انار خوب و شیرین

انار حاوی ماده‌ای گس و قابض به نام تانن است که بیشتر در پوست و قسمت‌های سفید داخلی آن موجود است. تانن سبب تقویت عضلات و اسفنگتر معده می‌شود و برای افرادی که دچار التهابات معده (گاستریت) یا روده (کولیت) یا مبتلا به زخم معده هستند مفید است. این افراد انار شیرین را همراه با پیه و پوسته‌های سفیدش بخورند.

دانه‌های انار به دلیل داشتن هسته‌های فیبری و روغنی ملین هستند. اما اگر هسته‌های انار سفت و خشک و غیر‌قابل جویدن باشد در گروهی افراد باعث بروز یبوست می‌شود.

با جویدن هسته‌های انار روغن موجود در آن آزاد و از خواص و ترکیبات آنتی‌‌اکسیدانی و فنولی که ریسک ابتلا به سرطان و مشکلات عروقی را می‌کاهد بهره خواهید برد.

مزاج انار ملس، سرد و تر است و در سرد مزاجان می‌تواند باعث ایجاد نفخ شود. این افراد انار را با زنجبیل و نبات و برای جلوگیری از نفخ با گلپر بخورند.

از دیدگاه طب سنتی نفاخ بودن انار درگرم مزاجان منجر به تقویت حالت نعوظ می‌شود.

انار برای افراد گرم ‌مزاجی که دچار غلظت و پر فشاری خون و تپش قلب هستند و جوش و دمل‌های پوستی زیادی می‌زنند و همواره سرفه‌های ناشی از گرمی داشته و حرارت زیادی در بدن و پاها احساس می‌کنند،
بسیار مفید است.

از دیدگاه طب سنتی، قلب گرم‌ترین عضو بدن است و مصرف خنکی معتدل مثل انار و آب آن در گرم مزاجان برای بهبود عملکرد قلب بسیار توصیه شده است.

آشامیدن آب انار ملسی که با پیه آن گرفته باشند برای دفع صفرای اضافه که با علائم زردی و خارش پوست ظاهر شده مفید است.

رب انار بسرعت تب را فرو می‌نشاند و می‌توان آن را به آبی که قرار است به صورت پاشویه و بدنشویه استفاده شود، افزود.

افراد مبتلا به بواسیر و شقاق وکسانی که فشار بیش از حد یبوست آزارشان می‌دهد می‌توانند پوست و پیه انار را بجوشانند و صاف کرده و در محلول آن بنشینند. دهانشویه با این محلول نیز برای کسانی که دچار زخم و التهاب لثه و آفت ناشی از گرمی هستند مفید است.

انار برخلاف تصور عامه خونساز نیست و به رفع کم خونی کمک نمی‌کند.

رب، سس و آب اناری که به صورت دستی در ظروف بی‌نام و نشان پر می‌شوند ترکیبی از آب، شکر یا نمک، موادرنگی، اسید سیتریک، قوام‌دهنده و طعم‌دهنده‌های مشابه انار هستند که در برخی افراد باعث بروز واکنش‌های شدید آلرژیک می‌شود.

ویژگی‌های یک انار خوب

بهترین انار، نوعی است که کاملا رسیده و شیرین یا ملس (ترش و شیرین) باشد و دانه‌های آن درشت و هسته وسط دانه کوچک و نرم باشد.

برای تشخیص آبدار بودن انار، وزن آن را با دست بسنجید. انار خوب باید نسبت به جثه‌اش سنگین‌تر باشد.

به تاج یا گردن انار توجه کنید که آفت نداشته باشد. به ته انار دقت کنید که برآمده و فیبری نباشد چون نشان می‌دهد پیه انار نسبت به دانه‌هایش فضای بیشتری از محفظه انار را در برگرفته است.

پوست انار باید نازک، صاف، صیقلی، صورتی رنگ و بدون آفتاب‌سوختگی باشد.