همه قارچ‌ها خوردنی نیستند

این روزها وقتی برای دیدن سرسبزی‌های فصل بهار به مناطق صحرایی سفر می‌کنیم، افراد بومی یا غیربومی را در حال جمع‌آوری سبزی‌های کوهی یا قارچ‌های صحرایی می‌بینیم. موضوعی که شایان توجه است این که هر قارچی را نمی‌توان چید و مصرف کرد زیرا قارچ‌ها انواع سمی دارند که خوردن آنها باعث مسمومیت و مرگ می‌شود. به طور کلی قارچ از رستنی‌هایی است که ریشه و برگ و گل ندارد و فقط بدنه دارد. سبز رنگ نیست و ماده کلروفیل در آن وجود ندارد. اغلب در جاهای مرطوب یا تنه درختان می‌روید. برخی از آنها خوراکی و برخی سمی هستند و قارچ‌های بسیار ریزی هم روی برخی خوردنی‌ها پیدا می‌شود که به آن کپک می‌گویند. اغلب قارچ‌های صحرایی به دلیل آن که به صورت طبیعی و به دور از هر گونه کود و مواد شیمیایی در طبیعت در مقابل نور خورشید رشد می‌کنند در مقایسه با قارچ‌های صنعتی از ارزش غذایی بسیار بالاتری برخوردارند.
کد خبر: ۳۲۳۹۰۹

ظاهر این قارچ‌ها در مقایسه با قارچ‌های صنعتی متفاوت است و اندازه بزرگ‌تری دارند. در کل پروتئین قارچ‌ها دو برابر پروتئین اغلب سبزیجات است. قارچ‌ها 2 تا 3 درصد چربی مفید دارند که البته در مویرگ‌ها رسوب نمی‌کند و حتی برای دفع مواد زاید از روده‌ها نیز مفید و از این رو برای افراد مبتلا به یبوست و بواسیر نافع است.

لیسیتین موجود در قارچ میزان کلسترول خون را در سطح پایین نگه می‌دارد و به دلیل آن که در هر 100 گرم آن تنها 27 کالری انرژی نهفته است، آن را به عنوان یک غذای رژیمی مورد توجه قرار داده‌اند. قارچ 70 تا 90 درصد ویژگی هضم شدن دارد و سرشار از ویتامین‌های گروه B و C است، لذا برای کسب انرژی و رفع خستگی و بی‌حوصلگی مفید است.

مصرف قارچ را به دلیل پتاسیم فراوان به افراد مبتلا به فشارخون بالا توصیه می‌کنیم. قارچ به علت داشتن کروم در کنترل بیماری دیابت موثر است. همچنین سرشار از آهن، کلسیم، مس و منگنز بوده و کلاهک آن غنی از فسفر است و می‌تواند نیاز بدن را تامین کند. همین‌طور قارچ سرشار از ویتامین D است که می‌تواند خصوصا برای سالمندان و افرادی که در سنین یائسگی هستند، باعث تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از پوکی استخوان شود.

توصیه‌ها

اگر به صحرا رفته‌اید و با دیدن قارچ‌های صحرایی وسوسه شده‌اید، برای تشخیص خوراکی بودن آنها از افراد بومی منطقه کمک بگیرید. گفتنی است، قارچ‌های سمی در مقایسه با قارچ‌های خوراکی بسختی قابل تشخیص هستند، لذا بد نیست بدانید قارچ‌های سمی در طبیعت و بیشتر در جنگل‌ها و در بیخ و انتهای درختانی مثل زیتون، گردو و انجیر می‌رویند. در فضله گاو، مردارها و نزدیک لانه حیوانات سمی نیز رشد می‌کنند و بسیار خطرناکند. اغلب به رنگ سیاه، سرخ و سفید و کمی لزج و بدبو هستند. وجود زائده کیسه مانند در پایه برخی قارچ‌ها معمولا نشان از سمی بودن آنهاست.

کسانی که قارچ‌های سمی خورده‌اند 4 تا 5 ساعت و گاهی 12 تا 16 ساعت بعد از مصرف علائم مسمومیت در آنها ظاهر می‌شود. این علائم شامل استفراغ، بی‌حالی، عطش زیاد، دل درد، سرگیجه و همچنین عوارض روحی است که باید فورا بیمار مسموم را به پزشک برسانید.

گفتنی است مرغوب‌ترین قارچ‌های خوراکی قارچ‌هایی هستند که کلاهک آنها بسته باشد یعنی شکاف‌ها و تیغه‌های زیر کلاهک دیده نشود و ظاهری خوب و تازه و بدون لک داشته باشد. اما در نهایت توصیه می‌کنیم برای آن که از خطرات احتمالی قارچ‌های صحرایی در امان بمانید به مصرف قارچ‌های صنعتی که دارای بسته‌بندی بهداشتی، تاریخ مصرف و پروانه بهداشت هستند، اکتفا کنید.

فاخره بهبهانی / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها