با طبیعت

جنگل سالم‌تر با درختان کمتر

در عصر حاضر جنگل‌ها تحت تأثیر گرمایش جهانی وضعیتی بغرنج را پشت‌سر می‌گذارند که آینده روشنی ندارد. در مناطقی مانند غرب آمریکا، افزایش دما و خشکسالی به کم‌آب شدن حجم وسیعی از درختان منجر شده است که یکی بعد از دیگری خشک و بی‌آب می‌شوند. این در حالی است که مطالعات جدید نشان می‌دهد تُنُک کردن در مراحل اولیه رشد جنگل‌ها موجب جان‌سخت شدن درختان و افزایش تحمل تغییرات آب‌وهوایی می‌شود. همچنین گفته شده است این جنگل‌های تُنُک‌شده در جذب دی‌اکسیدکربن به اندازه جنگل‌های انبوه توانمند هستند.

کد خبر: ۱۰۲۶۲۹۳

درختانِ در حال رشد، دی‌اکسیدکربن را به شکل غذا برمی‌گردانند و درون برگ‌ها، تنه و ریشه ذخیره می‌کنند. جنگل‌های ایالات متحده سالانه بین 10 تا 20 درصد دی‌اکسیدکربن منتشر شده در این پهنه از کره زمین را جذب می‌کنند، اما اگر جنگل‌ها پردرخت شوند، آن‌وقت رقابت تنگاتنگی در میان درختان برای به دست آوردن نور و آب کافی درمی‌گیرد. همین استرسی که در چنین رقابتی به درختان وارد می‌شود، این منابع عظیم را نسبت به خشکسالی و آفات آسیب‌پذیرتر می‌کند. به‌همین دلیل، دانشمندان معتقدند خلوت کردن جنگل‌ها می‌تواند به کاهش شدت این رقابت بینجامد و در نتیجه، به درختان باقیمانده فرصت بدهد سالم‌تر و تنومندتر رشد کنند.

پژوهشگران به منظور بررسی تأثیر تُنُک کردن جنگل‌ها روی حجم ذخیره‌سازی کربن به جنگلی جوان واقع در ایالت مونتانا روی آوردند که منزلگاه جمعیت فراوانی از درختان کاج غربی تقریبا نورس بود. درختان هشت ساله قطعه‌ای از این جنگل تُنُک شدند و تعداد درختان این قطعه از ده‌ها هزار اصله در هکتار به 494 اصله در هر هکتار رسید. این درختان در سال‌های بعد تنومند و پرشاخ و برگ شدند، اما درختان قطعه‌ای دیگر از همین جنگل که تُنُک نشده مانده بود، بتدریج ضعیف و کم‌قطر شدند. همچنین محاسبه حجم ذخیره‌سازی کربن در این دو قطعه نشان داد جنگل تُنُک شده تقریبا به همان اندازه جنگل دیگر در جذب دی‌اکسیدکربن موفق بود.

در این پژوهش مشخص شد تُنُک کردن جنگل‌ها فقط در مراحل اولیه رشد جواب می‌دهد؛ یعنی قبل از این که درختان وارد رقابت بر سر آب و نور شده باشند. اعمال این روش روی جمعیت درختان بالغ به این دلیل مؤثر نخواهد بود که درختان باقیمانده در اثر حضور در رقابت تنگاتنگی که اشاره شد، آسیب‌دیده و قوای خود را از دست داده‌اند. البته هنوز تائید قطعی نتایج فوق، نیازمند پژوهش‌های تکمیلی و بلندمدت دیگری است که مواردی مانند تأثیر تُنُک کردن جنگل‌ها روی جمعیت‌های حیوانی را نیز علاوه بر سلامت درختان و حجم ذخیره‌سازی کربن مورد بررسی قرار دهند.