چرا حواسمان پرت می‌شود؟

روان‌شناسان دانشگاه ایلینویز دریافته‌اند ما باید تقریبا به طور مداوم میان نیازمان به تمرکز درونی و نیازمان به توجه به جهان بیرونی تعادل برقرارکنیم، اما زمانی که نیاز به تمرکز درونی بیشتر است، این تصور به وجودمی آید که به‌طور موقت با جهان بیرونی قطع ارتباط کرده‌ایم تا بالاترین درجه تمرکز ذهنی را داشته باشیم. بوتی و لیراس چند آزمایش انجام دادند تا پی ببرند، این فرضیه درست است که وقتی به تلاش ذهنی بیشتری برای انجام یک کار نیاز است، تمرکز فکری آسان‌تر به هم می‌ریزد. نتایج بررسی‌ها نشان داد افراد شرکت‌کننده‌ای که به کار آسانی پرداخته بودند نسبت به افرادی که کار چالشی‌تری انجام می‌دادند، بیشتر به دنبال عوامل منحرف‌کننده ذهنی بودند. این نتیجه کاملا درمقابل فرضیه‌هایی قراردارد که مشکل بودن یک کار را عامل انحراف بیشتر ذهن معرفی می‌کنند. نتیجه تحقیقات اخیر نشان داد که تمرکز بر فعالیت‌های ذهنی پیچیده، حساسیت فرد به وقایع جهان خارج را که ارتباطی با فعالیت او ندارند، کاهش می‌دهد. یافته‌های جدید، تحقیق در مورد پدیده‌ای به نام کوری ناشی از بی‌توجهی را که در آن فرد درگیر در یک کار جذاب و درگیرکننده ذهن، توجهی به حوادث غیرمنتظره بیرونی ندارد تایید می‌کنند.

پژوهشگران با توجه به این تحقیق، این فرضیه را ارائه کردند که توانایی جلوگیری از منحرف شدن ذهن، اساسا با مشکل بودن کار ارتباطی ندارد، بلکه سطح انگیزه فرد برای انجام آن کار است که در تمرکز حواس روی آن نقش دارد. هرچقدر شرکت‌کنندگان در تحقیق، تلاش بیشتری در انجام کار از خود نشان دادند ناخودآگاه دچار حواس‌پرتی کمتری شدند. پیام این مطالعه آن است که ویژگی‌های کار مثل آسان یا مشکل بودن، به خودی خود میزان حواس‌پرتی در انجام آن را پیش‌بینی نمی‌کند، بلکه عامل تعیین‌کننده این است که ما تصمیم بگیریم از نظر شناختی چقدر خود را درگیر آن کار بسازیم.

منبع: sciencedaily.com

مترجم: یاسمین مشرف