جام جم نوا: اکبر گلپا یگانی، ملقب به گلپا ، از کوک‌بودن ساز زندگی‌اش می‌گوید و بعد از ٨١ سال زندگی هرروز به امید یک خلق تازه از خواب بیدار می‌شود.

جام جم نوا: معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه جمعی از پیشکسوتان موسیقی ایران، به دیدار اکبر گلپا یگانی رفتند.

جام جم نوا: «اکبر گلپا یگانی» معروف به «گُلپا» از خوانندگان قدیمی موسیقی ایرانی که به دلیل سکته خفیف مغزی در بیمارستان دی تهران بستری شده بود از چند روز پیش با تایید پزشکان به منزل خود منتقل شده است.

جام جم نوا:‌ اکبر گلپا یگانی معروف به گلپا یکی از آن خوانندگانی است که هنوز که هنوز است دوستداران موسیقی اصیل صدایش را دوست دارند. آنقدر که حاضرند بعد از شنیدن خبر تصادفش یک دستگاه خودروی بنز کوپه را شبانه به او هدیه کنند.

جام جم نوا:‌ لا به لای روزنامه ها و مجلات سالهای دور گاهی اخبار جالب توجهی به چشم می خورد از جمله همین خبر که حکایت از بیهوشی گلپا از شوق ضبط ترانه جدیدش دارد که به نقل از موسیقی ایرانیان و صفحه شخصی این خواننده در فیس بوک آورده شده است.

در بعدازظهر یکی از آخرین ‌روزهای پاییزی سال 1392 به بهانه نزدیک‌شدن به سالروز تولد 80 سالگی استاد اکبر گلپا یگانی یا همان« گلپا »ی آواز ایران به‌خانه استاد رفتیم؛ به همان‌خانه قدیمی‌اش در فرمانیه که همچون صاحبش رنگ و بویی از اصالت دارد؛ ‌خانه‌ای با درخت‌های بلند که در انبوه آپارتمان‌سازی‌های بی‌قواره و بی‌اصالت شمال شهر، همچنان اصالتش را حفظ کرده. با « گلپا » چرخی درون این‌خانه که حالا دیگر به نوعی بخشی از وجود این خواننده کهنه‌کار محسوب می‌شود، زدیم و استاد عکس‌هایش را با رفقای قدیمی‌اش نشان‌مان داد؛ عکس‌هایی با تختی، بازیکنان تیم‌ملی فوتبال هم‌دوره جوانی‌اش، فرهنگ شریف، زنده‌یاد علی تجویدی و بسیاری از خوانندگان و نوازندگانی که دوستشان دارد. با حوصله عکس‌ها را نشان‌مان داد و برای هر کدام با لذتی مثال‌زدنی روایتی کوتاه گفت که گاه با خنده و لبخند از خاطرات خوش گذشته و گاه با اندوه و افسوس از فراق‌شان همراه بود. بعد هم پس از پذیرایی مختصر روی صندلی نئون‌اش نشست و درباره موضوعات مختلفی چون«روند شکل‌گیری و تاثیر‌گذاری جریان بازگشت»، «نقش هوشنگ ابتهاج در جریان بازگشت»، «گرفتن غرامت یک‌میلیون‌دلاری از پازولینی کارگردان»، «صدای شجریان»، «همخوانی با ابراهیم تاتلیسس» و بسیاری موضوعات دیگر به گفت‌وگو نشستیم.