سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
ماجرا برای مرتضی حنانه، اما دقیقا از همینجا آغاز میشود. در آغازین سالهای قرن حاضر شمسی، مدیر دبیرستان ایرانشهر به جای اینکه مثل بسیاری از پدرها، مرتضی را به نخجیر ببرد و آداب شکار به او بیاموزد، روانه هنرستان موسیقیاش کرد؛ هنرستانی که موسیقیدانانی از دیار فرانتس کافکا در آنجا منزل کرده بودند تا از چند ایرانی بااستعداد، نوازنده و آهنگساز بسازند. مرتضی هم از میان سازها، هورن را برگزید؛ سازی که بادی برنجی بود و قدمتش به قرن هفدهم در فرانسه میرسید... میگویند این ساز از روی شیپور شکار ساخته شده است.
حالا میتوان پی برد این روح بیقرار موسیقی ایرانی که سالها ارکسترهای مختلفی را جمع کرد، آهنگهای معروفی ساخت و جوایز متعددی را به خانه برد، چه چیزی را جایگزین آن خلأ تربیتی پدر کرده بود... او از پدر شکار نیاموخت، اما در موسیقی هر آنچه را میخواست به چنگ آورد؛ اوراد گمشده در جهان، نواهای معلق در دنیاهای دیگر و اصوات معرفت در اذهان پیچیده. مرتضی حنانه، آهنگساز بزرگ ایرانی با بسیاری از خاطرات موسیقیایی ما ایرانیان درآمیخته است. وقتی چند روز پیش آیدین آغداشلو، اثری را که از صورت علی حاتمی خلق کرده بود منتشر کرد، یاد مرتضی حنانه افتادم. سریال «هزاردستان» به کارگردانی علی حاتمی، کلی خاطره را از پشت غبار ایام احضار میکند، در این میان اما موسیقی بینظیر حنانه برای آن سریال هم هست که فراموششدنی نیست. شاید بتوان گفت او نخستین آهنگسازی بود که به مقوله موسیقی فیلم به صورت امری مجزا و گرایشی تخصصی در ساخت موسیقی اندیشید و ایدههایش را اجرا کرد.
امروز سالمرگ مرتضی حنانه است... مرد موسیقیهای خاطرهانگیز، 28 سال است کنار رفقایش غلامحسین بنان، علیاصغر بهاری، حسن گلنراقی و دیگران در امامزاده طاهر کرج
آرمیده است.
سیدکریم محمدی
مدیر فرهنگسرای کوثر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد