مارسلو: هیچ علاقه‌ای به سیاست ندارم

به گزارش جام جم ورزشی، مدافع برزیل در بازی مقابل مکزیک خوش درخشید و در طراحی ضد حملات تیمش برابر ارتش آستک بسیار موثر و کلیدی ظاهر شد. او در رئال‌مادرید نیز یک بازیکن تک‌بعدی نیست و همیشه حتی در حملات ناگهانی تیم شرکت می‌کند. این مدافع پرتلاش و خوش‌تکنیک پس از تساوی تیمش برابر مکزیک با آبولای پرتغال مصاحبه‌ای داشت که آن را از نظر می‌گذرانید:

تساوی با مکزیک گروه شما را پیچیده کرد، این‌طور نیست؟

البته تکلیف برزیل مشخص است، ما در بازی سوم دلهره‌ای برای صعود نداریم و تلاش می‌کنیم از فوتبال لذت ببریم. چهار امتیاز از دو بازی با این همه فشار و استرس کم نیست.

چرا این همه فشار و استرس؟

امتیاز میزبانی می‌تواند یک حس دوگانه ایجاد کند و بستگی به شرایط محیطی دارد. ما میزبان جام‌جهانی هستیم، اما کشورهای دیگر نسبت به ما آرامش بیشتری دارند. اوضاع در برزیل آرام و معمولی نیست، فکرش را بکنید یک شب قبل از بازی با مکزیک صدای اعتراض مردم را که مقابل هتل تجمع کرده‌اند بشنوی و بدانی که مردم حتی وقت تماشای این بازی را هم ندارند. بار سنگینی روی دوش‌ماست.

بین این اعتراض‌ها و گریه عجیب نیمار هنگام شنیدن سرود ملی برزیل ارتباطی وجود دارد؟

همه ما ناراحت بودیم، در رختکن با هم مشورت کردیم و قرار بر این شد که اگر گل زدیم آن را به مردم تقدیم کنیم و از آنها بخواهیم دست از اعتراضات خیابانی بردارند. آنها حق دارند، اما کارشان باعث شده ما در جام‌جهانی یک تیم غریبه و مضطرب باشیم.

اگر حق دارند، چرا دست از این کارشان بردارند؟

به احترام برزیل، به احترام خودشان، به خاطر ما. قهرمانی در جام‌جهانی اتفاق کمی نیست، بگذارند جشن قهرمانی بگیریم، باور کنید تمام بازیکنان در کنار مردم خواهند بود، من هیچ علاقه‌ای به سیاست ندارم، اما وقتی مطمئن شوم که اکثر مردم به دنبال هدفی منطقی هستند و راهی جز اعتراض در وسط خیابان وجود نداشته باشند مسلم است که من و سایر بازیکنان هم در کنار مردم خواهیم بود.

کنایه شما کاملا روشن است، «اگر راهی جز اعتراض در وسط خیابان نبود»، یعنی این که شما از این کار خوشتان نمی‌آید؟

هیچ‌کس از این کار خوشش نمی‌آید، مگر می‌شود کسی از اعتراض و درگیری لذت ببرد؟ امیدوارم این مشکلات حل شود و مردم در کنار ما به فوتبال بپردازند و از جام‌جهانی لذت ببرند.

در اواخر دیدار در محوطه جریمه مکزیک توسط رائول خیمنز نقش بر زمین شدی و اعتقاد داشتی داور مسابقه باید یک ضربه پنالتی به سود برزیل اعلام کند.

همین‌طور است، او با دست مانع حرکت من شد. اگر این کار را انجام نمی‌داد کنترل توپ همچنان در اختیار من بود. مالکیت توپ از آن من بود که خیمنز شانه مرا کشید. چون او این خطا را داخل محوطه جریمه انجام داد بدون شک داور باید پنالتی اعلام می‌کرد.