فصل مشترک کشورهای فقیر

به گزارش جام جم آنلاین، مردم این کشور‌ها به کشاورزی وابسته هستند و بخش اعظمی از اقتصاد کشور‌های آنان به زراعت وابسته است تا شکم خود را سیر کنند. در چنین شرایطی، نه دیگر پولی برای توسعه خدمات بهداشتی و فعالیت‌های اقتصادی وجود دارد و نه انگیزه‌ای برای حضور شرکت‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری. نبود امنیت، بلای بزرگی بر سر این کشور‌ها آورده است. با ۱۰‌کشوری که فقیرترین‌ها در دنیا هستند در ادامه آشنا خواهید شد.

۱- بوروندی
کشوری کوچک و محصور در خشکی طی سال‌ها درگیر اختلافات قومی و جنگ داخلی ویران اگر شده است و ۹۰‌درصد جمعیت ۱۲‌میلیون نفری بوروندی کشاورز هستند. مردم این کشور با درآمد ۱.۲۵دلار در روز گذر ایام می‌کنند و کمبود مواد غذایی یک نگرانی عمده در این کشور است. دسترسی به آب و فاضلاب بسیار اندک است و کمتر از ۵‌درصد جمعیت برق دارند. این مشکلات را در کنار جنگ داخلی قرار دهید تا متوجه عمق مصیبت در بوروندی شوید. عمده‌ترین کالای صادراتی این کشور، طلاست، اما باید بدانید که حجم صادرات طلای این کشور کمتر از ۱۵۰‌میلیون دلار است.

۲- سودان جنوبی
در سودان جنوبی که ۱۱‌میلیون نفر جمعیت دارد، ۶۰ گروه قومی و قبیله‌ای وجود دارد که همین مساله، جنگ داخلی در سودان جنوبی را تقویت کرد به‌طوری که در سال ۲۰۱۵ بیش از ۴۰۰‌هزار نفر در اختلافات داخلی کشته شدند و ۴‌میلیون نفر هم به کشور‌های اطراف گریختند. سودان جنوبی می‌تواند کشوری بسیار ثروتمند باشد، اما با توجه به این‌که نفت تقریبا تمام صادرات آن را به خود اختصاص می‌دهد، کاهش قیمت کالا‌ها و افزایش هزینه‌های مرتبط با امنیت، اقتصاد این کشور را تحت تأثیر قرار داده است. اکثریت جمعیت در کشاورزی سنتی مشغول به کار هستند گرچه خشونت، اغلب کشاورزان را از کاشت یا برداشت محصولات باز می‌دارد.

۳- سومالی
سه دهه خشونت و درگیری داخلی، خشکسالی‌ها و سیل‌های مکرر و به‌دنبال آن ناامنی غذایی و آوارگی مردم، دسترسی نداشتن به خدمات بهداشتی همراه با گسترش سریع بیماری‌های واگیر، بیکاری گسترده و... سومالیایی‌ها را ناامید کرده‌است. به نظر می‌رسد این کشور ۱۶‌میلیونی در شاخ آفریقا هرگز به جایی نمی‌رسد. رشد پیش‌بینی‌شده تولید ناخالص داخلی بیش از ۳‌درصد در سال ۲۰۲۰ به‌دلیل تأثیر همه‌گیری ویروس کرونا، هجوم ملخ‌ها که در دوران مدرن بی‌سابقه بود و سیل‌های تشدید شده که باعث کاهش ۱.۵درصدی اقتصاد شد، هیچ‌گاه به واقعیت نپیوست. از هر ۱۰ سومالیایی، هفت نفر به‌سختی به غذا دست پیدا می‌کنند.

۴- جمهوری آفریقای مرکزی
جمهوری آفریقای مرکزی، کشوری سرشار از طلا، نفت، اورانیوم و الماس است که در ظاهر ثروتمند، ولی مردمانش فقیر هستند. ۶۵‌درصد از جمعیت این کشور به کشاورزی مشغولند و کشاورزی ستون فقرات اقتصاد این کشور را تشکیل داده‌است. جالب است بدانید بیش از ۷۰‌درصد جمعیت در مناطق دور افتاده زندگی می‌کنند. ۶۰‌درصد از درآمد‌های صادراتی این جمهوری، از صادرات الماس تراش‌نخورده تامین می‌شود. بیشتر مردم این کشور به آبجو و مشروبات الکلی اعتیاد دارند. تنها یک‌درصد مردم این کشور به حساب بانکی دسترسی دارند و از هر ۱۰ شهروند این کشور، فقط سه نفر تلفن همراه دارند.

