بازارهای عربی را از دست دادیم

به گزارش جام جم آنلاین، رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام ایران در گفت‌وگو با ایانا درباره موانع صادرات دام زنده گفت: متأسفانه جوسازی‌های صورت‌گرفته از طرف صنف قصابان و گران شدن گوشت طی سال گذشته، بزرگ‌ترین مانع سر راه صادرات دام از ایران بود.

منصور پوریان با اشاره به این که صادرات در مجموع می‌تواند اشتغال درون کشور را تحریک کند، افزود: گرچه حجم صادرات در بهترین شرایط حدود یک درصد از کل تولید داخلی است، اما بهانه‌هایی که توسط برخی‌ها برای گرانی گوشت داخلی تراشیده شد، صادرات را با چالشی جدی مواجه کرد و توقف آن را از بهمن سال گذشته رقم زد. وی عنوان کرد: این در حالی است که تا دو سال گذشته، ایران در بازار دام کویت، 80 درصد و در بازار دام عمان، 35 درصد سهم داشت و اکنون فروشندگان دیگری در این کشورها به جای ایران حضور دارند.

رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام ایران یکی دیگر از موانع صادراتی دام زنده به کشورهای اطراف بویژه عراق را نحوه قوانین قرنطینه‌ای دانست و ادامه داد: متأسفانه هنوز سازمان دامپزشکی در جابه‌جایی دام با مسئولان دامپزشکی کشورهای همسایه به توافقی کلی و قابل دفاع نرسیده‌اند و آن‌طور که از شواهد پیداست، همچنان عزمی جدی برای این منظور وجود ندارد و هنوز به شیوه‌های سنتی عمل می‌شود. به همین دلیل، اکنون کشوری مانند برزیل در عراق موفق‌تر از ایران است. این در حالی است که تمام ضوابط بهداشتی برای هر راس دام تا قبل از قرنطینه رعایت شده، اما تاجران با قرنطینه‌های طولانی، هم زمان را از دست می‌دهند و هم متحمل هزینه‌های گزاف می‌شوند.

پوریان اضافه کرد: استفاده از لنج‌های چوبی برای حمل دام، از دیگر مشکلاتی است که تاجر را با هزینه‌های هنگفت و بی‌مورد روبه‌رو می‌کند؛ زیرا از آنجا که کیفیت و استاندارد این وسایل بسیار پایین است، بیشتر خسارت‌های سنگینی به محموله وارد می‌کند. به عنوان مثال، یک محموله 500 رأسی، وقتی با این لنج‌ها حمل می‌شود، معمولا تا 10 درصد تلفات به همراه دارد.

وی یادآور شد: اکنون تاجرانی هستند که از کشورهای همسایه برای تنظیم بازار داخلی، گوشت وارد می‌کنند؛ بنابراین باید فرصتی فراهم شود تا آن دسته از این تجار که توانایی صادرات دام دارند، به این عرصه ورود کرده و مازاد بره تولید داخل را به کشورهای عربی صادر کنند. زیرا اکنون می‌توان این مسیر را باز کرد.

پوریان در پایان تأکید کرد: البته باید صادرات دام ایرانی تعریف شود و براساس مقررات ویژه باشد. به عبارتی هر دامی از کشور خارج نشود و باید طبق اصول معین ، تنها دام‌هایی که این قابلیت را دارند، صادر شوند.