کودکانی با اختلال درخودماندگی

نکته مهم آن است که شناخت دلایل ابتلای کودکان می‌تواند در پیشگیری از افزایش تعداد بیماران بسیار موثر باشد. گرچه فرضیات مطرح شده درباره دلایل ابتلای کودکان به این بیماری هنوز به اثبات و قطعیت نرسیده، اما نتیجه بررسی‌ها نشان می‌دهد، بیشترین مبتلایان به این بیماری از مادران باردار دچار کمبود آهن متولد شده‌اند.

دکتر فیروزه ساجدی، استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و متخصص بیماری‌های کودکان، با اشاره به این که اوتیسم همچون بسیاری از بیماری‌ها می‌تواند منشأ ژنتیک داشته باشد و پسرها را بیش از دخترها مبتلا می‌کند، به جام‌جم می‌گوید: بحث ابتلای جنین به اوتیسم بر اثر عفونت‌های ویروسی (اوریون، سرخک و آبله مرغان ) یکی از موارد قابل اشاره است. عفونت ویروسی در طول دوره بارداری موجب تغییر در واکنش سیستم ایمنی مادر می‌شود و خطر ابتلا به اوتیسم را در جنین افزایش می‌دهد.

تاخیر در تکلم کودک را جدی بگیرید

حتی رشد علم و آگاهی نتوانسته باورهای غلط را از ذهن برخی خانواده‌ها پاک کند و چه بسیار مادرانی که هنوز اعتقاد به استفاده از تخم کبوتر برای باز شدن زبان کودک دارند.

دکتر ساجدی با اشاره به این باورهای نادرست، خطاب به مادران تأکید می‌کند: کودک بین 12 تا 14 ماهگی،حداقل دوکلمه بابا و مامان را باید بگوید. در غیر این صورت مراجعه به متخصص ضروری است. تاخیر در تکلم از اولین علائم اوتیسم است و خانواده‌ها باید به این نکته توجه کنند؛ در صورتی که فرزندشان تا سن مذکور قادر به تکلم نباشد، باید از آزمون‌های تشخیص اوتیسم که از 18ماهگی ارائه می‌شود، استفاده کنند.

متخصص بیماری‌های کودکان با اشاره به سهل‌انگاری برخی خانواده‌ها در مراجعه بموقع به متخصص می‌گوید: گاهی والدین کودکان سه تا پنج ساله به ما مراجعه می‌کنند که قادر به تکلم نیستند و تازه در این سن نسبت به وضعیت بچه ابراز نگرانی می‌کنند که اغلب مواقع این زمان برای مراجعه دیر است و بسیاری از فرصت‌های توانبخشی از کودک گرفته شده است.

استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان می‌کند: یکی از دلایل دیرصحبت کردن بچه می‌تواند اوتیسم باشد، اما کم‌شنوایی خفیف، جمع شدن مایع پشت پرده گوش و کم‌توانی ذهنی، دلایل دیگری است که می‌تواند روی تکلم کودک تاثیر بگذارد. به همین دلیل، توصیه اکید ما به خانواده‌ها مراجعه زودهنگام به متخصصان است.

امکان درمان کودکان اوتیسمی وجود دارد

بسیاری بر این باورند که اوتیسم جزو بیماری‌هایی است که هنوز درمانی برای آن وجود ندارد، اما دکتر ساجدی به درمان تعدادی از این کودکان امیدوار است.

وی درباره درمان این کودکان می‌گوید: در صورت تشخیص بموقع بیماری یعنی از 14 تا 18 ماهگی، با اقدامات درمانی و توانبخشی می‌توان کودک را به وضعیت عادی نزدیک کرد. وی تأکید می‌کند: همه کودکان اوتیسمی قابل درمان نیستند و درمان آنها بستگی به میزان اختلال دارد که در سطح خفیف، متوسط یا شدید باشد. بچه‌هایی که دچار اختلال شدید هستند، نمی‌توانند به وضعیت طبیعی بازگردند اما این به معنای آن نیست که والدین از وضعیت کودک خود ناامید شوند.

سوءتغذیه، موثر در ابتلا به اوتیسم

سوءتغذیه نوعی بیماری محسوب می‌شود که به علت مصرف کم یا بیش از اندازه یک یا چند ماده غذایی به شکل چاقی، بدخوری یا کم‌خوری نمود پیدا می‌کند و باعث بروز بیماری‌های متعدد می‌شود.

دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه در پاسخ به این پرسش که تغذیه مادرها در دوران بارداری می‌تواند در بروز اوتیسم موثر باشد، به جام‌جم می‌گوید: در میان همه ویتامین‌ها، اسید فولیک یا ویتامین B9 مهم‌ترین ویتامینی است که وجود آن به اندازه کافی در بدن مادر برای کامل شدن سیستم عصبی جنین ضروری است.

وی با تأکید بر این که مادر حداقل سه ماه قبل از بارداری باید تغذیه خوبی داشته باشد، ادامه می‌دهد: اگر مادر دچار سوء تغذیه شدید باشد، در دوران بارداری اش حتی با مصرف دُز بالای مکمل‌ها و غذا، باز هم بدنش با کمبود مواجه است.این موضوع نه‌تنها برای مادر مشکلات جدی همچون زایمان زودرس و سایر مخاطرات را در پی دارد بلکه احتمال آسیب به سیستم اعصاب مرکزی جنین نیز وجود دارد.

متخصص تغذیه ادامه می‌دهد: به اثبات رسیده، در مادرانی که اسید فولیک کافی دریافت نمی‌کنند، عصب جنین خوب تشکیل نمی‌شود و بچه عقب‌افتاده به دنیا می‌آید. این عقب‌افتادگی بعضی مواقع صرفا ذهنی و گاهی همراه با معلولیت جسمی است. به همین دلیل به مادران توصیه می‌شود، نه‌تنها اسید فولیک به اندازه کافی دریافت کنند بلکه هر روز از مواد پنج گروه غذایی نان و غلات، میوه، سبزیجات، گوشت و لبنیات استفاده کنند.

سهیلا فلاحی