من‌سمیر‌مقبل، یک‌ضدصهیونیستم

به هیچ وجه. هر چه باشد ما هر دو سیاسی هستیم. من همیشه سیاسی بوده‌ام و تمام شعرهایم هم سیاسی است.

یعنی هیچ شعر عاشقانه‌ای ندارید؟

فکر می‌کنم فقط دو غزل سروده‌ام و بقیه اشعارم به موضوعات سیاسی مربوط است.

از چه زمانی این اندیشه‌های سیاسی در شما جدی شد و شعرتان را هم از آن خود کرد؟

به خاطر دارم در 13 سالگی یک بار به پدرم گفتم اگر شاه ایران مسلمان و شیعه مذهب است چرا به اسرائیل نفت می‌دهد. مگر نمی‌داند با این نفت، مسلمان‌ها و کشورهای عربی ـ اسلامی غارت و بمباران می‌شوند. از همان نوجوانی همیشه چنین اندیشه‌هایی داشتم و به این موضوعات فکر می‌کردم. هر چه از سنم گذشت و پیرتر شدم هم بیشتر به این موضوعات توجه نشان دادم و به دغدغه‌هایم تبدیل شدند. هنوز هم درگیر همین موضوعات هستم. سعی می‌کنم جهان را با نگاه عمیق‌تری ببینم و به موضوعات سیاسی جهان توجه درست و آگاهانه‌ای داشته باشم. بنده از اول جوانی ضدصهیونیست بودم و خوشحالم که هنوز بیدارم و هر جا می‌روم می‌گویم من سمیر مقبل، یک ضدصهیونیست‌ام و می‌دانم پیروزی وعده قرآن است و محقق خواهد شد.

حالا چند ساله هستید؟

60 ساله.

و چند سال است در ایران زندگی می‌کنید؟

حدودا 23 ساله بودم که از عراق اخراج شدیم و به ایران آمدیم. 34 سال است در اصفهان زندگی می‌کنم. لیسانس حسابداری صنعتی دارم و در ایران هم مشغول به کار شدم.

چرا اصفهان را انتخاب کردید؟

برخی اقوام مادری‌ام در این شهر زندگی می‌کردند.

اصفهان از نظر شما چگونه شهری است؟

زیبا، زیبا و زیبا.

جز شاعری شغل دیگری هم دارید؟

بله. ما نسل اندر نسل در کار تجارت بوده‌ایم. حالا من در کنار کار تجارت، شعر هم می‌سرایم.

به عربی یا فارسی؟

همان طور که گفتم زبان و تعلیم و تربیت سال‌های ابتدایی عمرم تاثیری غالب دارد، پس به عربی شعر می‌گویم.

چگونه اشعارتان را در ایران ارائه می‌کنید؟

دخترم آنها را به فارسی برمی‌گرداند.

تازگی‌ها به عراق سفر کرده‌اید؟

بهمن سال گذشته به دیدار فامیل و زیارت امام‌هایمان در عراق رفتم و خیلی خوشحال برگشتم. به نظرم در عراق تحولات بنیادینی رخ داده و طرز فکر مردم خیلی عوض شده است.

فکر می‌کردم باید در این سفر با دیدن اتفاقات ناشی از حضور داعش ناراحت شده باشید.

قطعا حضور داعش ناراحت‌کننده است، اما من شاهد اتفاقاتی بودم که به نظرم نوید به تعادل رسیدن ذهنیت مردم را در جامعه عراق می‌دهد. مردم در نجف و کربلا خیلی به ایران عقیده و اعتماد دارند. راننده تاکسی‌ها هم اسم ایران می‌آید می‌گویند خدا ایران را حفظ کند. البته این طرز فکر کم و بیش بعد از سقوط صدام تغییر کرده بود و مردم فهمیده بودند برخلاف القائات صدام، ایران دشمن‌شان نیست. اکنون مردم عراق به قوی شدن ایران افتخار می‌کنند و پیروزی ایران را پیروزی خودشان می‌دانند. این اتفاق یعنی مردم عراق حالا فرق دوست و دشمن‌شان را می‌فهمند و می‌توانند در آینده تصمیمات بهتری بگیرند.

سال‌های طولانی مرز عراق روی مردم ایران بسته بود. شما هم که از عراق اخراج شده و در ایران زندگی می‌کردید. وقتی پس از سال‌ها به عراق رفتید چه احساسی داشتید؟

احساسی که تا امروز همیشه داشته‌ام. یاد صدام حسین می‌افتم که می‌گفت اگر ناخنم فارس باشد آن را قطع می‌کنم. حالا وقتی می‌روم زیارت می‌بینم همه ایرانی‌اند می‌گویم بیدار شو و ببین اینجا همه فارس هستند.

زندگی در ایران را دوست دارید؟

ایران کشور قدرتمند و امنی است. همه وجودم، نفسم و عشقم ایران است و همان طور که می‌بینیم انقلاب ایران روز به روز گسترده‌تر می‌شود و منطقه را می‌گیرد. ایران این قدر قوی شده که ابرقدرت‌ها با پول عربستان و قطر داعش را ایجاد کرده‌اند تا مقابل ایران بایستد. البته عربستان خودش محکوم به شکست است و مردمش آتش زیر خاکستر هستند و بالاخره علیه شرایط حاکم می‌شورند. ‌داعش هم در فضایی مثل عراق نمی‌تواند دوام بیاورد. حتی می‌توانم بگویم اغلب سنی‌های اهل عراق هم داعش را نمی‌خواهند؛ چراکه ایده و فکرش وهابی بوده و با تسنن هم فرق می‌کند. این فتنه هم موقت است. انگلستان و آمریکا می‌خواهند با ایجاد فتنه منطقه را ناامن کنند. وقتی رهبر ایران از اصطلاح تسنن آمریکایی و تشیع لندنی استفاده کرد که گفت اینها برادران شیطان و مزدوران غرب هستند واقعا لذت بردم. ابرقدرت‌ها می‌خواهند ماجرا را به جنگ شیعه و سنی بکشانند و مسأله اسرائیل را این وسط گم کنند. بالاخره خسته می‌شوند، من هم در شعرهایم همیشه گفته‌ام و حالا هم می‌گویم حق پیروز است، فقط باید کمی استقامت کرد و به کمک‌های خدا امیدوار بود.

اگر قرار باشد خطاب به جوانان ایرانی حرفی بزنید چه می‌گویید؟

می‌گویم همه دعواها بر سر ایران است. دوست دارم خطاب به جوان‌های ایرانی بگویم هدف شمایید، مراقب باشید و گول فضاسازی‌های غرب بخصوص در فضای مجازی و رسانه‌هایشان را نخورید.

زینب مرتضایی‌فرد

فرهنگ و هنر