کلاهک‌های بی‌آب قطبین ماه

پیش از این محققان باور داشتند که اگر چنین منابع آب مایعی بر سطح ماه وجود داشته باشد باید آن را در محل‌هایی یافت که تحت تاثیر کمترین تابش‌های خورشیدی هستند و در مناطقی مانند دره‌های تاریک پنهان شده‌اند. یکی از مکان‌هایی بر سطح ماه که همیشه مورد توجه دانشمندان جوینده آب بر این قمر بوده است، ‌گودالی به نام شاکلتون است؛ گودالی که قطری معادل 20 کیلومتر و عمقی معادل 4 کیلومتر دارد و به دلیل شرایط قرار‌گیری‌اش از یک سو و از سوی دیگر بنا بر داده‌های ماموریت‌های قبلی، شانس بالایی برای میزبانی از یک حوزه آب یخ زده در زیر سطح یا حتی سطح یخ‌زده‌ای برایش تصور می‌شد؛ اما اطلاعات جدیدی که مدار گرد ماه گرد ژاپنی از این گودال به زمین ارسال کرده است با این نظریه سازگار نیست و امکان وجود آب بر ماه را بشدت کاهش می‌دهد.

بنا بر مقاله‌ای که دانشمندان این مدار گرد در مجله ساینس منتشر کرده‌اند اعلام شده اگرچه از نظر دما این منطقه برای شکل‌گیری سفره‌های یخ‌زده بسیار مناسب است، اما بررسی و تحلیل داده‌های فضاپیما نشان می‌دهد در این ناحیه تنها خاک و سنگ معمولی وجود دارد. بدین ترتیب تلاش‌ها برای کشف آب در ماه ادامه خواهد یافت.
فضاپیمای چاندارین ‌ 1 که هفته گذشته از سوی هندوستان عازم ماه شد نیز مجهز به ابزارهایی است که بتواند نقشه سطحی دقیقی از ماه تهیه کند که شاید بتواند کمکی در شناخت بیشتر منابع احتمالی آب منجمد بر سطح این قمر باشد. به نظر می‌رسد بار دیگر ماه در کانون توجه رویدادهای فضایی قرار گرفته و باید منتظر روزهای پرهیجانی از پیشرفت‌های علمی و فناوری در این‌باره باشیم.