ازدواج؛ انتخابی آینده‌ساز

ازدواج فامیلی برای بسیاری از ما تصویری آشناست. هنوز درگوشه‌ و کنار ایران،خانواده‌هایی هستند که معتقدند «آشنا، امن‌تر است» یا به زبانی راحت‌تر «از خودمون باشه بهتره». شناخت قبلی، هم‌فرهنگی، سبک زندگی مشابه، حمایت شبکه خانوادگی و حتی ساده‌تر شدن مراسم و رفت‌وآمدها، از دلایلی است که طرفداران ازدواج فامیلی به آن اشاره می‌کنند. 
در مقابل، ازدواج غیرفامیلی هم داستان خودش را دارد؛ انتخابی که معمولا با نگاه تازه، استقلال بیشتر زوج و فاصله گرفتن از فشارهای سنتی همراه است. بسیاری از جوانان امروز ترجیح می‌دهند شریک زندگی‌شان را خارج از دایره فامیل انتخاب کنند تا بتوانند رابطه‌ای را از صفر، با قواعد خودشان بسازند. آنها معتقدند فاصله نسبی از خانواده‌ها، به آنها فرصت می‌دهد هویت مشترک‌شان را آرام‌تر و مستقل‌تر شکل دهند.
اما واقعیت این است که هیچ‌کدام از این دو مسیر، ذاتا «درست» یا «غلط» نیست؛ چون آنچه مسیر ازدواج را هموار یا ناهموار می‌کند، نه صرفا نسبت فامیلی بلکه کیفیت انتخاب، گفت‌وگو، مسئولیت‌پذیری وآمادگی دو نفر برای ساختن یک زندگی مشترک است.
در دین اسلام هم ازدواج جایگاه ویژه‌ای به‌عنوان پیمانی آگاهانه، آرامش‌بخش و مکمل رشد فردی و اجتماعی انسان دارد. تأکید دین، بیش از هرچیز بر عقلانیت، اخلاق، رضایت و مسئولیت است، نه صرفا شکل ظاهری یا نوع پیوند خانوادگی. اسلام، ازدواج را فرصتی برای مودت، رحمت و آرامش می‌داند؛ مسیری که باید با چشم باز و دل آرام طی شود.
در این شماره از چاردیواری، تلاش کرده‌ایم بدون قضاوت، به ازدواج از زوایای مختلف نگاه کنیم؛ از رسم و رسوم رنگارنگ اقوام ایرانی گرفته تا گفت‌وگویی صریح با یک روان‌شناس و مدرس دانشگاه درباره مزایا و معایب ازدواج فامیلی. هدف ما نسخه‌پیچی نیست بلکه باز کردن فضایی است برای فکر کردن، گفت‌وگو و انتخاب آگاهانه. قطعا انتخابی که قرار است سال‌ها با آن زندگی کنیم، ارزش آن را دارد که آرام، دقیق و صادقانه درباره‌اش حرف بزنیم.