نسخه اشتباهی کمپ دیوید

اعتماد به نسخه‌های اشتباهی، فقط مختص مهمانان امروز کمپ‌دیوید نیست. 37سال قبل هم مسافران استراحتگاه اختصاصی رئیس‌جمهور آمریکا که مقاومت در برابر صهیونیست‌ها را به امضای پیمانی فروختند، همین اشتباه را کردند. گویی حتی انقلاب‌های عربی سال‌های اخیر آنها را به خود نیاورده که بپذیرند درمان درد، نه در وابستگی بیشتر به بازیگران فرامنطقه‌ای، که در رفع بحران‌های داخلی است.

چنین است که عشوه‌های کنونی شیوخ عرب برای دیپلمات‌های غربی، حرف و حدیث‌ها درباره صدور حکم اعدام برای چهره‌‌های معترض در داخل سرزمین‌های عربی و امضای قراردادهای میلیارد دلاری اعراب با شرکت‌های اسلحه‌سازی غرب، فرصتی شده برای سرکوب مخالفان داخلی و تجاوز به ملت‌های عرب همسایه.

اما چه سود که همه این وابستگی بیشتر، نتوانسته اندکی بر اهمیت جهان عرب در معادلات منطقه افزوده و دغدغه‌های آنها برای بقا را کاهش دهد.

اعراب مغرور به دلارهای نفتی، زمانی با تاکتیک «کمونیسم‌هراسی» غرب را وادار به کمک مالی می‌کردند و حالا در دوران افول بلوک شرق، همسایگان خود را متهم به ماجراجویی می‌کنند تا مبادا کسی سراغ از رسوایی‌شان در نقض حقوق‌بشر و خیانت به دموکراسی بگیرد.

روشن است که متحدان غربی اعراب که پیش از این با وادار کردن شیوخ حاشیه خلیج‌فارس به سر فرود آوردن مقابل تل‌آویو، از نزدیکی به اعراب کسب منفعت کرده بودند، از این‌که سکوت خود در قبال عقب‌افتادگی سیاسی ـ تاریخی جهان عرب را به قیمتی گزاف بفروشند، ناخرسند نیستند و همین اتحاد شوم جهل سردمداران عرب و اعتیاد دولتمردان غربی به نفت ارزان، خاورمیانه را به نقطه‌ای رسانده که کسی قدرت دفاع از وضع فعلی آن را ندارد.

حالا چه رئیس‌جمهور آمریکا ایران را متهم به بی‌ثبات‌سازی منطقه کند و چه ریاض و قاهره علیه تهران موضع‌ بگیرند، این واقعیت تغییری نخواهد کرد که آش شور خاورمیانه دستپخت آشپزهای کارنابلدی است که عادت دارند منافع مردم‌شان را در ییلاقاتی چون کمپ‌دیوید معامله کنند و با انداختن تقصیرها به گردن بازیگری ثالث، به سرکوب داخلی و باج‌دهی خارجی ادامه دهند.

با این حال این فرافکنی‌ها، نه کابوس بیداری اسلامی را برای سلطنت‌های تب‌کرده عرب پایان خواهد داد و نه به بیرون آمدن غرب از باتلاق خودساخته خاورمیانه کمکی خواهد کرد.

مصطفی انتظاری هروی - گروه سیاسی