وقتی عشق به وطن، مضمون شعر می‌شود

این شاعر و نویسنده، اهل و ساکن بندرعباس و دارای تحصیلات کارشناسی ارشد مدیریت کسب‌ و کار گرایش رفتار سازمانی و منابع انسانی است. وی متولد ۱۳۶۱ در بندرعباس است و تحصیلات خود را در رشته کشاورزی دانشگاه هرمزگان به پایان رساند.
«سردسته گل‌های وحشی» اولین مجموعه اشعار زهرا اسپید است که در سه فصل، ۴۳ قطعه شعر و در قالب‌های کلاسیک و نو به چاپ رسیده‌است. این شاعر از فعالان شعر آیینی در استان و کشور بوده و مقام‌های متعددی در جشنواره‌های استانی و کشوری کسب کرده‌است. وی که یکی از بومی‌سرایان موفق و جوان هرمزگان است، در ابتدا شعرهای مذهبی و مناسبتی می‌سرود اما بعد، شعرهایش بیشتر تغزلی شد و دارای رنگ و بوی اجتماعی گرفت. در شعر پایداری و دفاع‌مقدس هم البته قلم به دست گرفته و در همین حوزه نیز مقام سومی را از آن خود کرده‌است. زهرا اسپید برگزیده شعر فجر و کنگره شعر و قصه جوان در بندرعباس است و سال ۸۹ مقام اول در جشنواره شعر خلیج‌فارس در هندیجان را به دست آورد و در خرداد سال ۹۰ مجموعه شعری به عنوان«سر دسته گل‌های وحشی» را به چاپ رساند.

در ابتدای این گفت‌وگو برای مخاطبان شعرانگیز بگویید شاعری را از کی شروع کردید؟ کی حس کردید شاعر هستید؟
از بچگی و از دوران دبستان شعر می‌سرودم. اولین نوشته‌ای را که می‌شد نام شعر بر آن گذاشت، کلاس پنجم ابتدایی برای شهدا سرودم. مشوقم برای شاعری، خانواده و در دوران تحصیل نیز دبیران ادبیات بودند.

از اشعار کدام شاعر بیشتر تاثیر گرفته‌اید؟
نمی‌توانم بگویم دقیق تحت تاثیر اشعار یک شاعر خاص شعر سرودم، از هر شعری که زیبا بود و بر احساسم تاثیر گذاشت، به نوعی آموختم ولو این‌که شاعرش سرشناس نبود.

شعر گفتن و طبع ادبی در خانواده شما موروثی است؟
شاید بتوان گفت بله، بزرگان خانواده ما شاعر و شعردوست هستند و طبع ادبی هم به وفور در خانواده ما به چشم می‌خورد. از مادربزرگ‌ها و پدربزرگم، اشعار و ضرب‌المثل‌های زیادی شنیده‌ام، به خصوص مادربزرگ مادری‌ام با وجود سواد نداشتن اما در کلام، داستان‌سرایی قهار هست.

برترین شاعر پارسی‌گوی را چه کسی می‌دانید؟ دلیل انتخاب‌تان چیست؟
نمی‌توانم بگویم برترین شاعر چه کسی هست، چون از شعر هر کدام از شاعران بزرگ به نوعی خاص و منحصر به فرد لذت بردم، حافظ، سعدی، مولوی، نظامی ... هر کدام در ادبیات ما به نوعی بی‌نظیرند.

چه موانعی در مسیر نشر آثارتان بوده‌است؟
خدا را شکر در ابتدا با حمایت حوزه هنری استان هرمزگان آثارم چاپ شد و محدودیت و موانع خاصی را بر سر راه نداشتم.

چشم‌انداز افق‌های دور را تا کجا می‌بینید و امیدتان به آینده در این مسیر چقدر است؟
انسان در حال حرکت است و همه چیز در حال تغییر؛ برای پیشرفت و موفقیت، هیچ انتها و خط پایانی را تصور نمی‌کنم، فقط می‌دانم باید در مسیر بود و رفت و متوقف نشد.

کدام یک از اشعارتان پرطرفدارتر شد؟
در بین شعرهایم، ترانه‌های بومی‌ام بیشتر مورد استقبال قرار گرفت.

دغدغه اکنون شما چیست؟
دغدغه کنونی من و البته دغدغه همیشه من، تازگی و طراوت اندیشه و به تبع آن تازگی شعر هست؛ به تعبیری فکری تازه و حرفی تازه است.

حال و هوای شعر و ادبیات را تا چه اندازه با جامعه امروز نزدیک می‌بینید؟
شعر و ادبیات برخاسته از بطن و شرایط جامعه هست و هرگز از مردم جدا نبوده و الان هم نیست.

مضامین شعری شما از چه حسی لبریز شده‌است؟
مضامین شعری من عشق بوده و هست و ان‌شاءا... خواهد بود، عشق به همنوع، عشق الهی، عشق به وطن و ... .

شما برای شاعران جوان‌تر در زمینه شعر و چاپ آثارشان چه توصیه‌ای دارید؟
توصیه من به دوستان شاعر جوان، مطالعه نقد آثارشان توسط پیشکسوتان هست و این‌که واقع‌بین باشند، با توجه به استعداد و تلاش‌شان، نتیجه می‌گیرند، همین‌طور رسیدن به موفقیت، سکوی پرتاب آنها باشد نه باعث غرورشان.