حال موضوعی مطرح شده که یارانه نان به‌صورت مستقیم به خود مردم (انتهای زنجیره) پرداخت و قیمت نان و آرد آزاد شود که به نظر بنده اقدامی بسیار پرریسک خواهد بود؛ هر چند ممکن است دولت برای این موضوع دفاعیاتی داشته باشد اما این اقدام ممکن است سبب افزایش تورم و گرانی و فشار بر طبقات ضعیف و آسیب‌پذیر جامعه شود که از این جهت اقدام مناسبی نیست. نان مصرف اصلی خیلی از خانوارها در کشور است و آزاد شدن قیمت آن در این شرایط اقتصادی، می‌تواند به معیشت خانوارها آسیب بزند.
منابع یارانه‌ای لازم برای خرید تضمینی گندم در سال جاری دیده‌شده و پیشنهاد این است دولت به همین اقدام اکتفا کند و با ساختار گذشته کار خود را انجام دهد. البته در کنار آن نیز باید برای نیازمندی نانوایی‌ها تدابیری اتخاذ شود، زیرا نانوایی‌ها به‌جز پول آرد، هزینه‌های بالاسری دیگری مانند برق، آب، گاز، کارگر، اجاره مغازه و تأمین اجتماعی دارند که این هزینه‌ها هم در منابع دولتی و هم در بازار، افزایش قیمت داشته است. به همین دلیل به میزانی که نانوایی‌ها آسیب نبینند، باید در قیمت نان بازنگری شود ولی بیشتر از میزان تعیین‌شده، نباید شاهد افزایش باشیم.
حال این‌که قیمت نان باید تغییر کند یا نه، نیاز به بررسی و تحلیل دارد و باید اتحادیه نانوایان (بخش خصوصی) و با نظارت دولت (وزارت صنعت، معدن و تجارت) این موضوع مورد تحلیل قرار بگیرد و پس از آن قیمت واقعی مشخص شود. قیمت نان نباید به‌گونه‌ای باشد که نانوا آسیب ببیند و در مقابل نباید زیاد تعیین شود که تورم به دنبال داشته باشد. در این میان تأکید می‌شود که تعیین قیمت دستوری نان اشتباه است. زیرا نانوایی‌ها هم حقوقی دارند و اگر دولت بخواهد قیمت دستوری تعیین کند، باید سایر هزینه‌های نانوایان مانند، کارگر، گاز، برق، آب و... را تغییر ندهد. در این صورت نباید نان گران شود ولی اگر اینها تغییر کرده، باید در تعیین قیمت دیده شود.
هرچند شاهد تخلف برخی نانوایی‌ها درمورد عدم رعایت قیمت مصوب هستیم اما دولت باید با جدیت و قدرت و از طریق وزارت دادگستری و سازمان تعزیرات حکومتی با گرانفروشی و تخلف در فروش نان برخورد کند. این‌که یک واحد صنفی باعث بدنامی کل نانوایان شود و با اقدامات عوام‌فریبانه مثل ریختن کنجد و... نان را با قیمت دیگری به دست مردم برساند، تخلف است و سبب نارضایتی مردم خواهد شد.
