شماره تلفن خلافکاران

در این حالت البته دیگر نیازی به گفتن سایر دلایل هم نیست. همان اولی به قدر کافی محکم هست. کافی است فرد مزاحم از همان جایی که هست، به اینترنت وصل شود یا یک سیمکارت مجهول‌المالک تهیه کند که به نام خوش هم نباشد؛ بعد با خیال راحت شروع کند به ایجاد مزاحمت برای دیگران.

این‌جور آدم‌های مریض اصلا هم برایشان مهم نیست که گفته باشند: «گاوان و خران باربردار/ به زآدمیان مردم آزار». کار خودشان را می‌کنند. تازه، وقت اضافه بیاورند، مزاحم همان گاو و خر زبان‌بسته هم می‌شوند. منتها بیشتر گرایش انسانی دارند تا حیوانی. چون امکان خلافکاری‌شان بیشتر است.

اطلاعات جدید: «مدیرکل پیشگیری‌های وضعی قوه‌قضاییه گفت که هشت میلیون سیمکارت در دست خلافکاران است. این سیمکارت‌ها بدون هویت است و برخی از مزاحمت‌ها، کلاهبرداری‌ها و سرقت‌ها از طریق آنها انجام می‌گیرد.»ــ جراید

نگاه فلسفی: واقعا دل آدم به حال شیطان می‌سوزد. این ابلیس لعین بیچاره برای دعوت به خلاف و گناه، هیچ تجهیزات پیشرفته‌ای ندارد. هرچه دارد، مال همان اوایل خلقت آدمی و در حد هل دادن وی به سمت گندم و سیب است. بعضی‌ها الان خودشان به سمت دوسیب می‌روند. نه نرم‌افزار می‌داند چیست، نه ایمیل، نه اینترنت؛ نه سیمکارت، نه بلوتوث، نه فیسبوک، نه فلش مموری، نه... هزار و یک کوفت و زهرمار پیشرفته دیگر که امکان ارتکاب خلاف را به کسری از ثانیه رسانده است.

بسته پیشنهادی: رقم کمی نیست هشت میلیون سیمکارت در دست خلافکارانی که شماره تلفن‌شان هم معلوم نیست وگرنه لااقل آنها را بلاک می‌کردیم و خلاص!... به خاطر همین حساسیت موضوع هم هست که باید واکنش نشان دهیم. واکنش نگارنده البته در حد ارائه چند راهکار است:

1ـ سوزاندن سیمکارت: در یک اقدام ضربتی از همه دارندگان سیمکارت‌های مختلف بخواهیم که به دفاتر تلفن همراه مراجعه کنند و برای سیمکارت خود شناسنامه مجدد بگیرند؛ یا سیمکارت‌ها دوباره عوض شود. هرکس مراجعه نکرد، سیمکارتش سوزانده شود. آن‌که دائم هوس سوختن ما می‌کرد/ کاش می‌آمد و سیمکارت هویدا می‌کرد! (چه بی‌ربط!)

2ـ تجمیع سیمکارت: این هشت میلیون سیمکارتی که در دست خلافکاران است، شناسایی و جمع‌آوری شود. ای بسا برخی از خلافکاران، خودشان سیمکارتشان را تحویل دهند. کافی است مخابرات از خیر سود مالی و درآمدی این هشت میلیون بگذرد و راضی شود که جمع شود. این‌قدر همه به همه، حتی به خلافکاران، زنگ نزنند که: «ما عین همین شماره شما را داریم؛ منتها با پیش‌شماره فلان»!... خب این‌طوری که هر سیمکارت خلافکاران تبدیل به چند سیمکارت می‌شود.

3ـ اعلام شماره: مگر نمی‌گویند که نهادهای لازم و خود مخابرات عزیز، براحتی قادرند اشخاص را و محل استقرار آنها را از طریق همین تلفن‌های همراهشان پیدا کنند؟ خب به همین روش آنها را شناسایی و شماره آنها را به ملت اعلام کنند یا خودشان آنها را از حیز انتفاع ساقط کنند. به همین سادگی که فرض و سپس عرض شد.

4ـ پاسخ ندادن لازم: بهترین و کم‌خرج‌ترین راه جلوگیری از مزاحمت‌ها و خلافکاری‌های مختلف هم این است که هرکس هر شماره ناشناسی را جواب ندهد. حتی اگر بیکار باشد. این‌طوری طرف مجبور می‌شود پیامک بدهد و خودش را معرفی کند. به هرحال، پیامک هم اختراع شده برای یک همچین موارد و مواقعی لابد!

رضا رفیع - جام جم