اشک و لبخند در شب محمد اصفهانی

در ابتدای اعضای گروه با اجرای یک پیش درآمد، حاضران در سالن را برای یک شب به یادماندنی آماده کردند. در ادامه محمد اصفهانی با اجرای قطعه "شب تار" با شعر داریوش ارجمند فضایی سنگین را در تالار وحدت حکم‌فرما کرد و پس از آن هم قطعه "معجزه" را اجرا کرد.

پس از اجرای این دو قطعه که با استقبال حاضران همراه بود، تنها شنیدن مطلع شعر "مرو‌ ای دوست..." از زبان محمد اصفهانی کافی بود تا سالن مملو از تشویق برای اجرای این قطعه شود. البته اصفهانی در هنگام اجرای این قطعه از آریا عظیمی‌نژاد هم نام برد و جای او را در این کنسرت خالی کرد. وقتی قطعه پایان یافت حاضران در سالن با تشویق‌های پی در پی محمد اصفهانی را بدرقه کردند.

اجرای قطعه "تقاص" با حال و هوای زیبای گروه، مورد استقبال حاضران در سالن قرار گرفت. البته متاسفانه کمی کیفیت صدای خوانننده در این اجرا پایین بود، با این حال چندان خللی را در کار اجرا ایجاد نکرد.
ترانه "با تو" که شروع می‌شود همه برایش دست می‌زنند؛ گویی هر کس در میان قطعات موسیقی محمد اصفهانی به دنبال خاطراتش می‌گردد. وقتی به قطعه "باور نکن" می‌رسیم سالن مملو از تشویق می‌شود. برخی شعر این آهنگ را با خود زمزمه می‌کنند، برخی هم چنان غرق موسیقی شده‌اند که گویی خود را در جایی خارج از تالار وحدت حس می‌کنند.
بدون هیچ توفقی گروه اوج قطعه "نون و دلقک" را اجرا می‌کند. "واسه نون... واسه نون..." انگار همه کسانی که در سالن هستتد جز به جز اشعار این آهنگ را بلد هستند و آنرا همراه با محمد اصفهانی زمزمه می‌کنند. اصفهانی خوب می‌داند جمعیت حاضر در سالن را چگونه میان غم و شادی نگه دارد.
قطعه "طلب" با شعر حافظ نیز از قطعاتی خاطره انگیزی است که در این شب اجرا می‌شود.. البته محمد اصفهانی اشاره‌ای جالب را نیز به شاعر این قطعه دارد. او گفت: آنقدر اسم شاعران بزرگی چون حافظ و سعدی و مولانا را شنیده‌ایم که انگار اسم خودمان را می‌شنویم و هیچ حسی به آن نداریم. لطفا به افتخار حافظ دست بزنید! و حالا چند قرن پس از درگذشت حافظ، مردمی که شامگاه شنبه ۲۶ بهمن در تالار وحدت تهران حضور دارند، از این شاعر بزرگ یاد می‌کنند.
شب خاطره‌ها ادامه دارد. گروه شروع به نواختن موسیقی "ملا ممد جان می‌کند" و اصفهانی هم بر روی آن می‌خواند. در ادامه هم قعطه "ماه نو" شادی وصف ناپذیری را در بین جمعیت ایجاد می‌کند. اصفهانی سعی می‌کند، در شب اجرایش قطعات مختلفی را برای سلیقه‌های مختلف اجرا کند. از قطعه‌های عاشقانه تا قطعه‌هایی در ستایش پروردگار و قطعاتی در وصف پیامبر. از موسیقی غمگین گرفته تا موسیقی شاد و پر انرژی.
"دیده بگشای" با تعریف خاطره‌ای از خواننده همراه می‌شود. اصفهانی گفت: وقتی ملودی این قطعه به دستم رسید دلم نیامد هر شعری را بر روی آن قرار دهم و به همین خاطر سرودن شعر آن را به استاد علی معلم سپردم. پس از آنکه ایشان چند شعر را برای این قطعه گفتند، من قبول نکردم و گفتم استاد هنوز به شعر مورد نظرم نرسیده‌ام. او هم گفت که دیگر با من کار نمی‌کند. ولی دو روز بعد ساعت یک بامداد استاد علی معلم با من تماس گرفتند و گفتند از بابت آن روز از شما معذرت می‌خواهم و بعد هم گفت بنویس. وقتی شعر را خواندن دیدم‌‌ همان چیزی است که باید باشد.
بعد از اینکه تیتراژ "یک قطعه زمین" در سالن طنین انداز می‌شود، محمد اصفهانی گفت: کمی از غصه بیاییم بیرون!

"اگه باشی" با ریتمی شاد و پر انرژی ادامه دهنده اجرا می‌شود. قطعه بعدی هم با شعر بابک صحرایی و آهنگسازی مرحوم بابک بیات است. "بنویس، نامه نویس..." هم با ریتم زیبایی که دارد با همراهی تشویق حاصزان در سالن به پایان می‌رسد. یکی از زیبا‌ترین بخش‌های اجرای کنسرت محمد اصفهانی خواند قطعه "گل گلدون" است، که از اواسط آن، اصفهانی همه را ترغیب به خواندنش می‌کند. با دعوت اصفهانی بیشتر کسانی که در سالن حضور دارند با او هم کلام می‌شوند و سالن را به گروه کر بزرگی تبدیل می‌کنند.
نوبت که به اجرای قطعه آخر می‌شود هر کسی، درخواستش را مطرح می‌کند. یکی می‌گوید، "ارمغان تاریکی"، یکی "اوج آسمان" را می‌خواهد، آن یکی "تو‌ای پری کجایی را طلب می‌کند". در این میان، درخواست‌ها برای اجرای دو قطعه "اوج آسمان" و "آسیمه سر" بیشتر است و در ‌‌نهایت هم اصفهان با درخواستش برای رای گیری یکی از این دو قطعه می‌خواهد حاضران در سالن برای قطعه محبوبشان دست بزنند، که در ‌‌نهایت "آسیمه سر" قطعه پایانی اجرا می‌شود.
هنرنمایی اعضای گروه در اجرای قطعه پایانی و نواختن گیتار بجای سه تار هم از نکات قابل توجه بود که باتشویق جمعیت حاضر در سالن همراه می‌شود. اجرا به پایان رسید و بعید است کسی از آن راضی نباشد.

هنرآنلاین