شیپور دروغ علیه حجاب

این خوراک چنان چرب و لذیذ بود که به همه آنها سهم رسید و سیرشان کرد اما همچون آدم چشمودلگرسنهای که هرچه میخورد بازهم ولع خوردن دارد، این رسانهها نیز همچنان هول میزنند تا بر سر سفره حجاب بنشینند و از این سوژه داغ برای خودشان لقمههای جدید بگیرند. اینها به واقعیتهای جامعه ایرانی و رفتار حقیقی زنان کاری ندارند، چون سناریویی که رهبرانشان برای آنها نوشتهاند، اغراقکردن و تغییر واقعیت را دیکته میکند. رسانه های معاند با بزرگنمایی و برجستهسازی قصد دارند نشان دهند که همه زنان و دختران ایرانی با انقلاب موسوم به «زن، زندگی، آزادی» همراه هستند و در این مسیر نیروی انتظامی دستبسته مانده است اما واقعیت جامعه ایرانی با لایه نازکی از افرادی که در بیرونیترین سطح جامعه نمایش بیحجابی راهانداختهاند فاصلهای عمیق دارد. نمایش بیحجابی در سطح خیابانها بخش ناچیزی از زنان ایرانی را به نمایش میگذارد که برخی از آنها زنان و دختران جوانی هستند که فریب جریانسازی رسانههای معاند را خوردهاند و بخش دیگر افراد اجیرشدهای که برای این خطشکنی و عادیسازی استخدام شدهاند و دستمزدهای دلاری میگیرند! واقعیت جامعه ایرانی نشان میدهد آنهایی که حجاب را برداشته و ظاهری هنجارشکن دارند بهواقع عده کمی از مردم ایران هستند. این افراد بههیچوجه در گروه اکثریت جای نمیگیرند چراکه اکثریت همچنان در اختیار افراد معتقد به رعایت حجاب و پوشش اسلامی است. بااینحال رسانههای مخالف و شیپورهای خبری و تحلیلی معاند، این حقیقت را ۱۸۰درجه تغییر میدهند و بیحجابها را در گروه اکثریت مینشانند. آنها بهدنبال فریب زنان و دختران ایرانی هستند و بیحجابی را نمادی از نافرمانی مدنی جا زدهاند، درحالیکه اگر به کنه این تبلیغات توجه کنیم این حرفها چیزی جز تلاش برای مهیاکردن بستر آشوبهای تازه نیست؛ ناآرامیها و اغتشاشاتی که میتواند یک خوراک خبری مفصل برای تغذیه رسانهای جبهه مخالف فراهم کند.تقلا برای نمادسازیاز سر برداشتن حجاب برخلاف آنچه که معاندان در حال القای آن هستند همه جامعه زنان را درگیر نکرده است. امروز بانوان محجبه، از چادریها گرفته تا غیرچادریها در اجتماع حضوری پررنگ دارند و با اینکه فضا برای غیر از این بودن مهیاست ولی همچنان اعتقاد عملی خود به حجاب را حفظ کردهاند. این واقعیت اما در تحلیلهای رسانهای مخالفان جایی ندارد. طبق تفسیر آنها، کشفحجاب اتفاقی بسیار گسترده در جامعه ایرانی است که خرد و کلان را درگیر کرده و از آنجا که نیروی انتظامی یا بسیج و سایر نهادهای قانونی قادر نیستند کاری از پیش ببرند، همچنان در حال گسترش است. واقعیتهای جامعه ایرانی، یعنی همان تصویر عینی که هر روز میتوان در کوچهها و خیابانها مشاهده کرد اما خلاف این را نشان میدهد. بیحجابی در کشورمان محدود است به گروهی کوچک که الزاما در گروه مخالفان نظام دستهبندی نمیشوند بلکه عدهای نوجوان و جوانند که از سر ناآگاهی یا شیفته تبلیغات آنور آبیها شدن، حجاب از سر برداشتهاند. این گروه حداقلی اما در تصاویر ساختگی از جامعه ایرانی، اکثریتی تعریف میشوند که نماد جامعه ایرانی هستند و ماموران انتظامی و امنیتی را به ستوه آورده و آنها را مجبور به عقبنشینی کردهاند، درحالیکه هیچ نهاد مسئولی عقب نرفته است بلکه اگر اینطور بهنظر میرسد به این علت است که هدف نه استفاده از ابزارهای قهری که قبل از هر چیز آموزش و فرهنگسازی و همراهکردن این گروه کوچک با بدنه اصلی جامعه است. اقلیت مغرض تا فرارسیدن پاییز و سالگرد اغتشاشات خیابانی زمان زیادی نمانده و جبهه مخالف همه توان خود را بهکارگرفته تا دوباره آشوب برپا کند و مردم و در راس آن زنان را از خانهها به خیابانها بکشاند و دوباره ناامنی و صفکشیدن مردم در برابر یکدیگر. برای داغشدن این معرکه نیز لازم است تا عدهای زن و دختر بیحجاب در میدان حاضر باشند و دیگران را به مخالفت و خرابکاری تشجیع کنند اما این گروهی که باید نمایش را داغ کند و جمعیت خاکستری را به غلیان وادارد همان عده قلیلی هستند که در ماههای گذشته با کشفحجابها و پوششهای ناهنجارشان به زعم خویش به جامعه زنان دل و جرات بخشیدهاند. اینها اما عدهای اجیرشده بیش نیستند که برای همان جریان مخالف که بیرون از مرزهای ایران در حال چینش نقشهاند کار میکنند. درواقع عدهای مزدبگیر که هنجار میشکنند و درآمد کسب میکنند. همینها هستند که اگر نیروهای پلیس به آنها تذکر زبانی بدهند با سختترین واکنشها پرخاش و تندی میکنند و همینها هستند که در فضاهای عمومی بیدلیل بحث را به مشکلات کشور میکشند و سعی میکنند میان مشکلات و حجاب رابطهای برقرار کنند. زنان ایرانی اما هوشیارند و میدانند هدف موجسواری بر موضوع حجاب است تا بلکه از کانال بیحجابی، عدهای مخالف به اغراض جاهطلبانهشان برسند.