رژیم صهیونیستی با استفاده ابزاری از کشورهای آسیا به امنیت غذایی ما لطمه می زند

سازمان صهیونیستی ماشاو، در دهه 50 شمسی راه‌اندازی شد و از همان ابتدا اقدامات خود را به شکل جهانی برای تاثیر‌گذاری و نفوذ در حوزه زیستی و مواد خوراکی برنامه‌ر‌یزی و اجرا کرد. این سازمان گام‌های اولیه نفوذ جهانی خود را در آفریقا برداشت و با اعزام متخصصان و تشکیل چند مرکز تحقیقاتی به کار مطالعاتی در این قاره مشغول شد. اما در سال‌های اخیر دامنه فعالیت‌های خود را به آسیا و بخصوص منطقه جنوب شرق این قاره نیز گسترش داد. تمرکز این سازمان بر حوزه کشاورزی و دامپروری است و در اساسنامه آن آمده است: «هدف اصلی این سازمان کمک به کشورهایی است که در زمینه رشد و توسعه با مشکل روبه‌رو هستند. آنها از این راه حسن نیت ما را درک می‌کنند و منافع اسرائیل نیز از این راه تامین خواهد شد. ماشاو مسائلی نظیر ایمنی و مصونیت غذایی و خواربار، تغییرات جوی، مدیریت آب، توسعه جامعه روستایی، توانمندی زنان، بهداشت، آموزش و توانایی سازندگی بشر را در دستور کار خود دارد. مقابله با چالش‌های پیش رو در زمینه تامین نیازمندی‌های غذایی، توسعه و عمران مراکز روستایی و افزایش رشد اقتصادی کشور‌های در حال توسعه از جمله دلایل حضور ما در کشور‌های مختلف است.

آزمایشگاه صهیونیستی به وسعت یک قاره

کشورهای خاکی آسیای جنوب‌شرقی نیز ماشاو را به نام سازمانی به‌منظور طرح جهانی اسرائیل برای کمک به کشاورزی و دامداری می‌شناسند. طرحی که مجری مستقیم آن سفیر این رژیم و ناظر آن معاونت سازمان ماشاو مستقر در سفارتخانه‌های اسرائیل است. اقدامات این سازمان به قدری اهمیت دارد که اسرائیل پست دیپلماتیک ویژه‌ای را با عنوان معاونت سازمان ماشاو در سفارتخانه‌های خود در میانمار، ویتنام و تایلند ایجاد کرد و سفرای این رژیم نیز عمده اقدامات خود را تمرکز بر اجرای کامل این طرح قرار داده‌اند و شخصا بر اجرای گام‌های این پروژه نظارت می‌کنند. در میان ده کشور آسیای جنوب‌شرقی، از دهه گذشته تاکنون، به طور خاص سازمان ماشاو روی سه کشور خاکی این منطقه سرمایه‌گذاری کرده است که اتفاقا شرایط این کشورها هیچ ارتباطی با اهداف ذکر شده در اساسنامه ماشاو ندارند. میانمار، تایلند و ویتنام از جمله کشورهایی هستند که تولید و مصرف مواد غذایی آنها بسیار بالاست و بخش عمده‌ای از صادرات این کشورها نیز در حوزه کشاورزی و دامپروری است. تنها در سال 2016 ارزش صادارات مواد غذایی کشاورزی و دامی ویتنام بیش از 15 میلیارد دلار بود و این رقم در کشور تایلند به بیش از 26 میلیارد دلار می‌رسد. در کشور میانمار نیز با وجود نیاز شدید داخلی به مواد غذایی، رقم صادرات مواد غذایی آن در حدود دو میلیارد دلار است. از بررسی این ارقام و نگاهی به وضعیت کلی کشور‌های حوزه آسیای جنوب شرقی، مشخص می‌شود صهیونیست‌ها در حال سرمایه‌گذاری روی کشورهای با صادرات بالای مواد غذایی هستند. با آن‌که ماشاو فلسفه وجودی خود را کمک به کشورهای فقیر عنوان کرده اما این سازمان در کشورهایی نظیر لائوس، کامبوج، فیلیپین و تیمور شرقی که در همان منطقه هستند و با بحران شدید غذایی نیز مواجه‌اند کاری ندارد، بلکه تمرکز خود را روی کشورهای با تولید بالای مواد غذایی قرار داده است. اما این تمام ماجرا نیست. اسرائیل علاوه بر تلاش برای سلطه بر روند تولید مواد غذایی این کشورها می‌کوشد ساختار تولید مواد غذایی آنها را نیز تغییر دهد. فروش و جایگزین کردن مواد دستکاری‌شده ژنتیک به جای مواد ارگانیک موجود در این کشورها مساله با اهمیتی است. به طوری که معاونت ماشاو در سفارتخانه‌های رژیم صهیونیستی، با برگزار کردن دوره‌های مختلف و اهدای بذر‌های اصلاح شده رایگان به کشاورزان این کشورها، سطوح زیر کشت این بذر‌ها را در سال‌های اخیر بشدت افزایش داده است. اسرائیل در حالی با ارائه طرح‌های تشویقی کشاورزان و دولتمردان کشورهای آسیای جنوب شرقی را به کشت محصولات دستکاری شده ژنتیک ترغیب می‌کند که استفاده از بذرهای دستکاری شده ژنتیک هنوز یک مساله جنجالی و پربحث در سراسر جهان است.

تهدید ایران از راه جنوب شرق آسیا

اما آنچه در این شرایط کمتر دیده می‌شود، استفاده ابزاری اسرائیل از دولت‌های جنوب شرق آسیاست. اخیرا اسنادی فاش شد که نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی از طریق طرح ماشاو، کشاورزان و زمین‌های آنها را در اختیار گرفته و به شکل آزمایشگاهی از آنها استفاده می‌کرده است. در واقع زمین‌ها، کشاورزان و مردم کشورهایی که محصولات آن زمین‌ها را مصرف می‌کنند، تبدیل به نمونه‌های آزمایشگاهی طرح اسرائیل شده‌اند.

اما گذشته از اهداف پیدا و پنهان، گستره دقیق فعالیت‌ها و نقش مسؤولان امنیتی درجه یک اسرائیل در طرح‌های سازمان ماشاو، ایران به واسطه روابط خود با کشورهای جنوب شرق آسیا باید بشدت نسبت به فعالیت‌های اسرائیل در این کشورها حساس باشد. ایران حدود 50 میلیارد دلار مواد غذایی شامل محصولات کشاورزی و دامی از تایلند وارد می‌کند؛ برنج، آبمیوه، روغن‌های خوراکی و دیگر اقلام مصرفی از جمله این محصولات وارداتی است. چندی پیش ایران با امضای یک توافق‌نامه مجوز واردات بیش از صد هزار تن برنج ویتنامی را صادر کرد تا حجم واردات مواد‌غذایی از این کشور افزایش چشمگیری یابد. فعالیت گسترده و آشکار و پنهان اسرائیل در منطقه، دقت و هوشیاری مسؤولان کشورمان را در واردات مواد غذایی، نه‌تنها از آسیای جنوب‌شرقی، بلکه از کشورهایی که هدف طرح صهیونیستی ماشاو هستند ضروری می‌سازد.

محمد جوادیان

جام جم