ژنی که مسئول عشق و مهربانی است

جام جم سرا به نقل از مهر: اولین اشخاص مهربانی که در آغاز زندگیمان با آن‌ها مواجه می‌شویم، مادرمان است. مادران مهربان‌ترین انسان‌های روی کره زمینند. مادران به فرزندان خود مهربان بودن را آموزش می‌دهند تا بتوانند لذت بیشتری را در زندگی خود تجربه کنند. اما در گذر زمان، گاهی اوقات فراموش می‌شود که باید مهربان بود و آنقدر در محیط کار خود غرق می‌شویم که مهربان بودن دیگر جایی در بین احساسات بزرگسالان نخواهد داشت. حال آن که مطالعات اخیر محققان نشان می‌دهد که مهربان بودن باعث سلامتی می‌شود.

پژوهش دانشمندان دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو بیانگر آن است که خصلت مهربان بودن دارای ریشه ژنتیکی است.

در این مطالعه آمده است، برخی از افراد با ژن مهربانی متولد می‌شوند و این ژن‌ها را «اکسی توسین» و «وازوپرسین» نامیده‌اند و از آن‌ها به عنوان هورمون‌های عشق و مهربانی یاد می‌کنند. به طور حتم، داشتن این دو ژن دلیلی برای خوب بودن نیست، اما وجود ژن‌های عشق و مهربانی می‌تواند سلامتی و همین طور طول عمر بیشتری را به شخص ببخشد.
وقتی به فردی که نیازمند کمک شماست، توجه کرده و به او کمک می‌کنید، در حقیقت زندگی خود را بهبود بخشیده و به زندگی شخصی خودتان کمک کرده‌اید. مهربان بودن و کمک کردن به سایرین باعث عملکرد بهتر ریتم قلبی، احساس خوشبختی و همینطور افزایش امید و رضایت از زندگی می‌شود.
اما از سوی دیگر، روان‌شناسان معتقدند خصلت مهربانی در سرشت اکثریت انسان‌ها وجود دارد اما در زمان بزرگسالی برخی از خصلت‌ها و همین طور خصوصیات انسان‌ها به صورت اختیاری و به دلایل مختلف سانسور می‌شوند.