یک خیابان پرهیاهو در رادیو سلامت

پس طراحی برنامه براساس ایده یک خیابان می‌توانست شنونده را بیشتر با آن پیوند دهد، ضمن این‌که عناصر مختلف در یک خیابان از قبیل مکان‌ها و آدم‌های مختلف به جذابیت و ساختار مجله‌ای برنامه، کمک بیشتری می‌کند.»

از او درباره نام برنامه می‌پرسم، می‌گوید: «نام خیابان بهبودی با توجه به حضورم در رادیو سلامت همیشه برایم جالب به نظر می‌رسید. تلفیق این علاقه با نیاز گروه به یک برنامه عصرگاهی باعث تولد برنامه خیابان بهبودی شد.

خیابان بهبودی خیابانی است که اهالی آن برای بهتر کردن زندگی خود در تکاپو و تلاشند و صدالبته که وجود چنین نامی بر یکی از خیابان‌های تهران، باعث برانگیختن حس آشنایی در شنونده می‌شود. این خیابان سعی دارد با زبانی ساده، توجه مخاطب را به نکاتی جلب کند که باعث کمک به بهبود سلامت روان او می‌شود و در عین حال لحظات عصرگاهی مفرحی برایش ایجاد کند.»

غفاری معتقد است: «خودمراقبتی یکی از مفاهیم پایه‌ای است که مورد توجه رادیو سلامت قرار گرفته و در خیابان بهبودی به آن پرداخته می‌شود. موضوعات مختلفی در ذیل عنوان خودمراقبتی در حوزه سلامت روان قرار می‌گیرند که پس از جلسات متعدد کارشناسی با صاحب‌نظران و با استفاده از اطلس محتوایی شبکه انتخاب شده و با توجه به آن برنامه‌سازی می‌شود.»

به گفته او، تهیه‌کنندگی یعنی تلفیق هنر و عشق و تهیه‌کننده خلاق با ساده‌ترین ابزار، زیباترین مفاهیم را منتقل می‌کند. سردبیر نیز باید با دقت و وسواس آنچه را مورد نیاز واقعی مخاطب است، به بهترین شکل فراهم کند. از این رو همیشه سعی کرده‌ایم خود را در کنار مخاطب حس کنیم؛ شخصا معتقدم صداقت و صمیمیت رمز موفقیت در کار برنامه‌سازی است؛ زیرا هیچ وقت سعی نمی‌کنیم شنونده را نصیحت کنیم؛ خیابان بهبودی محلی است برای به اشتراک گذاشتن دانسته‌هایمان.

در ادامه از مصطفی مصطفوی، گوینده برنامه درباره گویندگی برنامه‌های تخصصی می‌پرسم، می‌گوید: «با توجه به این‌که بنده گوینده رادیویی تخصصی سلامت هستم و علاوه بر مخاطب عام، مخاطب خاص نیز صدای مرا گوش می‌دهد و با نظر به این‌که چه نوع برنامه‌ای را گویندگی می‌کنم، تکنیک‌های خاص هر برنامه را باید اعمال کنم. راضی نگهداشتن مخاطب، هنر و تکنیک می‌خواهد. باید روش‌های گویندگی و اجرا را بخوبی انجام دهید تا مخاطب تو را دوست داشته باشد و به قول معروف حرفت برای مخاطب برش داشته باشد.»

او درباره ویژگی یک گوینده موفق نیز می‌گوید: «یک گوینده موفق نباید مغرور شود. گوینده باید همیشه مطالعه داشته و همواره اطراف را نگاه کند و ببیند؛ چراکه دیدن مهم‌تر از نگاه کردن است. یک گوینده خوب، باسواد است، اما این سواد داشتن نباید به گونه‌ای پشت میکروفن به مردم القا شود که فکر کنند، گوینده دارد به آنها فخر می‌فروشد؛ بلکه باید با تکنیک‌های ظریفی عمل کند تا به شنونده برنخورد، در حالی که مطلب و منظور را به او انتقال داده است. شنونده باید با گوینده همذات‌پنداری کند و آن را عضوی از جامعه خودش بداند.»

وقتی نظرش را درباره برنامه خیابان بهبودی جویا می‌شوم، می‌گوید: «کار با تهیه‌کننده این برنامه را می‌پسندم. او طرح جالبی در ذهن داشت و وقتی در مورد اجرای این برنامه با من صحبت کرد، دیدم کار نو و جالبی است.

با توجه به نوپا بودن برنامه، هنوز تمام ایده‌های طراحی شده برای آن پیاده نشده است. فعلا یک هفته در میان در حال قدم زدن با شنونده‌های عزیز در خیابان بهبودی هستیم. در این برنامه با توجه به موضوعاتی که در حوزه سلامت روان و خانواده است، با کارشناسان زبده کشور، ارتباط زنده تلفنی برقرار می‌کنیم و خیلی صمیمی و خودمانی به سوال و جواب می‌پردازیم.» (رقیه بقائی/ ضمیمه قاب کوچک)