نگاه هفته

درباره یک سینمای مظلوم

دیروز بدون برنامه‌ریزی قبلی یکی از دوستان که اتفاقا مشغول ساخت مستندی درباره دفاع مقدس بود را دیدم. بعد از کمی گپ و گفت معمول، به ناگاه درد دلش باز شد که در این مجال جای گفتنش نیست. در بازگشت در این فکر بودم چرا مانند سال‌های پیشین، از تولید آثار دفاع مقدس خبری نیست؟ چرا در جشنواره‌ها از فیلم‌های دفاع مقدس کمتر تجلیل می‌شود؟ اصلا چند اثر دفاع مقدس ساخته می‌شود که در جشنواره‌ها مطرح شود؟ کمی با دقت به این موضوع نگاه کنیم خواهیم دید تولید آثار دفاع مقدس به تعداد حداقلی خود تا به امروز رسیده.
کد خبر: ۸۳۸۷۷۸

ریشه‌یابی این معضل بسیار جای تامل دارد؛ چرا فیلم و سریال‌های دفاع مقدس ساخته نمی‌شود؟ آیا فیلمنامه‌های خوب در این ژانر وجود ندارد؟ آیا انگیزه‌ها کم شده؟ آیا مراکزی که ذاتا وظیفه حمایت و پشتیبانی لجستیکی را به‌عهده دارند، حمایت خودشان را کم کرده‌اند؟ آیا بودجه لازم در اختیار سازندگان آثار قرار نمی‌گیرد؟ آیا برای تولید فیلم‌های دفاع مقدس هم باید مثل سایر کارها دنبال حامی (اسپانسر) بود؟ آیا سازمان‌های ذی‌ربط ساخت آثار دفاع مقدس را از دستور کار خود خارج کرده‌اند؟ آیا کارگردانان رغبتی به تولید فیلم‌های دفاع مقدسی ندارند؟

ظاهرا هر چه کارها می‌خواهد بهتر مدیریت شود بیشتر در چم و خم اداری «بوروکراسی» فرو می‌رود. یادم می‌آید در دهه 70 هر پادگان، لشگر یا مراکز نظامی در سراسر کشور اجازه داشت با گروه‌های سازنده فیلم‌های دفاع مقدس همکاری کند و آثار خوبی هم در این سال‌ها ساخته می‌شد. مثلا خود من در زمان دانشجویی در استان سمنان دو فیلم با موضوع دفاع مقدس با حمایت مراکز نظامی این استان ساختم که چند بار از شبکه یک سیما پخش شد‌؛ اما آیا الان چنین کاری امکان دارد؟

در هفته دفاع مقدس هستیم بیایید کمی به وظایف خود بیندیشیم. حرف‌های نگفته در ژانر دفاع مقدس زیاد است. اگر ارزش‌های دفاع مقدس بدرستی در جامعه ساری و جاری شود بسیاری از معضلات جامعه کمتر خواهد شد.

علی بهادر/ کارگردان

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها