هدف این کمیته، ایجاد آتشبس و اجرای قطعنامه۱۷۰۱ بود و اساس آتشبس بر محور این قطعنامه بوده است اما آنچه که در عمل اتفاق افتاد، این بود که رژیمصهیونیستی بر تجاوزات خود افزود و این امر حاصل این تلقی بود که مقاومت موضوع تحقق آتشبس را به دولت سپرده تا به نقش حاکمیتیاش بپردازد. این درحالی است که کمیته پنججانبه اصلا در عمل هیچ کاری برای جلوگیری از ادامه تجاوزات انجام نداده و حتی آن را محکوم نمیکند. درواقع فرانسه میتوانست به طرف آمریکایی فشار وارد کند تا به وظایف خود بهعنوان رئیس کمیته پنججانبه عمل کرده و از اسرائیلیها بخواهد بمباران را متوقف و از خاک لبنان عقبنشینی کنند. اکنون درخواست برای خلعسلاح حزبالله و مقاومت بالا گرفته و این جزو اهداف طبیعی اسرائیل است، زیرا این سلاح منبعی برای رنجش و ناآرامی اسرائیلیها شده و این در حالی است که میدانیم این سلاح برای حمایت از لبنان و مردم به کار گرفته شده است. قبلا ما دیدیم وقتی فلسطینیها اسلحه خود را تحویل دادند، پناهندگان فلسطینی در اردوگاههای صبرا و شتیلا مورد قتلعام قرار گرفتند و این اتفاق ساعاتی بعد از خروج نیروهای چند ملیتی از اطراف این اردوگاهها افتاد. در شرایط حاضر هیچچیزی جز سلاح مقاومت نمیتواند از مردم لبنان حمایت کند و این سلاح تحویل داده نخواهد شد.
اکنون میدانیم که ارتش لبنان جنگنده ندارد که بتواند جلوی بمباران را بگیرد. این ارتش البته مایل است با اسرائیلیها بجنگد و حتی در راه مبارزه با صهیونیستها شهید بدهد اما اسلحه و ظرفیت تسلیحاتی ندارد زیرا آمریکا اجازه نمیدهد ارتش لبنان به سلاحهای بازدارنده علیه اسرائیل مجهز شود و این موضوع، مسالهای پنهانی نیست و موردی آشکار و شناخته شده است.