وام مسکن و نگرانی از سوداگری

مصوبه جدید شورای پول و اعتبار درخصوص وام مسکن و افزایش سقف آن به مبالغ 60،40 و 80 میلیون تومان در شهر‌های مختلف را می‌توان گامی رو به جلو و یک حرکت مثبت در بازار مسکن تلقی کرد.

کد خبر: ۸۰۰۲۰۹

اما بحث اصلی اینجاست که بانک مرکزی پیش‌تر وام خرید خودرو را به 15 میلیون تومان افزایش داده است. لذا نکته قابل توجه در این معادله این است که چرا تا زمانی که وضع مسکن بهبود نیافته بانک مرکزی منابع کمیاب بانکی را به سمت بازار خودرووخودروسازان سوق می‌دهد؟ در اینجا باید پرسید برای یک جوان که قصد تشکیل یک خانواده دارد خانه مهم‌تر است یا خودرو؟ به یقین پاسخ همه کارشناسان و صاحب‌نظران گزینه نخست خواهد بود.

با این حال ما فرض را بر این می‎گذاریم که دولت همه‌جوانب تامین نقدینگی وام مسکن را در نظر گرفته وخودروسازان نیز اصولا از نفوذی برای تاثیرگذاری در جهت‌دهی منابع بانکی به نفع خودشان برخوردار نیستند!

در این صورت، دولت باید به چند نکته مهم و اساسی درپرداخت وام مسکن جدید توجه داشته باشد. اول این‌که دقت کند مبالغی که به افراد تحت عنوان وام تخصیص می‌یابد باید از انضباط و حساب گری کافی به متقاضی برخوردار باشد تا این وام واقعا به‌دست افراد خریدار مسکن و قشر متوسط برسد. اگر چنین نشود منابع کمیاب بانک‌ها به جای ثواب،کباب خواهد شد. البته یکی از نکات مثبت این وام، اولویت دادن به خانه اولی هاست که شورای پول و اعتبار در این زمینه بسیار هوشمندانه عمل کرده، اما باید نظارت کافی را درخصوص اعطای وام داشته باشد تا افرادی که واجد شرایط دریافت وام نیستند به ترفندهایی آن را دریافت نکنند.نکته قابل توجه دیگر این است که توجه دولت درتخصیص این وام باید اقشار کم‌درآمد باشد و فیلترهایی برای بالا آمدن و اولویت دادن به این اقشار ایجاد شود. مثلا اگر دولت سقف قیمت مسکن برای اعطای این وام تعیین کند علاوه برپالایش افراد متقاضی، از سوداگری مسکن به این واسطه نیز جلوگیری می‌شود.به‌عنوان مثال اگر فردی برای خرید خانه 700 میلیون تومانی درخواست وام داده و فرد دیگری برای یک خانه 100 میلیون تومانی در یک کلانشهر تقاضا دارد، باید خواسته خریدار خانه 100 میلیون تومانی در اولویت باشد. اگر حتی دولت یک رقمی را برای سقف قیمت به‌عنوان مثال 300 یا 400 میلیون تومان تعیین کند و اعلام شود که وام 80 میلیون تومانی به خانه‌های بیش از این مبلغ اختصاص نمی‌یابد افزایش قیمت اندک در بخش مسکن راهم شاهد نخواهیم بود.

حتی بحث متراژ مسکن هم می‌تواند یک گزینه پالایشی برای اعطای وام باشد. به‌عنوان مثال یک فرد برای خرید یک خانه 200 متری نباید از این وام استفاده کند تا افراد بیشتری بتوانند از آن بهره‌ ببرند. چراکه مسکن در شرایط فعلی مردم در کشور ما باید به معنای سرپناه باشد نه این‌که در قالب یک مکان لوکس شناخته شده و فاصله قشر ضعیف هر روز به‌واسطه آن بیشتر شود. درنهایت نیز بحثی که اکنون قابل توجه است این است که دولت قصد دارد بازار مسکن را راه بیندازد و به این بخش کمک کند اما اگر سوداگران از طریق وام مسکن جدید وارد این حوزه شوند همه نقشه‌های دولت نقش بر آب می‌شود.