غافلگیرکننده اما لذت‌بخش

او معمولا در برنامه‌هایش بسادگی، حرف دل مردم را می‌زند تا بتواند پاسخگوی نیازها و دغدغه‌های آنها باشد.

او عاشقانه کارش را انجام می‌دهد و برایش اهمیت دارد که برنامه‌هایش همیشه طراوات لازم را برای مخاطبانش داشته باشد.

شما سال‌هاست جایزه گویندگی جشنواره رادیو را از آن خود می‌کنید. این اتفاق در دوازدهمین دوره جشنواره رادیو هم افتاد و جایزه اول گویندگی را در بخش برنامه‌های روزانه کسب کردید. دلیل این موفقیت را در چه عاملی می‌بینید؟

ضمن این‌که احترام زیادی برای داوران جشنواره قائل هستم، اما باید بگویم که وقتی نام من برای دریافت جایزه گویندگی اعلام شد، خیلی ذوق زده شدم، چون من امسال برنامه‌ای ارائه نکرده بودم و مرسده بابایی، با برنامه «رادیو رادیوست» در جشنواره شرکت کرد که من اجرای این برنامه را به عهده داشتم. با توجه به این‌که قرار شد امسال تمام بخش‌های برنامه‌های ارائه شده مورد ارزیابی قرار بگیرد، به همین دلیل در بخش گویندگی، من حائز رتبه اول شدم.

نه، منتظرش نبودم، به همین دلیل برایم خیلی لذتبخش بود. من هرگز در اجرا و گویندگی برای خودم مرزی قائل نیستم و با وجود آن‌که 20 سال سابقه کار دارم، اما سعی می‌کنم هر روز تلاشم بیشتر از روز قبل باشد. کارم را دوست دارم و باید اعتراف کنم که عاشق کارم هستم. بعد از عزیزترین کسانی که در زندگی‌ام حضور دارند، کارم عشق من است.

هیچ وقت به عنوان یک حرفه به آن نگاه نکردم و همیشه عاشقانه دوستش داشتم. هرگز به تکراری شدن فکر نمی‌کنم بنابراین همیشه در ارزیابی جلسات شرکت می‌کنم و دلم می‌خواهد، شنونده نظرات مختلف درباره اجرایم باشم. همیشه از خواندن انتقادهای تند نسبت به کارم استقبال می‌کنم. توفیق و عزت هر آدمی دست خداست و من برای رسیدن به جایگاهی که امروز دارم، تلاش فراوانی کرده‌ام. گرچه گرفتن جوایز متعدد باعث می‌شود که مسوولیتم هم به همان اندازه سنگین‌تر شود.

دقیقا همین‌طور است که شما گفتید. جشنواره تقریباً همسن و سال فرزند کوچک‌ترم است. از دومین سالی که برنامه‌ام را در جشنواره رادیو شرکت دادم، همیشه آرزو داشتم تا بتوانم به جایگاه خوبی برسم. البته نه این‌که جای بزرگترها و پیشکسوتان خودم را بگیرم، اما علاقه‌مند بودم در جایگاه خودم باشم.

حس جوان‌هایی که در تالار جام‌جم می‌نشینند و قلب‌شان تند تند می‌زند که آیا این‌بار آنها برنده می‌شوند یا نه را کاملاً درک می‌کنم. اتفاقاً من به مدیران پیشنهاد دادم تا جوانان با افراد هم تراز و ردیف خودشان رقابت داشته باشند تا نسبت به کار دلگرم شوند و از پیشکسوتان هم تجلیل شود. در این دوره از جشنواره از پیشکسوتانی همچون مریم نشیبا و... تجلیل به عمل آمد و این اتفاق مثبتی بود.

وقتی احسان کرمی هم جایزه گرفت، خیلی خوشحال شدم. البته خدا را برای این جایزه که بسیار هم برایم غافلگیرکننده بود شکر می‌کنم. به قول معروف سال، سال من است! چرا که عازم سفر حج هم هستم.

بله، تا آنجا که در توانم باشد این کار را انجام می‌دهم. البته همیشه می‌گویم که نباید بزرگ‌ترها از جوانان بخواهند که کاملا پیرو آنها باشند، بلکه باید از جوانان بخواهیم تا خوب فکر کنند. من ما بین نسل پیشکسوت و جوانان هستم. همیشه برای حرفه‌ام تلاش می‌کنم و تا جایی که از دستم بر بیاید تجربیاتم را در اختیار جوانان قرار می‌دهم.

من کارم را از رادیو مشهد شروع کردم و همیشه با سختگیرترین تهیه‌کنندگان همچون حسین کریمی، مجتبی فتاحی و... کار کردم. در آن سال‌های جوانی وقتی نقدی نسبت به کارم می‌شد براحتی از آن نمی‌گذشتم و حتی برخی مواقع گریه می‌کردم. اما حساسیتی که نسبت به کارم دارم، باعث شد تا کمتر خطا کنم.

نه، نرسیده‌ام! تعارف نمی‌کنم. در نمایشگاه کتاب همراه عذرا وکیلی برنامه‌ای را اجرا می‌کردیم. صادقانه باید بگویم که وقتی کنار ایشان اجرا می‌کردم با خودم می‌گفتم که چند سال دیگر من باید تلاش کنم تا مثل عذرا وکیلی شوم که نه تنها بچه‌ها را برای شنیدن برنامه ترغیب می‌کند، بلکه بزرگ‌ترها را هم جذب برنامه و نوع گویندگی خود می‌کند. پیشکسوتانی همچون عذرا وکیلی و مریم نشیبا ابرقدرت‌های رادیو هستند.

فاطمه عودباشی - جام‌جم