سهم ما از بازار محصولات رباتیک

در میان بررسی این خبرها، فکرم به سمت کمپانی‌ها و محصولات رباتیک و مکاترونیک داخل کشور معطوف شد. با جست و جویی ساده بیش از هر چیز در ایران به نام مسابقه رباتیک و جشنواره‌های رباتیک محور برمی‌خوریم؛ دو مسابقه با روش و استاندارد بین‌المللی و بیش از 30 مسابقه در سطح ملی که البته برخی خوب و برخی حتی از لحاظ استانداردهای اولیه بسیار ضعیف هستند.‌ نکته تاسفبار این که وقتی به بازار فناوری‌های نوینی از این نوع ـ که تبدیل به محصول صنعتی یا نیمه‌صنعتی شده‌اند ـ نگاه می‌کنیم، سهم ما در بازار جهانی صفر بوده و در سطح ملی قابل توجه نیست. تعدد مسابقه‌ها خوب است، اما این که ما فقط مسابقه می‌دهیم یا بیشتر در حال برگزاری مسابقه هستیم تا کاربردی کردن ربات‌ها بسیار جای تاسف دارد.

به نظر می‌رسد نبود نقشه راه رباتیک در ایران یا نهادهای منسجم و پایگاه‌های فناوری برای هدایت رباتیک و مکاترونیک ـ در حالی که چنین تجربه‌ای در باره فناوری نانو و فناوری‌های همگرا در کشور وجود دارد ـ ما را در رقابت محصولاتی از جنس ربات‌ها عقب انداخته است. باید زودتر دست به کار شویم و از استادان، دانشجویان و کارآفرینان این بخش حمایت کرده و مهم‌تر از همه، ستادی برای هدایت صحیح این ظرفیت ملی ایجاد کنیم. فعلا سهم ما از بازار رباتیک جهان نزدیک به هیچ است.

آریا صبوری

پژوهشگر آزمایشگاه تعامل انسان و ربات دانشگاه تهران