رنجبر: هیچکس رکورد من را ندارد

به گزارش جام جم ورزشی ، در دست داشتن رکورد تیراندازی به اهداف پروازی در ایران از دیگر افتخارات ماندگار و فراموش نشدنی این بانوی ورزشکار است تا کارنامه یکی از پرافتخارترین بانوان ملی پوش ایران را در یک نگاه دیده باشید. به همین بهانه به سراغ این ورزشکار پرافتخار رفتیم تا با وی درباره تجربه هایش در عرصه ملی و فراز و نشیب هایی که در این راه پیش رو داشته و دارد گفت و گویی متفاوت انجام دهیم.

* بگذار از اول شروع کنیم. از روزی که نرگس رنجبر ساری تصمیم به فعالیت در عرصه ورزش گرفت. از چگونگی ورودت به دنیای ورزشکاران حرفه ای بگو.

من سال 2001 وارد رشته تکواندو شدم و با پشتکار فراوانی که داشتم توانستم در سال 2003 جواز ورود به تیم ملی تکواندو را کسب کنم و اولین مقام بین المللی خود را با کسب مدال طلای انفرادی مسابقات بازیهای زنان پایتخت های کشورهای اسلامی و آسیایی سال 2005 تهران کسب کردم. این مقام مقدمه ای جهت ورود من به دنیای مدال آوران ورزش بانوان کشور شد. در طی سالهای پرافتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی تکواندو همواره در مسابقات قهرمانی کشور و لیگ کشورم با کسب مدال های رنگارنگ جزو اولین های این رشته بودم و در اردوهای تدارکاتی و مسابقات برون مرزی بسیاری تیم ملی تکواندوی ایران را همراهی کردم. از بزرگترین افتخاراتم در تکواندو مقام سوم تیمی مسابقات قهرمانی پایتختهای جهان سال 2007 مسکو است.

* اما با وجود سیر صعودی ای که داشتی ناگهان تغییر رشته دادی و از رشته تکواندو وارد رشته کاملا متفاوت تیراندازی به اهداف پروازی شدی. چه اتفاقی افتاد؟

بله, تغییر رشته من از نظر بسیاری از مسئولان و نزدیکانم ناگهانی و غیر منتظره بود. اما می دانستم چه هدفی در سر دارم. البته با توجه به اینکه در یکی از مسابقات لیگ کشوری دچار مصدومیت شدید در ناحیه زانوی پای راست شدم و از طرفی دیگر احساس میکردم دیگر گرایشی به خشونت و طبیعت سختی که در یک ورزش رزمی برای یک خانم است ندارم, پس با وجود انتخاب حساس و مهمی که پیش رو داشتم در نهایت تصمیم به تغییر رشته گرفتم و کاملا اتفاقی وارد رشته تیراندازی به اهداف پروازی شدم.

* با این شرایط فکر میکردی بتوانی موفق باشی؟

درست است که شاید بزرگترین ریسک زندگی خود را کردم زیرا در اوج موفقیتم در تکواندو و دقیقا بعد از کسب مقام سوم تیمی جهانم تصمیم به تغییر رشته گرفتم. اما با شناختی که از خود و توانایی هایم داشتم می دانستم موفق خواهم شد. بلافاصله تمرینات تیراندازی خود را شروع کردم و تنها دو هفته بعد از آغاز تمریناتم در اولین مسابقه رسمی خود در سطح کشور شرکت کردم و اولین مقام کشوری خود را حدود سه ماه بعد در حالی که در سومین مسابقه رسمی خود شرکت می کردم بدست آوردم. در نهایت پس از درخشش فراوان در رقابت های متعدد در سال 2008 جواز ورود به تیم ملی تیراندازی به اهداف پروازی رو پیدا کردم.

* از عناوین و افتخاراتت در تیراندازی بگو.

از سال 2008 تا کنون همواره در مسابقات کشوری و داخلی روی سکو بوده و در بیش از دهها مسابقه جهانی و آسیایی و اردوهای تدارکاتی مختلف تیم ملی ایران را همراهی کردم. سال 2009 یکی از پرخاطره ترین سالهای ورزشی من بود چرا که در همان سال موفق به شکستن رکورد برون مرزی در مسابقات تیراندازی قهرمانی جهان در آلمان شدم و در همان سال در رقابت های دوستانه یادواره روسی در ایتالیا مقام دوم را کسب کردم که این مسابقات از شبکه ورزشی بین المللی رای اسپرت ایتالیا بطور زنده پخش شد. از آنجایی که حدود 10 روز بعد از این مسابقات تهران میزبان مسابقات بین المللی جایزه بزرگ بود تیم بلافاصله به تهران بازگشت و من تنها تیرانداز رشته اهداف پروازی در میان بانوان و آقایان بودم که با کسب مقام سوم انفرادی موفق شدم به روی سکو روم و مدال های دیگر بین تیراندازان قطری, کویتی و حتی ایتالیایی در گروه آقایان و بانوان تقسیم شد. بعد از حضور در بازیهای آسیایی گوانجو سال 2010 با کوله بار تجربیاتم طی این سالها بزرگترین افتخار زندگیم را در سال 2011 کسب کردم و در مسابقات قهرمانی کشور رکورد ایران را که دو سال قبل هم در مسابقات قهرمانی جهان شکسته بودم با امتیاز 71 از 75 یکبار دیگر در دست گرفتم و اینگونه به جمع رکوردداران کشور پیوستم. اما این پایان افتخاراتم نبود و در سال 2012 موفق به کسب مقام دوم تیمی آسیا در پاتیالای هند شدم و افتخار حضور در فینال مسابقات قهرمانی آسیا را پیدا کرده و با وجود عدم کسب مدال انفرادی در فینال این مسابقات جایگاه ششم اسیا را از آن خود کردم. البته در این مسابقات مسابقه دیگری با عنوان مسابقات بین المللی و جایزه بزرگ یادواره مهاراجه برگزار که من به همراه دیگر هم تیمی هایم مدال طلای تیمی این مسابقات را بر گردن آویختیم. در همان سال در مسابقات قهرمانی آسیا در قطر نیز موفق به کسب مقام سوم تیمی آسیا شدم و تا کنون از اعضای پرافتخار و مدال آور تیم ملی تیراندازی به اهداف پروازی جمهوری اسلامی ایران هستم. اما افتخار اصلی من ملی پوش بودنم و 13 سال خدمت به ورزش کشورم است.

* در پایان بد نیست اشاره ای به اهداف خود در آینده داشته باشی.

قطعا ورزش حرفه ای قسمتی از وجود من است و با وجود مشکلات بسیاری که در سالهای اخیر برای رشته اهداف پروازی و عدم حمایت این رشته به وجود آمده تا حدی که تیم ملی این رشته همچون سالهای قبل انسجام و همبستگی لازم جهت تشکیل اردوها و اعزام های برون مرزی را ندارد, تمام تلاش و تجربه ورزشی خود را به کار میگیرم تا بتوانم به هدف بزرگ خود یعنی درخشش در سطح جهان و المپیک برسم.