نوستالژی لوازم خانگی

مادر خانواده هم از صبح زود، چراغش را پر نفت می‌کرد و مثلا خورشت قورمه سبزی بار می‌گذاشت و خلاصه، بعد از چندین ساعت همه اعضای خانواده دور سفره کنار هم می‌نشستند و قرومه سبزی را کنار مخلفات میل می‌کردند و چقدر خوشحال بودند که از دوده زغال و بساط آتش راه انداختن برای پخت و پز راحت شده‌اند.

تلویزیون خانه ما، شامل کمد بزرگی می‌شد و در و قفلی داشت و تا مدت‌ها فقط به یمن قدم مهمان رونمایی می‌شد. همین که یکی دو ساعت از تلویزیون نگاه کردن ما می‌گذشت، پدرم دستش را پشت تلویزیون می‌گذاشت و فریادش بلند می‌شد که پشتش داغ شده و الان است که بسوزد. برعکس روزگار ما که حالا هرچند وقت یک بار باید منتظر ورود وسیله‌ای جدید باشیم که می‌خواهد، آسایش و وسایل راحتی زندگی ما را بیشتر کند.

اتوی بخار، اجاق گاز چند شعله و با امکانات مختلف، کولر گازی، بخارشور، دستگاه دی‌وی‌دی و... حتی برای پدران و مادران آن سال‌ها قابل تصور و قبول هم نبود چه برسد به این که از آنها استفاده کنند. خیلی هم راه دور نرویم، همین‌20 ـ‌ 15 سال پیش که دستگاه‌های ویدئویی تنها وسیله دیدن فیلم‌ها بودند، هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که زمانی یک حلقه نازک سی‌دی یا دی‌وی‌دی با بهترین کیفیت دنیای دیگری را به چشممان باز کند.

حالا این وسایل خانگی به شکل‌ها، قیمت‌ها و برند‌های مختلف در بسیاری از خانه‌ها یافت می‌شود و هیچ کس یادی از آن لوازم خانگی قدیمی هم نمی‌کند.