چارچوب سیاست خارجی امام(ره)

این موضوعی بود که امام خمینی(ره) نیز بر آن تاکید داشتند و از ابتدای پیروزی انقلاب به‌رغم این‌که بسیاری در داخل و خارج کشور امکان استقلال و عدم سلطه‌پذیری کشور را بعید می‌دانستند، اما با خواست مردم و رهبری امام خمینی(ره)، حفظ استقلال کشور در اولویت قرار گرفت تا جایی که امروز حتی دشمنان جمهوری اسلامی ایران نیز به صراحت اذعان دارند ایران مستقل بوده و خودش تصمیم‌گیرنده است.

امام خمینی (ره) معتقد بودند حتی اگر ملتی قادر به تامین نیازهای خود در داخل کشور نیست، باید مدتی تحمل کند اما دست نیاز به سوی دیگران دراز نکند. ایشان می‌گفتند وابستگی در بعضی امور هر چند ممکن است ظاهر فریبنده‌ای داشته  یا منفعت و فایده‌ای در لحظه داشته باشد، اما در نهایت نتیجه‌ای جز تباهی به همراه نخواهد داشت.

امام خمینی(ره) به‌شدت به وابستگی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و... حساسیت داشتند و آن را مغایر با عزت می‌دانستند.

پس از امام خمینی‌(ره) هم رهبر انقلاب با همان حساسیت‌ها مقابل وابستگی‌ها به خارج و خدشه‌دار شدن استقلال کشور ایستادند و این روش تا به امروز ادامه دارد.

البته متاسفانه برخی در داخل کشور تحت تاثیر گروه‌ها، جریان‌ها یا برخی افراد نفوذی، به محض این‌که صحبت از تحریم می‌شود، خود را می‌بازند در صورتی که بر اساس مکتب امام و رهبری، نباید چنین باشد.

امام خمینی (ره) اصل احترام متقابل و عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر و داشتن روابط حسنه و مسالمت‌آمیز را همواره در نظر داشتند، در واقع  این راهبرد مبتنی بر همزیستی مسالمت آمیز و بر مبنای گفت‌وگو و احترام متقابل است.

در مجموع می‌توان ديدگاه امام خميني(ره) را در سياست خارجي برگرفته از تفكري همه‌جانبه دانست كه محوريت آن تأمين منافع اسلام و ایران بر اساس عزت، وحدت، مقابله با سلطه‌گری و حمايت از ملت‌هاي مظلوم در برابر ظالمان است.

در اندیشه سیاسی امام راحل حمایت از مظلومان و مستضعفان جایگاه ویژه‌ای دارد و بارها بر این مساله تاکید داشتند که ما طرفدار مظلوم هستیم.