کوچک‌ترین ربات پرنده‌‌ جهان

دکتر کوین ما و دکتر رابرت وود با همکاری گروهی از متخصصان زبده و با الهام از طبیعت و نحوه‌‌ پرواز مگس، کوشیدند سازوکارهای طبیعی را در ربات خود بازسازی کنند. نتیجه این‌که ربات آنها می‌تواند با حرکت عضلانی بسیار سریع الکتریکی که دارد، پرواز را همانند بال حشرات بازتولید کند. یکی از این محققان معتقد است که بزودی می‌توان از چنین ربات‌هایی در مواقع اضطراری و نجات جان انسان‌ها کمک گرفت. بخصوص این‌که کاربر می‌تواند کنترل کاملی بر پرواز این حشره‌‌ رباتیک داشته باشد و پس از وقوع زمین‌لرزه و ریزش آوار بر سر مردم بی‌گناه، با عبور از منافذ کوچک به نجات آنها شتافت. آنها همچنین امیدوارند با پیشرفته‌تر شدن این ربات در چند سال آینده، دستگاه کوچکی بسازند که قادر به حمل منابع انرژی باشد.

جالب این‌که به دلیل ساختار ویژه‌ بال و چالاکی پرواز، شکار چنین رباتی بسیار دشوار است. عضلات فیزیوالکتریکی و مفاصل چرخشی این ربات 80 میلی گرمی آنچنان مانور بالای حرکتی را به همراه دارد که ربات می‌تواند در هر ثانیه با 120 مرتبه باز و بسته شدن بال‌هایش، درجا پرواز کرده یا حرکات ناگهانی داشته باشد.

دکتر جان دایر، زیست‌شناس از دانشگاه واشنگتن که سال‌های زیادی از عمر حرفه‌ای خود را به تحقیق درباره حشرات صرف کرده، پس از مشاهده‌‌ کارکرد این ربات اذعان می‌کند که ربات RoboBee را می‌توان نقطه‌‌ عطف علم مهندسی دانست؛ چراکه بخوبی توانسته از مادر طبیعت الهام گرفته و درست همان رویه‌ها را بازسازی کند.

کارکرد ربات RoboBee  در گرده‌افشانی مزارع

اکنون با توجه به کاهش شدید جمعیت زنبورهای عسل در اقصی نقاط جهان شاهد مشکلات فراوانی در فصل بهار و افت محصولات کشاورزی هستیم؛ موضوعی که بشدت ذهن کارشناسان را به خود مشغول کرده است. حال، محققان امیدوارند این ربات را که ساختاری دقیقا مانند حشرات واقعی دارد، بتوان در آینده‌ نزدیک برای تسهیل روند گرده‌‌افشانی مورد استفاده قرار داد.

برای این منظور کشاورزان می‌توانند با توجه به وسعت مزرعه و تعداد درختان یا بوته‌های موجود، تعداد مناسبی از این ربات‌ها و کندوی قابل حملی برای هر گروه از آنها تهیه کنند. این کندوی مصنوعی به سامانه‌ای برای شارژ الکتریکی باتری ربات‌های پرنده RoboBee و تبادل اطلاعات هر یک از آنها با دیگران مجهز خواهد بود.

از سوی دیگر، حسگرهای بسیار ظریفی که روی ربات کار گذاشته شده آن را قادر به تشخیص امواج ماوراء‌بنفش بازتابیده شده از سطح گل‌ها و شکوفه‌ها می‌کند. به این ترتیب با تعریف الگوهای نوری و با تعیین طول موج‌های مشخص یا رنگ گیاهانی که زنبورهای واقعی را به خود جلب می‌کند، می‌توان این حشرات دست‌ساز بشر را به محیط گیاهی مورد نظر هدایت کرد.

همچنین، این ربات‌ هوشمند می‌تواند با استفاده از دوربین کوچکی که روی بدنه‌اش تعبیه شده، نقشه‌ای جامع از محل‌های پرواز تهیه کرده و هنگام بازگشت به کندو نه تنها گرده‌ گل‌ها بلکه اطلاعاتی نظیر فاصله گیاهان، موقعیت مکانی و نوع شکوفه‌های موجود را در سامانه‌‌ مرکزی ثبت کند تا این داده‌ پس از تحلیل با سایر ربات‌های کارگر به اشتراک گذاشته شود.