند بسازد از این طرح خبری دارید؟

هیچ خبری نیست ! مردم از این کار آقای زیباکلام بشدت دلخور شدند به نام آنها پول زیادی جمع‌آوری شد اما به دستشان نرسید.

کمک‌های آقای علی دایی چطور؟ آنها به دست مردم رسید؟

بله ! آقای دایی کارهای زیادی برای مردم زلزله‌زده انجام داد که جای قدردانی دارد.من از همه مردم ایران تشکر می‌کنم که در زمان زلزله خیلی کمک کردند و به اصطلاح گل کاشتند.اما به نظرم کاری به نتیجه مطلوب می‌رسد که هدفمند و برنامه‌ریزی شده باشد. مردم خیلی کمک کردند اما هیچ سازمانی نبود که این کمک‌ها را ساماندهی کند. در بیست روز اولی که زلزله رخ داد مردم زیادی برای کمک آمدند به شکلی که همه جاده‌‌ها و راه‌ها پر از ترافیک بود و تردد دشوار اما الان بجز مردم این مناطق هیچ کس دیگری به زلزله‌زده‌ها سر نمی‌زند.انگار تب تندی بود که زود فروکش کرد ! و متاسفانه کمک‌های مردمی بدون هدایت و برنامه‌ریزی درست، هدر رفت.

می‌گویند وضعیت بهداشت هم در این مناطق خوب نیست و خطر ابتلا به سالک زیاد است ...

وضعیت بهداشت که وحشتناک است !‌ استان کرمانشاه، چهار فصل است، یعنی الان در برخی از مناطق هوا بسیار سرد و یخبندان است و مناطقی مانند ثلاث و سرپل و قصر شیرین آنقدر داغ و گرم هستند که خرماپزان است.گرما مواد غذایی و دارویی را فاسد می‌‌کند و زباله‌ این مناطق را با بحران روبه رو کرده است.حشرات زیاد شده‌اند و خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند سالک را زیاد کرده‌اند.زمانی که زلزله نیامده بود و مردم در خانه زندگی می‌کردند بشدت در معرض بیماری بودند حالا که در کانکس و چادر زندگی می‌کنند شرایط خیلی وخیم است.بیشتر مردم شرایط نگهداری از دارو را ندارند و بسیاری از داروهایی که به آنها داده می‌شود، فاسد شده و غیر قابل استفاده می‌شود.

فصل گرما در راه است و مشکلات تازه‌ای برای مردم پیش خواهد آمد، شما چون از نزدیک شاهد اتفاقات مناطق زلزله زده هستید به نظرتان بهتر است کدام بخش‌ها بیشتر مورد توجه قرار گیرند؟

بهداشت فردی، اجتماعی و روانی بشدت نیازمند توجه است.افسردگی خیلی زیاد شده است.از روان‌شناسان و روانپزشکان می‌خواهم به این مناطق بیایند و به مردم کمک کنند.من به عنوان یک فرد فرهنگی بارها این قضیه را مطرح کرده‌ام که بچه‌های مناطق سرپل ذهاب و کوئیک و ... احتیاج دارند به اردویی خارج از این مناطق بروند تا روحیه شان عوض شود اما هیچ‌کس به این خواسته توجهی نمی‌کند، ما برنامه‌های زیادی برای بچه‌ها برگزار می‌کنیم تا حالشان خوب شود اما واقعیت این است آنها نیاز دارند حتی برای چند روز هم شده تغییر جغرافیایی بدهند و به مکان دیگری بروند تا روحیه شان بازسازی شود.آنها چند ماه است در میان ویرانه‌ها و شرایط سخت زندگی می‌کنند و این در درازمدت به آنها آسیب خواهد زد.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار