ای جان! چه بارانی می‌بارد

اگر اینگونه بوده است شاید حق داشته باشید! در این شهر دود زده و شلوغ که راه بندانش شده است زندگی ما و آلودگی هوایش اگر نباشد ریه‌هایمان شگفت زده می‌شود، باران مهمان ناخوانده‌ای است که آمدنش آن هم بی خبر و سرزده رگباری و پرشتاب برای ما باران ندیده‌ها هضمش سخت است.

شکرانه می‌خواهد این رحمتی که خداوند عالم در این ماه زیبا و قشنگ بر ما ارزانی داشته است. ماه رجب را می‌گویم که چه روزها و اتفاقات خوشی را در خود دارد.

از ولادت امیر مؤمنان آغاز شد و به بعثت پیامبر خوبی‌ها و مهربانی‌ها رسید. پیامبری که رحمت اللعالمین است. از برکت وجود این عزیزان است این همه باران.

برای این رحمت و نعمت سر بر مهر بگذاریم و نماز شکر به جا آوریم و بگوییم الهی شکرت!

بوی آن خاک باران خورده چقدر خوش است. اگر از کویر بپرسیم باران یعنی چی؟ چه می‌گوید؟ رودخانه خشک می‌فهمد باران را. همان زمان که باران باریدنش می‌گیرد، دست‌هایمان را بالا ببریم، بگذاریم پاک شود، زلال شود و وضو با باران بگیریم و آنگاه زیر باران رو کنیم به سوی آسمان و به پروردگار بگوییم؛ خدایا بنازم به این رحمتت. و از زبان علی (ع) امیر مؤمنانت بگوییم؛ الهی همین عزت ما را بس که بنده تو هستیم و همین افتخار ما را بس که خداوندگار ما هستی.

محمد صفری-جام جم آنلاین