۵- مالاوی
مالاوی به‌عنوان یکی از کوچک‌ترین کشور‌های قاره آفریقا، در سال‌های اخیر گام‌های بلندی برای بهبود رشد اقتصادی و اجرای اصلاحات ساختاری اساسی برداشته است. با وجود این، فقر همچنان گسترده است و اقتصاد کشور ــ که عمدتا به محصولات دیم وابسته است ــ در برابر شوک‌های مربوط به آب و هوا آسیب‌پذیر است. تولید تنباکو یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی این کشور است به‌طوری که با افزایش تولید این محصول، رشد اقتصادی این کشور در سال ۲۰۲۱ به ۲.۴درصد رسید.

۶- کنگو
جمهوری دموکراتیک کنگو در زمان استقلال خود در سال ۱۹۶۰، دومین کشور صنعتی آفریقا پس از آفریقای جنوبی بود. این کشور دارای بخش معدنی پررونقی بود و بخش کشاورزی آن نسبتا مولد بود. از آن زمان، دهه‌ها فساد، جنگ و بی‌ثباتی سیاسی باعث تشدید بیشتر برای جلوگیری از رشد این کشور بوده است و امروزه این کشور را به یکی از شکننده‌ترین اقتصاد‌های جهان تبدیل کرده است. کشاورزی، رکن اصلی اقتصاد است که حدود ۶۰‌درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است. ۶۶‌درصد از نیروی کار این کشور کشاورزی می‌کنند و بیش از ۶۰‌درصد از جمعیت ۹۲‌میلیونی آن با کمتر از دو دلار در روز زندگی می‌کنند.

۷- نیجر
نیجر با ۸۰‌درصد از قلمرو محصور در خشکی و جمعیتی که به‌سرعت در حال رشد است، عمدتا به کشاورزی در مقیاس کوچک وابسته است. ناامنی غذایی و همچنین میزان بیماری و مرگ‌و‌میر بالاست و درگیری‌های مکرر ارتش با گروه‌های مخالف و بوکوحرام صد‌ها هزار نفر را آواره کرده است. نیجر که در قلب ساحل واقع شده است، دارای تنوع اقتصادی ضعیفی است و کشاورزی ۴۰‌درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهد. بیش از ۱۰‌میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ در فقر شدید زندگی می‌کردند. میزان مرگ‌و‌میر کودکان هم به‌حدی بالاست که ۲۵‌درصد از کودکان تا قبل از پنج سالگی بر اثر بیماری و گرسنگی می‌میرند.

۸- موزامبیک
مستعمره سابق پرتغال دارای زمین‌های قابل کشت و آب فراوان و انرژی و منابع معدنی فراوان است. موزامبیک همچنین دارای موقعیت استراتژیک است، زیرا چهار کشور از شش کشوری که با آن هم‌مرز است محصور در خشکی هستند و به‌عنوان مجرای تجارت جهانی به آن وابسته هستند. در طول یک دهه گذشته، میانگین نرخ رشد تولید ناخالص داخلی موزامبیک بیش از ۷‌درصد بوده است؛ با این حال، این کشور در میان ۱۰‌کشور فقیر جهان باقی‌مانده است و بخش‌های بزرگی از جمعیت همچنان زیر خط فقر زندگی می‌کنند که دلیل اصلی آن، جنگ‌های داخلی‌است.

۹- لیبریا
قدیمی‌ترین جمهوری آفریقا در میان فقیرترین کشور‌ها قرار دارد. در حالی که این کشور از زمان پایان جنگ داخلی در سال ۲۰۰۳ از صلح و ثبات برخوردار بوده است، دولت‌های آن نتوانستند به اندازه کافی مشکلات جدی سیستمی و چالش‌های ساختاری را برطرف کنند. اقتصاد لیبریا عمدتا کشاورزی است و مواد خام، تجهیزات و کالا‌های مصرفی وارد می‌شود. لیبریا در میان ۴۷ کشور در منطقه جنوب صحرای آفریقا در رده ۳۹ قرار دارد و شاخص‌های اقتصادی آن کمتر از میانگین منطقه‌ای و جهانی است.

۱۰- ماداگاسکار
ماداگاسکار در ۴۰۰ کیلومتری سواحل شرق آفریقا قرار دارد و چهارمین جزیره بزرگ جهان است. صنعت گردشگری شکوفا که به حیات‌وحش شگفت‌انگیزش معروف است، نتوانسته کشور را از فقر خارج کند. اکثریت جمعیت هنوز برای امرار معاش خود به کشاورزی وابسته هستند و اقتصاد کشور را به‌ویژه در برابر بلایای آب‌و‌هوایی آسیب‌پذیر می‌کند. ماداگاسکار از زمان استقلال از فرانسه در سال ۱۹۶۰، بی‌ثباتی سیاسی، کودتا‌های خشونت‌آمیز و انتخابات مورد مناقشه را تجربه کرده‌است.

منبع: روزنامه جام جم