سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در دهۀ ۱۹۳۰م، چمن در لندن کمیاب و شهر شلوغ شده بود و ازهمینرو بردن نوزادان به خارج از خانه مشکل بود. در این شرایط ایدۀ قرار دادن نوزاد در قفسهای سیمی جلب توجه کرد؛ زیرا پدر و مادر نیازی نداشتند که کودک خود را برای بهرهمندی از هوای تازه و آفتاب، به خارج از خانه ببرند.
این قفس را در اصل فردی امریکایی به نام اما رد در سال ۱۹۲۲ به نام خویش ثبت کرد، اما به هر دلیلی که بود، از آن طرح در ایالات متحده چندان استقبال نشد، اما در سال ۱۹۳۷، «باشگاه کودک چلسی» (Chelsea Baby Club) این دستگاه را به عنوان روشی برای قرار دادن کودکان در محیط خارج از خانه کودک ــ حتی برای کسانی که باغچه یا حیاطی نداشتند ــ در میان اعضای خویش توزیع کرد. والدین به جای دوری گزیدن از این تلۀ مرگ برای نوزادانشان، قفسها در پنجرۀ آپارتمانهای خود نصب کردند و مراقبت از فرزندان خود را به تعداد انگشتشماری پیچ و مهره سپردند.
قفس نوزاد سرانجام در حدود دهۀ ۱۹۴۰م، زمانی که مادران پی بردند این سیمها فرزندشان را از حملۀ هواپیماهای آلمان نازی حفظ نمیکند، از رواج افتاد.
منیع: پایگاه عبرت پژوهی تاریخی
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگوی «جامجم» با نماینده ولیفقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران عنوان شد