می آید... خودم شنیده ام!

در روزهای بعدی سایت خبری بازتاب گزارش کرد که 70 درصد خوابگاه دانشگاه شریف تخلیه شده است و بچه ها به شهرستان رفته اند.
عده ای که مانده اند هم ترجیح داده اند تا شب را در حیاط خوابگاه بخوابند. تقاضای به تعویق انداختن زمان امتحانات پایان ترم هم که قرار بود از 16 خرداد آغاز شود بشدت از سوی بعضی از شریفی ها پیگیری می شد که با مخالفت معاون آموزشی دانشگاه همراه بود؛ اما در نهایت قرار شد تا امتحانات در 2 نوبت برگزار شود و بعضی از امتحان ها هم به کلی به تعویق افتاد.
در ادامه این روند برخی از روزنامه ها و خبرگزاری های رسمی هم به طور جسته و گریخته به این مطلب می پرداختند و گهگاه با ذکر مطالبی چون «رشته دکتر رحیمی تبار فیزیک است نه زلزله یا زمین شناسی» و «احتمالا به وی الهام غیبی شده» وی را به خاطر عملی که مرتکب شده مواخذه می کردند.
البته بخشهای خبری سیما در چند نوبت با دعوت از کارشناسان و حتی صحبت تلفنی با دکتر رحیمی تبار سعی کرد تا مساله را برای عموم روشن کند. صبح روز یکشنبه 17خرداد، تیتر یک روزنامه ها سعی داشت خیال همه را آسوده کند: از زلزله خبری نیست.
سایت دانشگاه شریف هم مطلبی از دکتر رحیمی تبار داشت که گفته با توجه به این که ناهنجاری تشعشعات در چند روز گذشته قطع شده است ، در حال حاضر خطری منطقه را تهدید نمی کند. همین نقل قول در برخی از روزنامه ها هم به چاپ رسید.
حالا تا مدتی و شاید تا زمان وقوع یک زمین لرزه دیگر فعلا همه از تب و تاب زلزله افتاده اند. اما این سوالها که چرا باید با یک تحقیق علمی و با شخص یا گروهی که در حال انجام یک تحقیق علمی هستند باید چنین برخوردی انجام شود؛ چرا باید یک دانشجو حرف استاد خود را دقیق گوش نکند و در انتقال صحبت او از دقت لازم برخوردار نباشد؛
چرا باید این حرف و حدیث ها باعث شود مردم بگویند استاد شریف حرف خود را پس گرفت! او چه زمانی ادعا کرده بود در روز و ساعت خاصی در تهران زلزله ای بالای 6ریشتر می آید که حالا حرف خود را پس گرفته باشد؛